Agnieszka Drabińska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) |
|||
Linia 20: | Linia 20: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
− | + | '''Agnieszka (Agnes) Drabińska''' (ur. 2 lutego 1922 r. w [[Wójtowo|Wójtowie]], zm. 23 stycznia 1945 r.) – włączona w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej. | |
− | '''Agnieszka (Agnes) Drabińska''' (ur. 2 lutego 1922 r., zm. 23 stycznia 1945 r.) – włączona w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej. | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
− | + | Agnieszka (Agnes) Drabińska urodziła się w [[Wójtowo|Wójtowie]], w [[Parafia Znalezienia Krzyża Świętego w Klebarku Wielkim |parafii Klebark Wielki]]. Na pewno wpływ na jej duchowość miał ks. [[Paweł Chmielewski]]. | |
− | Agnieszka (Agnes) Drabińska urodziła się | + | |
− | Po zakończeniu nauki w szkole podstawowej pozostała w domu | + | Po zakończeniu nauki w szkole podstawowej pozostała w domu i pomagała rodzicom w prowadzeniu gospodarstwa. Wiele obowiązków spadło na nią po śmierci jej ojca oraz powołaniu brata Franciszka do służby wojskowej. |
− | Na jej bogate życie duchowe i religijność miało znaczny wpływ wychowanie przez rodziców, którzy przekazali jej mocną i żywą wiarę | + | |
− | + | Na jej bogate życie duchowe i religijność miało znaczny wpływ wychowanie przez rodziców, którzy przekazali jej mocną i żywą wiarę oraz przywiązanie do przykazań Bożych jako fundamentu codziennego życia. Wspominając ją, jeden z kolegów stwierdził, iż Agnieszka nie wyróżniała się spośród innych, uczęszczała na msze św., była życzliwa, dobra i uczynna. Zawsze widział ją przy wiejskiej kaplicy podczas nabożeństw majowych. | |
+ | |||
===Śmierć męczeńska=== | ===Śmierć męczeńska=== | ||
− | Zanim do wioski przybyła Armia Czerwona ludzie wiedzieli, jak bezwzględnie zachowują się Rosjanie na zdobytych terenach, szczególnie wobec dziewcząt i kobiet. Lęk wzmógł się, gdy żołnierze radzieccy | + | Zanim do wioski przybyła Armia Czerwona ludzie wiedzieli, jak bezwzględnie zachowują się Rosjanie na zdobytych terenach, szczególnie wobec dziewcząt i kobiet. Lęk wzmógł się, gdy żołnierze radzieccy po wkroczeniu do [[Wójtowo|Wójtowa]] zastrzelili kilku starców. Agnieszka wraz z matką udała się wówczas do najbliższej sąsiadki Józefiny Brosch. Gdy się wydawało, że wojsko opuściło wioskę, Agnieszka pobiegła do domu po ciepłą odzież. Chciała też nakarmić zwierzęta w oborze. Kiedy była w domu pojawili się żołnierze radzieccy. Usiłowali ją zgwałcić. Agnieszka próbowała uciec, broniła się. |
− | Matka znalazła nieżywą córkę przed domem – miała przebitą sztyletem klatkę piersiową. Agnieszkę (bez trumny, owiniętą w prześcieradło) pochowano w Wójtowie, w ogrodzie | + | |
+ | Matka znalazła nieżywą córkę przed domem – miała przebitą sztyletem klatkę piersiową. Agnieszkę (bez trumny, owiniętą w prześcieradło) pochowano w Wójtowie, w ogrodzie rodziny Jagalskich. Jej grób zachował się do dziś. Mieszkańcy Wójtowa uważają ją za męczennicę w obronie czystości i kobiecej godności. | ||
<br> | <br> | ||
Linia 41: | Linia 42: | ||
[[Kategoria: Barczewo (gmina miejsko-wiejska)|Drabińska, Agnieszka]] | [[Kategoria: Barczewo (gmina miejsko-wiejska)|Drabińska, Agnieszka]] | ||
[[Kategoria: Warmińscy męczennicy|Drabińska, Agnieszka]] | [[Kategoria: Warmińscy męczennicy|Drabińska, Agnieszka]] | ||
− | [[Kategoria: | + | [[Kategoria: 1919-1945|Drabińska, Agnieszka]] |
Wersja z 10:02, 28 sty 2015
Agnieszka (Agnes) Drabińska (ur. 2 lutego 1922 r. w Wójtowie, zm. 23 stycznia 1945 r.) – włączona w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.
Życiorys
Agnieszka (Agnes) Drabińska urodziła się w Wójtowie, w parafii Klebark Wielki. Na pewno wpływ na jej duchowość miał ks. Paweł Chmielewski.
Po zakończeniu nauki w szkole podstawowej pozostała w domu i pomagała rodzicom w prowadzeniu gospodarstwa. Wiele obowiązków spadło na nią po śmierci jej ojca oraz powołaniu brata Franciszka do służby wojskowej.
Na jej bogate życie duchowe i religijność miało znaczny wpływ wychowanie przez rodziców, którzy przekazali jej mocną i żywą wiarę oraz przywiązanie do przykazań Bożych jako fundamentu codziennego życia. Wspominając ją, jeden z kolegów stwierdził, iż Agnieszka nie wyróżniała się spośród innych, uczęszczała na msze św., była życzliwa, dobra i uczynna. Zawsze widział ją przy wiejskiej kaplicy podczas nabożeństw majowych.
Śmierć męczeńska
Zanim do wioski przybyła Armia Czerwona ludzie wiedzieli, jak bezwzględnie zachowują się Rosjanie na zdobytych terenach, szczególnie wobec dziewcząt i kobiet. Lęk wzmógł się, gdy żołnierze radzieccy po wkroczeniu do Wójtowa zastrzelili kilku starców. Agnieszka wraz z matką udała się wówczas do najbliższej sąsiadki Józefiny Brosch. Gdy się wydawało, że wojsko opuściło wioskę, Agnieszka pobiegła do domu po ciepłą odzież. Chciała też nakarmić zwierzęta w oborze. Kiedy była w domu pojawili się żołnierze radzieccy. Usiłowali ją zgwałcić. Agnieszka próbowała uciec, broniła się.
Matka znalazła nieżywą córkę przed domem – miała przebitą sztyletem klatkę piersiową. Agnieszkę (bez trumny, owiniętą w prześcieradło) pochowano w Wójtowie, w ogrodzie rodziny Jagalskich. Jej grób zachował się do dziś. Mieszkańcy Wójtowa uważają ją za męczennicę w obronie czystości i kobiecej godności.
Bibliografia
olsztyn.gosc.pl [15.11.2014]