Dworzec w Budwitach: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Historia) |
|||
Linia 34: | Linia 34: | ||
Dworzec znajdujący się dziś w [[Budwity|Budwitach]] wybudowano ok. 1893 r., pierwotnie w Prakwicach, specjalnie na potrzeby lubiącego polować w okolicy cesarza Wilhelma II. Odwiedzał on pobliski majątek należący do rodziny zu Dohna-Schlobitten ze [[Słobity|Słobit]]. Dworzec nazywany był powszechnie "cesarskim pawilonem". W związku z tym, iż Wilhelm II był znanym miłośnikiem stylu staronorweskiego, w detalach budynku zastosowano elementy nawiązujące go kultury Wikingów. | Dworzec znajdujący się dziś w [[Budwity|Budwitach]] wybudowano ok. 1893 r., pierwotnie w Prakwicach, specjalnie na potrzeby lubiącego polować w okolicy cesarza Wilhelma II. Odwiedzał on pobliski majątek należący do rodziny zu Dohna-Schlobitten ze [[Słobity|Słobit]]. Dworzec nazywany był powszechnie "cesarskim pawilonem". W związku z tym, iż Wilhelm II był znanym miłośnikiem stylu staronorweskiego, w detalach budynku zastosowano elementy nawiązujące go kultury Wikingów. | ||
− | Po konflikcie cesarza z właścicielem Prakwic w 1906 r. cesarz zaprzestał odwiedzin i tym samym regularnego korzystania z dworca, który jeszcze przed pierwszą wojną został przebudowany. Około 1921 r. budynek został rozebrany i przeniesiono do Budwit, gdzie pozostaje do dziś. Budwity znajdowały się wówczas na trasie tej samej linii kolejowej [[Malbork]] | + | Po konflikcie cesarza z właścicielem Prakwic w 1906 r. cesarz zaprzestał odwiedzin i tym samym regularnego korzystania z dworca, który jeszcze przed pierwszą wojną został przebudowany. Około 1921 r. budynek został rozebrany i przeniesiono do Budwit, gdzie pozostaje do dziś. Budwity znajdowały się wówczas na trasie tej samej linii kolejowej [[Malbork]] – [[Myślice]] – [[Małdyty]] uruchomionej w 1893 r. (obecnie nieczynna). Po przeniesieniu budynku z Prakwic do Budwit zrezygnowano z ganku od strony torów, do dworca dobudowano natomiast nastawnię. |
− | Po zakończeniu drugiej wojny światowej tory na trasie Malbork | + | Po zakończeniu drugiej wojny światowej tory na trasie Malbork – Myślice – Małdyty zostały zdemontowane przez Armię Czerwoną. Ruch na trasie wznowiono w 1949 r. W późniejszym okresie dworzec pełnił także funkcje mieszkalne. W 1999 r. linia kolejowa została zamknięta. W kolejnych latach dworzec sprzedano osobie prywatnej. Obecnie budynek wpisany jest do rejestru zabytków. |
== Bibliografia == | == Bibliografia == |
Wersja z 12:53, 8 lut 2015
Budwity | |
| |
Dworzec w Budwitach
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | ostródzki |
Gmina | Małdyty |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Dworzec w Budwitach – budynek zaliczany do najładniejszych dworców w regionie Warmii i Mazur. Pierwotnie został wzniesiony we wsi Prakwice (woj. pomorskie, gm. Dzierzgoń), a następnie przeniesiony na obecne miejsce.
Historia
Dworzec znajdujący się dziś w Budwitach wybudowano ok. 1893 r., pierwotnie w Prakwicach, specjalnie na potrzeby lubiącego polować w okolicy cesarza Wilhelma II. Odwiedzał on pobliski majątek należący do rodziny zu Dohna-Schlobitten ze Słobit. Dworzec nazywany był powszechnie "cesarskim pawilonem". W związku z tym, iż Wilhelm II był znanym miłośnikiem stylu staronorweskiego, w detalach budynku zastosowano elementy nawiązujące go kultury Wikingów.
Po konflikcie cesarza z właścicielem Prakwic w 1906 r. cesarz zaprzestał odwiedzin i tym samym regularnego korzystania z dworca, który jeszcze przed pierwszą wojną został przebudowany. Około 1921 r. budynek został rozebrany i przeniesiono do Budwit, gdzie pozostaje do dziś. Budwity znajdowały się wówczas na trasie tej samej linii kolejowej Malbork – Myślice – Małdyty uruchomionej w 1893 r. (obecnie nieczynna). Po przeniesieniu budynku z Prakwic do Budwit zrezygnowano z ganku od strony torów, do dworca dobudowano natomiast nastawnię.
Po zakończeniu drugiej wojny światowej tory na trasie Malbork – Myślice – Małdyty zostały zdemontowane przez Armię Czerwoną. Ruch na trasie wznowiono w 1949 r. W późniejszym okresie dworzec pełnił także funkcje mieszkalne. W 1999 r. linia kolejowa została zamknięta. W kolejnych latach dworzec sprzedano osobie prywatnej. Obecnie budynek wpisany jest do rejestru zabytków.
Bibliografia
S. Solarz-Taciak, P.W. Taciak, Budwity – cesarski dworzec, "Spotkania z zabytkami" 2006, nr 10, s. 25-26.