Wikbold: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Utworzono nową stronę "{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Wikbold |imię i nazwisko org = |pseudonim = |grafika = |opis grafiki = |podpis ...")
 
Linia 20: Linia 20:
 
|wikicytaty          =   
 
|wikicytaty          =   
 
|www                  =
 
|www                  =
}}<br/>
+
}}
 
+
''' Wikbold ''' lub Wicboldus (ur. na początku XIV w., najprawdopodobniej w [[Elbląg |Elblągu]], zm. 22 kwietnia 1376 r.) – duchowny rzymskokatolicki, kapelan papieski, kanonik warmiński, prawnik.<br/.<br/>
''' Wikbold ''' lub Wicboldus (ur. na początku XIV w., najprawdopodobniej w [[Elbląg |Elblągu]], zm. 22 kwietnia 1376 r. – duchowny rzymskokatolicki, kapelan papieski, kanonik warmiński, prawnik.
 
 
 
 
==Życiorys==
 
==Życiorys==
Niewiele informacji na temat jego życia prywatnego zachowało się do dzisiaj. Wiadomo, że pochodził z Elbląga. Jego ojcem był Jan, rajca miejski. Wielokrotnie podróżował między Warmią a Francją. Poza okresem studenckim, w 1356 r. wyjechał do Awinionu, gdzie starał się o godność prepozyta Kapituły Katedralnej po zmarłym [[Jan z Nysy|Janie z Nysy]]. Jego starania okazały się bezskuteczne, bowiem zajmował ją już H. Kreuzburg. Od jesieni 1372 r. pozostawał na [[Warmia|Warmii]].
+
Niewiele informacji na temat jego życia prywatnego zachowało się do dzisiaj. Wiadomo, że pochodził z Elbląga. Jego ojcem był Jan, rajca miejski. Wielokrotnie podróżował między [[Warmia|Warmią]] a Francją. Poza okresem studenckim w 1356 r. wyjechał do Awinionu, gdzie starał się o godność prepozyta kapituły katedralnej po zmarłym [[Jan z Nysy|Janie z Nysy]]. Jego starania okazały się bezskuteczne, bowiem zajmował ją już H. Kreuzburg. Od jesieni 1372 r. pozostawał na Warmii.
  
 
===Szkoła i wykształcenie===  
 
===Szkoła i wykształcenie===  
W latach 40-tych XIV w. podjął studia w Paryżu, które zakończył w 1347 r. na wydziale atrium, czyli siedmiu sztuk wyzwolonych. Odebrał więc wykształcenie w zakresie takich dziedzin wiedzy jak: gramatyka, retoryka i dialektyka oraz arytmetyka, geometria, muzyka i astronomia. Następnie rozpoczął studia na wydziale prawa kościelnego. Gdy ponownie przybył do Francji pod koniec lat 50-tych XIV w. kontynuował studia w Paryżu uzyskując tam stopień magistra artium, zaś w 1361 r. licencjata dekretałów. W późniejszym okresie został wybrany rektorem Uniwersytetu Paryskiego.
+
W latach 40-tych XIV w. podjął studia w Paryżu, które zakończył w 1347 r. na wydziale atrium, czyli siedmiu sztuk wyzwolonych. Odebrał więc wykształcenie w zakresie takich dziedzin wiedzy, jak: gramatyka, retoryka i dialektyka oraz arytmetyka, geometria, muzyka i astronomia. Następnie rozpoczął studia na wydziale prawa kościelnego. Gdy ponownie przybył do Francji pod koniec lat 50-tych XIV w., kontynuował studia w Paryżu, uzyskując tam stopień magistra artium, zaś w 1361 r. licencjata dekretałów. W późniejszym okresie został wybrany rektorem Uniwersytetu Paryskiego.
  
 
===Praca===
 
===Praca===
Karierę duchownego rozpoczął w 1344 r., kiedy to został wikariuszem przy [[lkwim: Bazylika Archikatedralna pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku |katedrze we Fromborku]]. Pod koniec 1345 r. odbył podróż do Awinionu. Tam 8 stycznia 1346 r., dzięki protekcji księcia burbońskiego Filipa, oficjalnie otrzymał papieską prowizję kanonii katedralnej warmińskiej. Do kapituły został jednak przyjęty dopiero po dziesięciu latach, 10 maja 1356 r. Gdy w 1355 r. powrócił ze studiów zagranicznych na Warmię objął prebendę po kanoniku warmińskim [[Mikołaj Wolkelini|Mikołaju Wolkelinim]] (Wolwelinim), który zmarł najprawdopodobniej między 1352 a 1353 r. Związany był również z kanonią w [[Głotowo|Głotowie]]. Działał tam z pewnością już w 11 lipcu 1355 r. Wymieniany był również jako proboszcz [[Świątki|Świątek]]. 31 grudnia 1361 otrzymał godność kapelana papieskiego. W latach 70-tych XIV w. poświęcił się pracom na rzecz Kapituły Katedralnej. Jako senior był pomocnikiem w kwestiach spornych z Zakonem Krzyżackim.
+
Karierę duchownego rozpoczął w 1344 r., kiedy to został wikariuszem przy [[lkwim: Bazylika Archikatedralna pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku |katedrze we Fromborku]]. Pod koniec 1345 r. odbył podróż do Awinionu. Tam 8 stycznia 1346 r. dzięki protekcji księcia burbońskiego Filipa oficjalnie otrzymał papieską prowizję kanonii katedralnej warmińskiej. Do kapituły został jednak przyjęty dopiero po dziesięciu latach, 10 maja 1356 r. Gdy w 1355 r. powrócił ze studiów zagranicznych na Warmię, objął prebendę po kanoniku warmińskim [[Mikołaj Wolkelini|Mikołaju Wolkelinim]] (Wolwelinim), który zmarł najprawdopodobniej między 1352 a 1353 r. Związany był również z kanonią w [[Głotowo|Głotowie]]. Działał tam z pewnością już w 11 lipcu 1355 r. Wymieniany był również jako proboszcz [[Świątki|Świątek]].  
 +
 
 +
31 grudnia 1361 otrzymał godność kapelana papieskiego. W latach 70-tych XIV w. poświęcił się pracom na rzecz kapituły katedralnej. Jako senior był pomocnikiem w kwestiach spornych z [[Państwo zakonu krzyżackiego|zakonem krzyżackim]].
  
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
#Birch-Hirschfeld Triller Anneliese, ''Kanonicy dobromiejscy do 1520 r. I 1772-1811'', W: ''Słownik biograficzny kapituły kolegiackiej w Dobrym Mieście'', Olsztyn 1999, „Hosianum”, s. 35.
+
Birch-Hirschfeld Triller Anneliese, ''Kanonicy dobromiejscy do 1520 r. I 1772–1811'', [w:] ''Słownik biograficzny kapituły kolegiackiej w Dobrym Mieście'', Olsztyn 1999, s. 35.<br/>
#Borawska Teresa, ''Słownik biograficzny kapituły warmińskiej'', Olsztyn 1996, s. 273-274.
+
Borawska Teresa, ''Słownik biograficzny kapituły warmińskiej'', Olsztyn 1996, s. 273–274.
  
 
[[Kategoria: Osoba| Wikbold]]
 
[[Kategoria: Osoba| Wikbold]]

Wersja z 11:51, 28 sty 2015

Wikbold

Data i miejsce urodzenia początek XIV w.
prawdopodobnie Elbląg
Data i miejsce śmierci 22 kwietnia 1376 r.
nieznane

Wikbold lub Wicboldus (ur. na początku XIV w., najprawdopodobniej w Elblągu, zm. 22 kwietnia 1376 r.) – duchowny rzymskokatolicki, kapelan papieski, kanonik warmiński, prawnik.<br/.

Życiorys

Niewiele informacji na temat jego życia prywatnego zachowało się do dzisiaj. Wiadomo, że pochodził z Elbląga. Jego ojcem był Jan, rajca miejski. Wielokrotnie podróżował między Warmią a Francją. Poza okresem studenckim w 1356 r. wyjechał do Awinionu, gdzie starał się o godność prepozyta kapituły katedralnej po zmarłym Janie z Nysy. Jego starania okazały się bezskuteczne, bowiem zajmował ją już H. Kreuzburg. Od jesieni 1372 r. pozostawał na Warmii.

Szkoła i wykształcenie

W latach 40-tych XIV w. podjął studia w Paryżu, które zakończył w 1347 r. na wydziale atrium, czyli siedmiu sztuk wyzwolonych. Odebrał więc wykształcenie w zakresie takich dziedzin wiedzy, jak: gramatyka, retoryka i dialektyka oraz arytmetyka, geometria, muzyka i astronomia. Następnie rozpoczął studia na wydziale prawa kościelnego. Gdy ponownie przybył do Francji pod koniec lat 50-tych XIV w., kontynuował studia w Paryżu, uzyskując tam stopień magistra artium, zaś w 1361 r. licencjata dekretałów. W późniejszym okresie został wybrany rektorem Uniwersytetu Paryskiego.

Praca

Karierę duchownego rozpoczął w 1344 r., kiedy to został wikariuszem przy katedrze we Fromborku. Pod koniec 1345 r. odbył podróż do Awinionu. Tam 8 stycznia 1346 r. dzięki protekcji księcia burbońskiego Filipa oficjalnie otrzymał papieską prowizję kanonii katedralnej warmińskiej. Do kapituły został jednak przyjęty dopiero po dziesięciu latach, 10 maja 1356 r. Gdy w 1355 r. powrócił ze studiów zagranicznych na Warmię, objął prebendę po kanoniku warmińskim Mikołaju Wolkelinim (Wolwelinim), który zmarł najprawdopodobniej między 1352 a 1353 r. Związany był również z kanonią w Głotowie. Działał tam z pewnością już w 11 lipcu 1355 r. Wymieniany był również jako proboszcz Świątek.

31 grudnia 1361 otrzymał godność kapelana papieskiego. W latach 70-tych XIV w. poświęcił się pracom na rzecz kapituły katedralnej. Jako senior był pomocnikiem w kwestiach spornych z zakonem krzyżackim.

Bibliografia

Birch-Hirschfeld Triller Anneliese, Kanonicy dobromiejscy do 1520 r. I 1772–1811, [w:] Słownik biograficzny kapituły kolegiackiej w Dobrym Mieście, Olsztyn 1999, s. 35.
Borawska Teresa, Słownik biograficzny kapituły warmińskiej, Olsztyn 1996, s. 273–274.