Stanisław Dragan: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 14: Linia 14:
 
Był absolwentem [[Zespół Szkół Samochodowych im. por. Adolfa Marii Bocheńskiego w Olsztynie|Zasadniczej Szkoły Samochodowej w Olsztynie]], Technikum Mechanicznego w Krakowie (1971) i tamtejszej AWF, gdzie otrzymał tytuł mgr wf (1978), trener II kl. Pięściarz wagi półciężkiej. Karierę rozpoczynał [[OKPR Warmia Traveland Olsztyn|Warmii Olsztyn]] (1959-1960), ale był to krótki epizod ze stolicą województwa olsztyńskiego. Następnie bronił barw  Bieszczad Rzeszów (1961-1962 w czasie służby wojskowej w Podoficerskiej Szkole Samochodowej), Hutnika Kraków (1963-1973), a kończył karierę w Turowie Zgorzelec (1973). Jego osobowość bokserska ukształtowali trener: Ryszard Gieczewski, Stanisław Wisz i Bronisław Olejniczak, szkoleniowiec Hutnika, gdzie walczył najdłużej.
 
Był absolwentem [[Zespół Szkół Samochodowych im. por. Adolfa Marii Bocheńskiego w Olsztynie|Zasadniczej Szkoły Samochodowej w Olsztynie]], Technikum Mechanicznego w Krakowie (1971) i tamtejszej AWF, gdzie otrzymał tytuł mgr wf (1978), trener II kl. Pięściarz wagi półciężkiej. Karierę rozpoczynał [[OKPR Warmia Traveland Olsztyn|Warmii Olsztyn]] (1959-1960), ale był to krótki epizod ze stolicą województwa olsztyńskiego. Następnie bronił barw  Bieszczad Rzeszów (1961-1962 w czasie służby wojskowej w Podoficerskiej Szkole Samochodowej), Hutnika Kraków (1963-1973), a kończył karierę w Turowie Zgorzelec (1973). Jego osobowość bokserska ukształtowali trener: Ryszard Gieczewski, Stanisław Wisz i Bronisław Olejniczak, szkoleniowiec Hutnika, gdzie walczył najdłużej.
 
Dobrze wyszkolony pięściarz nie miał łatwego życia na arenie krajowej. Dostępu na najwyższe podium w wadze półciężkiej najpierw skutecznie bronił Zbigniew Pietrzykowski, a z początkiem lat siedemdziesiątych  Janusz Gortat. Stoczył 220 walk (194 - 5 - 19). Po zakończeniu kariery sportowej szkoleniowiec Victorii Jaworzno i Wisły Kraków. Przedsiębiorca (warsztat krawiecki). Zasłużony Mistrz Sportu odznaczony m.in. Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Złotym Krzyżem Zasługi. Działacz sportowy (prezes Małopolskiego OZB). Żonaty (Krystyna), ma dwóch synów: Jacka i Roberta. Mieszka w Krakowie.
 
Dobrze wyszkolony pięściarz nie miał łatwego życia na arenie krajowej. Dostępu na najwyższe podium w wadze półciężkiej najpierw skutecznie bronił Zbigniew Pietrzykowski, a z początkiem lat siedemdziesiątych  Janusz Gortat. Stoczył 220 walk (194 - 5 - 19). Po zakończeniu kariery sportowej szkoleniowiec Victorii Jaworzno i Wisły Kraków. Przedsiębiorca (warsztat krawiecki). Zasłużony Mistrz Sportu odznaczony m.in. Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Złotym Krzyżem Zasługi. Działacz sportowy (prezes Małopolskiego OZB). Żonaty (Krystyna), ma dwóch synów: Jacka i Roberta. Mieszka w Krakowie.
=Osiągnięcia Sportowe=
+
==Osiągnięcia sportowe==
*Brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich w Meksyku (1968)
+
*brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Meksyku (1968)
*6 tytułów indywidualnego mistrza Polski (1966-1968, 1970-1972)  
+
*6 tytułów indywidualnego mistrza Polski (1966–1968, 1970–1972)  
*2  tytuły drużynowego mistrza kraju (1963/64 i 1966/67) w barwach Hutnika Kraków
+
*2  tytuły drużynowego mistrza kraju (1963/1964 i 1966/1967) w barwach Hutnika Kraków
*15-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1964-1973 (9 zwycięstw, 1 remis, 5 porażek).
+
*15-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1964-1973 (9 zwycięstw, 1 remis, 5 porażek)
 
=Bibliografia=
 
=Bibliografia=
 
*Głuszek, Leksykon 1999, s. 181;  
 
*Głuszek, Leksykon 1999, s. 181;  

Wersja z 10:46, 6 lut 2015

Stanisław Dragan

Imię i nazwisko Stanisław Dragan
Data i miejsce urodzenia 21 listopada 1941 r., w Sadkowej Górze
Data śmierci 21 kwietnia 2007 r., w Kasince Małej, (powiat limanowski)
Dyscyplina boks, waga półciężka
Największy sukces brązowy medalista olimpijski (Meksyk 1968)

Stanisław Dragan (ur. 21 listopada 1941 r. w Sadkowej Górze, zm. 21 kwietnia 2007 r. w Kasince Małej, (powiat limanowski)) – pięściarz wagi półciężkiej, brązowy medalista olimpijski z Meksyku (1968).

Przebieg kariery sportowej

Był absolwentem Zasadniczej Szkoły Samochodowej w Olsztynie, Technikum Mechanicznego w Krakowie (1971) i tamtejszej AWF, gdzie otrzymał tytuł mgr wf (1978), trener II kl. Pięściarz wagi półciężkiej. Karierę rozpoczynał Warmii Olsztyn (1959-1960), ale był to krótki epizod ze stolicą województwa olsztyńskiego. Następnie bronił barw Bieszczad Rzeszów (1961-1962 w czasie służby wojskowej w Podoficerskiej Szkole Samochodowej), Hutnika Kraków (1963-1973), a kończył karierę w Turowie Zgorzelec (1973). Jego osobowość bokserska ukształtowali trener: Ryszard Gieczewski, Stanisław Wisz i Bronisław Olejniczak, szkoleniowiec Hutnika, gdzie walczył najdłużej. Dobrze wyszkolony pięściarz nie miał łatwego życia na arenie krajowej. Dostępu na najwyższe podium w wadze półciężkiej najpierw skutecznie bronił Zbigniew Pietrzykowski, a z początkiem lat siedemdziesiątych Janusz Gortat. Stoczył 220 walk (194 - 5 - 19). Po zakończeniu kariery sportowej szkoleniowiec Victorii Jaworzno i Wisły Kraków. Przedsiębiorca (warsztat krawiecki). Zasłużony Mistrz Sportu odznaczony m.in. Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Złotym Krzyżem Zasługi. Działacz sportowy (prezes Małopolskiego OZB). Żonaty (Krystyna), ma dwóch synów: Jacka i Roberta. Mieszka w Krakowie.

Osiągnięcia sportowe

  • brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Meksyku (1968)
  • 6 tytułów indywidualnego mistrza Polski (1966–1968, 1970–1972)
  • 2 tytuły drużynowego mistrza kraju (1963/1964 i 1966/1967) w barwach Hutnika Kraków
  • 15-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1964-1973 (9 zwycięstw, 1 remis, 5 porażek)

Bibliografia

  • Głuszek, Leksykon 1999, s. 181;
  • Kurzyński, Tysiąc wspaniałych (2), s. 49-50;
  • Osmólski, Leksykon boksu, s. 33;
  • Duński, Od Paryża, s. 166-167;
  • Pawlak, Olimpijczycy, s. 61; Skotnicki,
  • Od Olimpii do Atlanty, s. 195;
  • Gorczyca W., Stanisław Dragan - ambitny pięściarz, dzisiaj już wartościowy szkoleniowiec,
  • "Boks", 1980, nr 8; AAWF Kraków, sygn. 1054/Z.
  • [Wikipedia.pl]
  • [historiawisly.pl]
  • [gazetakrakowska.pl]

br/>