Kanał Mazurski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Historia) |
|||
Linia 32: | Linia 32: | ||
}} | }} | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
− | Projekt kanału opracowano w 1849 r. prace rozpoczęto jednak dopiero w kolejnym stuleciu - w 1911 r., następnie kilkakrotnie wznawiano i przerywano, ostatecznie jednak nie ukończono (ostatni etap prac 1934-41/42). Poprzez połączenie jeziora Mamry z Łyną, z wykorzystaniem Pregoły, kanał łączyć miał Wielkie Jeziora Mazurskie przez Zalew Wiślany z Morzem Bałtyckim. | + | Projekt kanału opracowano w 1849 r. prace rozpoczęto jednak dopiero w kolejnym stuleciu - w 1911 r., następnie kilkakrotnie wznawiano i przerywano, ostatecznie jednak nie ukończono (ostatni etap prac 1934-41/42). Poprzez połączenie jeziora Mamry z Łyną, z wykorzystaniem Pregoły, kanał łączyć miał Wielkie Jeziora Mazurskie przez Zalew Wiślany z Morzem Bałtyckim. Wg założeń projektowych kanał miał pełnić funkcje gospodarcze i turystyczne, w mniejszym stopniu militarne, produkcji energii elektrycznej nie przewidywano. |
− | Po 1945 r. inwestycji dokończenia budowy kanału, mimo znacznego zaawansowania prac, nie kontynuowano po żadnej z obu stron nowej granicy. | + | |
+ | Po 1945 r. inwestycji dokończenia budowy kanału, mimo znacznego zaawansowania prac, nie kontynuowano po żadnej z obu stron nowej granicy. Kanał pozostaje obecnie budowlą z oryginalnymi rozwiązaniami technicznymi, wkomponowanymi w środowisko naturalne ze znacznym potencjałem turystycznym. Jest to bardzo interesujący zabytek hydrotechniki. | ||
+ | |||
+ | Kanał przebiega obecnie przez obszar dwóch krajów–Polski (pow. kętrzyński i węgorzewski) oraz Rosji (Obwód Kaliningradzki). W sąsiedztwie kanału po polskiej stronie znajdują się niemieckie stanowiska dowodzenia z okresu drugiej wojny światowej. | ||
==Opis== | ==Opis== |
Wersja z 02:41, 8 sty 2015
Kanał Mazurski łączyć miał mazurskie jeziora z Morzem Bałtyckim. Ambitnego projektu nigdy nie ukończono.
Kanał Mazurski | |
| |
Kanał Mazurski. Śluza Leśniewo Górne.
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | węgorzewski |
Gmina | Węgorzewo |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Spis treści
Historia
Projekt kanału opracowano w 1849 r. prace rozpoczęto jednak dopiero w kolejnym stuleciu - w 1911 r., następnie kilkakrotnie wznawiano i przerywano, ostatecznie jednak nie ukończono (ostatni etap prac 1934-41/42). Poprzez połączenie jeziora Mamry z Łyną, z wykorzystaniem Pregoły, kanał łączyć miał Wielkie Jeziora Mazurskie przez Zalew Wiślany z Morzem Bałtyckim. Wg założeń projektowych kanał miał pełnić funkcje gospodarcze i turystyczne, w mniejszym stopniu militarne, produkcji energii elektrycznej nie przewidywano.
Po 1945 r. inwestycji dokończenia budowy kanału, mimo znacznego zaawansowania prac, nie kontynuowano po żadnej z obu stron nowej granicy. Kanał pozostaje obecnie budowlą z oryginalnymi rozwiązaniami technicznymi, wkomponowanymi w środowisko naturalne ze znacznym potencjałem turystycznym. Jest to bardzo interesujący zabytek hydrotechniki.
Kanał przebiega obecnie przez obszar dwóch krajów–Polski (pow. kętrzyński i węgorzewski) oraz Rosji (Obwód Kaliningradzki). W sąsiedztwie kanału po polskiej stronie znajdują się niemieckie stanowiska dowodzenia z okresu drugiej wojny światowej.
Opis
Jest to budowla hydrotechniczna o długości ok. 50 km (ok. 22 km na terenie Polski) oraz maksymalnej szerokości 25 m, z oryginalnymi rozwiązaniami technicznymi. Różnicę poziomu wód pomiędzy jeziorem Mamry a Łyną (ok. 111 m.) zniwelowano za pomocą dziesięciu znaczących rozmiarów, żelbetowych śluz komorowych, z których po polskiej stronie znajduje się pięć: w Leśniewie Górnym i Dolnym, Bajorach Małych i Wielkich (Długopole) oraz Guji (śluza Piaski - jedyna ukończona i działająca w całym systemie). Na kanale zachowane są także dwa jazy walcowe o ręcznym napędzie mechanizmów, pełniące także funkcję bram awaryjnych – przeciwpowodziowych oraz budynki strażnic śluzowego; na trasie kanału funkcjonują mosty kolejowe i drogowe oraz przepust pod korytem kanału. Kanał przebiega w sztucznych wykopach i nasypach oraz przez jezioro Rydzówka.
Kanał doczekał się opracowań monograficznych o charakterze historyczno-turystycznym oraz przyczynkarskich, również na stronach internetowych.
Zobacz także
Bibliografia
A. Płoski, Historyczna infrastruktura wodna Warmii i Mazur, „Warmińsko-Mazurski Biuletyn Konserwatorski” 2014, nr 6