Aloys Marquardt: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Bibliografia)
Linia 36: Linia 36:
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
Chłosta Jan, ''Biografie Niemców z Prus Wschodnich : leksykon'', Olsztyn 2010, Studio Poligrafii Komputerowej "SQL", s. 108.<br/>
 
Chłosta Jan, ''Biografie Niemców z Prus Wschodnich : leksykon'', Olsztyn 2010, Studio Poligrafii Komputerowej "SQL", s. 108.<br/>
Kopiczko Andrzej, ''Duchowieństwo katolickie Diecezji Warmińskiej w latach 1821-1945. Cz. 2, Słownik'', Olsztyn 2003, Wydział Duszpasterski Kurii Metropolitalnej Archidiecezji Warmińskiej, s. 176-177. <br/>
+
Kopiczko Andrzej, ''Duchowieństwo katolickie Diecezji Warmińskiej w latach 1821–1945, cz. 2, Słownik'', Olsztyn 2003, Wydział Duszpasterski Kurii Metropolitalnej Archidiecezji Warmińskiej, s. 176-177. <br/>
 
[[Kategoria: Osoba|Marquardt, Aloys]]
 
[[Kategoria: Osoba|Marquardt, Aloys]]
 
[[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Marquardt, Aloys]]
 
[[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Marquardt, Aloys]]

Wersja z 14:51, 23 sty 2015

Aloys Marquardt

Aloys MarquardtŹródło: www.dullophob.com
Aloys Marquardt
Źródło: www.dullophob.com
Data i miejsce urodzenia 5 stycznia 1891 r.
Braniewo
Data i miejsce śmierci 1 sierpnia 1972 r.
Kolonia

Aloys Marquardt (ur. 5 stycznia 1891 r. w Braniewie, zm. 1 sierpnia 1972 r. w Kolonii) – duchowny rzymskokatolicki, kanonik warmiński.

Życiorys

Był synem nauczyciela Johanna i Rose.

Szkoła i wykształcenie

Po ukończeniu gimnazjum w 1911 r. rozpoczął studia teologiczne w Braniewie, a następnie w Monachium. W październiku 1920 r. otrzymał stypendium Jana Preucka na odbycie studiów w Rzymie. Już w listopadzie 1921 r. nadano mu doktorat z prawa kanonicznego.

Praca

Święcenia kapłańskie przyjął 28 lutego 1915 r., a następnie został wcielony do wojska. Służył w jednostce sanitarnej, stacjonującej w Braniewie. Od 9 maja 1916 r. pełnił obowiązki wikarego w katedrze fromborskiej. Po ukończeniu studiów w Rzymie mianowano go na stanowisko sekretarza i syndyka w Kurii Biskupiej we Fromborku. W maju 1928 r. został kapelanem papieskim, a w lutym 1931 r. wikariuszem generalnym. Od 15 grudnia 1931 r. był kanonikiem Kapituły katedralnej, a cztery lata później wybrano go jej dziekanem. Ze względów zdrowotnych 20 sierpnia 1937 r. ustąpił z urzędu wikariusza generalnego. W październiku 1940 r. został odznaczony godnością prałata.

W lutym 1945 r., po wkroczeniu wojsk radzieckich do Fromborka, został aresztowany i wraz ze swoim sekretarzem ks. Johannesem Parschauem zmuszony do sporządzenia opisu i pakowania zagarniętych paramentów liturgicznych. Zwolniono go w czerwcu 1945 r. Udał się wówczas do Olsztyna i próbował organizować urząd Kurii Biskupiej. Ówczesne władze zmusiły go jednak do wyjazdu do Niemiec. W sierpniu 1945 r. został aresztowany w Berlinie przez funkcjonariuszy NKWD i przewieziony do Moskwy, gdzie wytoczono mu proces o szpiegostwo na rzecz Watykanu. Przetrzymywano go m.in. w obozie Aleksandrowsk na Syberii. Powrócił do Niemiec w grudniu 1955 r. Pracował w sądzie arcybiskupim w Kolonii. Został też wyróżniony godnością infułata.

Zobacz też

  • Materiały zamieszczone na stronie internetowej www.dullophob.com, dostęp 15.01.2015 r.

Bibliografia

Chłosta Jan, Biografie Niemców z Prus Wschodnich : leksykon, Olsztyn 2010, Studio Poligrafii Komputerowej "SQL", s. 108.
Kopiczko Andrzej, Duchowieństwo katolickie Diecezji Warmińskiej w latach 1821–1945, cz. 2, Słownik, Olsztyn 2003, Wydział Duszpasterski Kurii Metropolitalnej Archidiecezji Warmińskiej, s. 176-177.