Drożdżownia w Kętrzynie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzono nową stronę "'''Drożdżownia w Kętrzynie''' {{Wieś infobox |nazwa = Kętrzyn |herb wsi = |flaga wsi = |herb artykuł =...") |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Drożdżownia w Kętrzynie''' | '''Drożdżownia w Kętrzynie''' | ||
+ | Jest to jedyna zachowana historyczna drożdżowania na terenie województwa warmińsko – mazurskiego. Obecnie budynek pozostaje nieużytkowany. | ||
{{Wieś infobox | {{Wieś infobox | ||
Linia 33: | Linia 34: | ||
[[Kategoria: Turystyka]] [[Kategoria: Zabytki]] [[Kategoria: Zabytki techniki]] [[Kategoria: powiat kętrzyński]] | [[Kategoria: Turystyka]] [[Kategoria: Zabytki]] [[Kategoria: Zabytki techniki]] [[Kategoria: powiat kętrzyński]] | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ==Historia== | ||
+ | W 1881r. Hermann Wilke wzniósł budynek fabryki drożdży. Produkcję rozpoczęto w 1887r. Na potrzeby mieszkalno – biurowe wykorzystywano pobliski, dawny dom starosty (obecnie „Zajazd pod zamkiem” przy ul. Struga 3a). H. Wilke zarządzał firmą do 1899r., | ||
+ | a następnie przekazał ją synowi, który kierował fabryką do 1934r. Budynki pozostawały | ||
+ | we władaniu rodziny Wilke do 1940r., wówczas sprzedali oni zakład branżowej spółce akcyjnej z Hameln (Nord – West – Deutsche Hefe und Spritewerke – Aktiengeschelschaft). Po zakończeniu drugiej wojny światowej drożdżownia została upaństwowiona, a w lutym 1946r. ponownie uruchomiona. Zakład funkcjonował w późniejszym okresie pod nazwą Mazurskiego Centrum Zaopatrzenia Piekarnictwa "Mazpiek", po 1989r. także jako Sp. z o.o. (zatrudniająca kilkudziesięciu pracowników). W 2002r. drożdżownia została przejęta przez francuską firmę Lesaffre bio-corporation i była związana z fabryką drożdży w Wołczynie | ||
+ | na Dolnym Śląsku. W marcu 2005r. fabryka wstrzymała produkcję, a następnie została sprzedana osobom prywatnym. | ||
+ | |||
+ | ==Stan obecny== | ||
+ | Z historycznego zespołu zabudowy drożdżowni do dziś zachowały się: | ||
+ | # budynek produkcyjny z pozostałościami przebudowanej kotłowni, | ||
+ | # komin, | ||
+ | # budynek gospodarczy, | ||
+ | # budynek mieszkalno – biurowy. | ||
+ | Budynki pozbawione są historycznego wyposażenia technicznego. Dawna drożdżownia została wzniesiona w stylu historyzującym (neogotyk) i stanowi interesujący element dziedzictwa poprzemysłowego regionu. |
Wersja z 01:31, 2 wrz 2014
Drożdżownia w Kętrzynie Jest to jedyna zachowana historyczna drożdżowania na terenie województwa warmińsko – mazurskiego. Obecnie budynek pozostaje nieużytkowany.
Kętrzyn | |
| |
Drożdżownia w Kętrzynie (ob. nieużytkowana)
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | kętrzyński |
Gmina | Kętrzyn |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Historia
W 1881r. Hermann Wilke wzniósł budynek fabryki drożdży. Produkcję rozpoczęto w 1887r. Na potrzeby mieszkalno – biurowe wykorzystywano pobliski, dawny dom starosty (obecnie „Zajazd pod zamkiem” przy ul. Struga 3a). H. Wilke zarządzał firmą do 1899r., a następnie przekazał ją synowi, który kierował fabryką do 1934r. Budynki pozostawały we władaniu rodziny Wilke do 1940r., wówczas sprzedali oni zakład branżowej spółce akcyjnej z Hameln (Nord – West – Deutsche Hefe und Spritewerke – Aktiengeschelschaft). Po zakończeniu drugiej wojny światowej drożdżownia została upaństwowiona, a w lutym 1946r. ponownie uruchomiona. Zakład funkcjonował w późniejszym okresie pod nazwą Mazurskiego Centrum Zaopatrzenia Piekarnictwa "Mazpiek", po 1989r. także jako Sp. z o.o. (zatrudniająca kilkudziesięciu pracowników). W 2002r. drożdżownia została przejęta przez francuską firmę Lesaffre bio-corporation i była związana z fabryką drożdży w Wołczynie na Dolnym Śląsku. W marcu 2005r. fabryka wstrzymała produkcję, a następnie została sprzedana osobom prywatnym.
Stan obecny
Z historycznego zespołu zabudowy drożdżowni do dziś zachowały się:
- budynek produkcyjny z pozostałościami przebudowanej kotłowni,
- komin,
- budynek gospodarczy,
- budynek mieszkalno – biurowy.
Budynki pozbawione są historycznego wyposażenia technicznego. Dawna drożdżownia została wzniesiona w stylu historyzującym (neogotyk) i stanowi interesujący element dziedzictwa poprzemysłowego regionu.