Friedrich Bessel: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Bibliografia) |
(→Życiorys) |
||
Linia 23: | Linia 23: | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
− | Friedrich Wilhelm Bessel po ukończeniu gimnazjum chciał zostać kupcem, jednocześnie | + | Friedrich Wilhelm Bessel po ukończeniu gimnazjum chciał zostać kupcem, jednocześnie pragnął rozwijać swoje zainteresowania astronomią. W 1806 roku został asystentem Carla Gaussa, matematyka i astronoma w obserwatorium w Lieblienthal niedaleko Bremy. Gauss umożliwił Besselowi uzyskanie doktoratu honoris causa uczelni w Getyndze. W 1810 roku Bessel uzyskał tytuł profesora [[Uniwersytet Albertyna|Albertyny]]. |
W latach 1811–1813 wybudowano obserwatorium w Królewcu. Bessel pracował w nim nad swoimi odkryciami w dziedzinie astronomii. Objął również funkcję dyrektora obserwatorium. | W latach 1811–1813 wybudowano obserwatorium w Królewcu. Bessel pracował w nim nad swoimi odkryciami w dziedzinie astronomii. Objął również funkcję dyrektora obserwatorium. |
Wersja z 15:08, 26 sty 2015
Friedrich Wilhelm Bessel | |
| |
Data i miejsce urodzenia | 22 lipca 1784 roku Minden |
Data i miejsce śmierci | 17 marca 1846 roku Królewiec |
Zawód | astronom, matematyk, nauczyciel akademicki |
Friedrich Wilhelm Bessel (ur. 22 lipca 1784 roku w Minden, zm. 17 marca 1846 roku w Królewcu) – astronom, matematyk, nauczyciel akademicki.
Życiorys
Friedrich Wilhelm Bessel po ukończeniu gimnazjum chciał zostać kupcem, jednocześnie pragnął rozwijać swoje zainteresowania astronomią. W 1806 roku został asystentem Carla Gaussa, matematyka i astronoma w obserwatorium w Lieblienthal niedaleko Bremy. Gauss umożliwił Besselowi uzyskanie doktoratu honoris causa uczelni w Getyndze. W 1810 roku Bessel uzyskał tytuł profesora Albertyny.
W latach 1811–1813 wybudowano obserwatorium w Królewcu. Bessel pracował w nim nad swoimi odkryciami w dziedzinie astronomii. Objął również funkcję dyrektora obserwatorium.
W 1829 roku odbył razem z Humboldtem podróż do Rosji, gdzie przeprowadził doświadczenia magnetyczne. Otrzymał najwyższe odznaczenia brytyjskiego towarzystwa astronomicznego.
Bibliografia
J. Chłosta, Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.