Koszary piechoty w Kętrzynie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 41: | Linia 41: | ||
==Po 1945 r.== | ==Po 1945 r.== | ||
Po zakończeniu drugiej wojny światowej część budynków koszarowych została zaadaptowana na mieszkania komunalne; kolejna część (od 1961r.) na Specjalny Ośrodek Szkolno - Wychowawczy. W Kętrzynie utworzono Oficerską Szkołę Wojsk Ochrony Pogranicza, przemianowaną później w Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej, które także użytkowały koszary. Dziś budynki wykorzystuje jednostka Warmińsko – Mazurskiego Oddziału Straży Granicznej (m.in. Centrum Szkolenia Straży Granicznej). | Po zakończeniu drugiej wojny światowej część budynków koszarowych została zaadaptowana na mieszkania komunalne; kolejna część (od 1961r.) na Specjalny Ośrodek Szkolno - Wychowawczy. W Kętrzynie utworzono Oficerską Szkołę Wojsk Ochrony Pogranicza, przemianowaną później w Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej, które także użytkowały koszary. Dziś budynki wykorzystuje jednostka Warmińsko – Mazurskiego Oddziału Straży Granicznej (m.in. Centrum Szkolenia Straży Granicznej). | ||
| − | Budynki zespołu koszar piechoty zostały wzniesione w stylu historyzującym (neogtyk). Zespół zabudowy dzielił się na dwie części: mieszkalną i | + | Budynki zespołu koszar piechoty zostały wzniesione w stylu historyzującym (neogtyk). Zespół zabudowy dzielił się na dwie części: mieszkalną i gospodarczą, część centralną zajmował plac ćwiczeń. Ul. Kasztanowa to dawna aleja prowadząca z koszar na cmentarz. Łączy się ona z parkiem przy dawnym kasynie wojskowym, które jako kasyno funkcjonowało a potrzeby Wojsk Ochrony Pograniczado lat 90 – tych XX w. n. |
==Zobacz także== | ==Zobacz także== | ||
Wersja z 19:57, 29 gru 2014
Koszary piechoty w Kętrzynie zostały wzniesione pod koniec XIX w. przy dawnym trakcie do Królewca. Sprowadzenie do miasta garnizonu znacząco wpłynęło na jego rozwój, zarówno przestrzenny, jak i gospodarczo-społeczny.
| Ketrzyn | |
| | |
 Jeden z kszarowców dawnych koszar piechoty
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | kętrzyński |
| Gmina | Kętrzyn |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Ketrzyn | |
| Położenie na mapie Polski  Ketrzyn | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Spis treści
Kętrzyn w XIX w.
Kętrzyn na przestrzeni wieków wielokrotnie doświadczał skutków przemarszu i stacjonowania wojsk. Pod koniec XIX w. władze miasta podjęły starania o ulokowanie w mieście garnizonu. Kętrzyn był już wówczas miastem o regionalnym znaczeniu gospodarczym, w latach 1867 – 1868 otrzymał połączenie kolejowe z Bartoszycami i Giżyckiem, w 1898r. uruchomiono kolejkę wąskotorową do Mrągowa, Rynu i Srokowa.
Historia
Koszary piechoty wybudowano w latach 1897 – 1898 na gruntach zakupionych od właściciela pobliskiego majątku Gnatowo. Inwestycję realizowała firma budowlana Hautermans & Walter z Torunia. Koszt budowy wyniósł 2,8 miliona Marek. Miasto zaciągnęło na inwestycje kredyty. Zobowiązało się również do wybudowania mieszkań dla kadry oficerskiej. Ulica, przy której wzniesiono koszary nosiła wówczas nazwę Cesarskiej. 1 października 1898r. uroczyście powitano przybyłe z Olsztyna jednostki 4. Wschodniopruskiego Pułku Grenadierów im. Króla Fryderyka II. Pierwszym komendantem kętrzyńskich koszar piechoty był pułkownik Alexander von Linsingen, który mieszkał w budynku przy dzisiejszej ul. Sikorskiego 49 (ob. Prokuratura Rejonowa). Ostatnim komendantem był gen. mjr. von Massow. W 1912r. wybudowano w Kętrzynie kolejne koszary, przeznaczone dla oddziałów artylerii polowej (obecne użytkowane są przez firmę Philips).
Okres międzywojenny
Po pierwszej wojnie światowej, zgodnie z zapisami traktatu wersalskiego, ilość żołnierzy musiała zostać ograniczona do jednej jednostki w mieście. W Kętrzynie wojsko pozostawiono w koszarach piechoty przy ul. Sikorskiego. W 1903r. miasto liczyło 11 144 mieszkańców, w tym 1826 wojskowych. W latach 1935 – 1937 koszary przy ul. Sikorskiego rozbudowano na potrzeby żołnierzy Wehrmachtu - 2. Mazurskiego Pułku Piechoty nr 147 im. Marszałka von Hindenburga, dlatego też powszechnie koszary te określano mianem „koszar Hindenburga”. W obrębie koszar funkcjonował także lazaret wojskowy wzniesiony w 1901 r. oraz kasyno.
Po 1945 r.
Po zakończeniu drugiej wojny światowej część budynków koszarowych została zaadaptowana na mieszkania komunalne; kolejna część (od 1961r.) na Specjalny Ośrodek Szkolno - Wychowawczy. W Kętrzynie utworzono Oficerską Szkołę Wojsk Ochrony Pogranicza, przemianowaną później w Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej, które także użytkowały koszary. Dziś budynki wykorzystuje jednostka Warmińsko – Mazurskiego Oddziału Straży Granicznej (m.in. Centrum Szkolenia Straży Granicznej). Budynki zespołu koszar piechoty zostały wzniesione w stylu historyzującym (neogtyk). Zespół zabudowy dzielił się na dwie części: mieszkalną i gospodarczą, część centralną zajmował plac ćwiczeń. Ul. Kasztanowa to dawna aleja prowadząca z koszar na cmentarz. Łączy się ona z parkiem przy dawnym kasynie wojskowym, które jako kasyno funkcjonowało a potrzeby Wojsk Ochrony Pograniczado lat 90 – tych XX w. n.
Zobacz także
http://www.cs.strazgraniczna.pl/o-nas-2/
Bibliografia
- T. Korowaj, Rastenburg/Kętrzyn. Przewodnik historyczny po mieście, Kętrzyn 2005.
- Beckhern, Rastenburg. Historisch – topografisch dargestelt, Rastenburg 1880.
- R. Grenz (red.), Der Kreis Rastenburg. Ein ostpreussisches Dokumentarwerk, Marburg/Lahn 1976.
