Franz Neumann: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Życiorys) |
|||
Linia 25: | Linia 25: | ||
Ojciec Franza Neumanna był królewieckim fizykiem. | Ojciec Franza Neumanna był królewieckim fizykiem. | ||
− | Studia kończył na [[Uniwersytet Albertyna | + | Studia kończył na [[Uniwersytet Albertyna|Albertynie]]. Po ukończeniu studiów odbył krótką praktykę jako chirurg i położnik. W 1856 roku wyjechał do Pragi, potem do Berlina. Do Królewca powrócił po dwóch latach i został asystentem prof. [[August Hirsch|Augusta Hirscha]] na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu. |
W 1859 roku habilitował się z zakresu patologii i został kierownikiem prosektorium, które w 1865 roku zostało przekształcone w Instytut Patologii. Kierownikiem Instytutu był do 1903 roku. | W 1859 roku habilitował się z zakresu patologii i został kierownikiem prosektorium, które w 1865 roku zostało przekształcone w Instytut Patologii. Kierownikiem Instytutu był do 1903 roku. |
Wersja z 14:52, 26 sty 2015
Franz Ernst Neumann | |
| |
Data i miejsce urodzenia | 30 stycznia 1834 r. Królewiec |
Data i miejsce śmierci | 6 marca 1918 r. Królewiec |
Zawód | lekarz patolog |
Franz Ernst Neumann (ur. 30 stycznia 1834 r. w Królewcu, zm. tamże 6 marca 1918 r.) – lekarz patolog.
Życiorys
Ojciec Franza Neumanna był królewieckim fizykiem.
Studia kończył na Albertynie. Po ukończeniu studiów odbył krótką praktykę jako chirurg i położnik. W 1856 roku wyjechał do Pragi, potem do Berlina. Do Królewca powrócił po dwóch latach i został asystentem prof. Augusta Hirscha na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu.
W 1859 roku habilitował się z zakresu patologii i został kierownikiem prosektorium, które w 1865 roku zostało przekształcone w Instytut Patologii. Kierownikiem Instytutu był do 1903 roku.
Będąc na emeryturze, założył własną pracownię w Rauschen i współpracował z królewieckim Instytutem Patologii. W 1917 roku wydał książkę "Blut und Pigmente". Zmarł 6 marca 1918 roku w Królewcu.
Bibliografia
Jan Chłosta, Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.