Ernst Wiechert

Ernst Wiechert
Data i miejsce urodzenia	18 maja 1887 r. Piersławek
Data i miejsce śmierci	24 sierpnia 1950 r. Uerikon koło Zurychu w Szwajcarii

Ernst Wiechert (ur. 18 maja 1887 r. w Piersławku (niem. Kleinort) koło Mrągowa, zm. 24 sierpnia 1950 r. w Uerikon koło Zurychu w Szwajcarii) – pisarz.

Życiorys

Wzrastał na Mazurach. Urodził się w rodzinie leśniczego Martina i Heinrietty z d. Andreae. W wieku jedenastu lat podjął naukę w gimnazjum w Królewcu.

W latach 1905–1911 studiował na Albertynie przyrodoznawstwo, filozofię, filologię niemiecką i angielską. Po studiach uczył w Hufengymnasium, potem w berlińskim Gimnazjum im. Cesarzowej Augusty. W czasie pierwszej wojny światowej był ranny. W 1930 roku wyjechał do Berlina. Trzy lata później rozstał się z pracą w szkolnictwie i zamieszkał w Ambach w Bawarii. Po trzech latach przeniósł się do Hof Gagert niedaleko Wolfratshausen. Za krytykę hitleryzmu został uwięziony. W 1938 roku przebywał w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie.

W 1916 roku debiutował powieścią Die Flucht. Szczytowym osiągnięciem Wiecherta jest epopeja Puszczy Piskiej Die Jeromin-Kinder (pol. Dzieci Jerominów). Opisywał w niej życie mazurskiej wsi Sowiróg nad Jeziorem Nidzkim.

Wiechert napisał trzynaście powieści, blisko 40 opowiadań i nowel, cztery sztuki teatralne. Poza Dziećmi Jerominów po polsku ukazały się m.in. następujące pozycje: Las umarłych, Missa sine nomine, Mała pasja, Lasy i ludzie, Młodość, Baśnie, Pani Majorowa, Proste życie. Teksty pisarza tłumaczyli: M. Kłos-Gwizdalska, M. Podlasek-Ziegler, E. Bielicka, E. Martuszewski, T. Ostojski, J. Ptaszyński, T. Willan, R. Wolski i E.Kruk.

Zmarł 24 sierpnia 1950 roku w Uerikon koło Zurychu w Szwajcarii.

Bibliografia

Jan Chłosta, Ludzie godni pamięci. Wamińsko-mazurscy patroni olsztyńskich ulic, Olsztyn 1997.