Luther von Braunschweig

Luther von Braunschweig
Luther von Braunschweig, źródło: Hartknoch M. Christophori, Alte- und Neues Preussischer Historien, Francfurt und Leipzig, MDCLXXXIV (1684).
Data urodzenia	1275 r.
Data i miejsce śmierci	18 kwietnia 1335 r. pod Sztumem
Miejsce spoczynku	Kwidzyn

Luther von Braunschweig (Luther z Brunszwiku) (ur. 1275, zm. 18 kwietnia 1335) – wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1331–1335.

Życiorys

Urodził się w królewskiej niemieckiej dynastii Welfów. Jego ojcem był książę Brunszwiku Albrecht I Wielki, matką natomiast pochodząca ze Szwabii księżniczka Adelajda, córka księcia Bonifacego II. Był jednym z najmłodszych z licznego rodzeństwa dlatego też został przeznaczony do stanu duchownego. Wstąpił do Zakonu w 1300 r. Karierę zaczął od służby na zamku w Dzierzgoniu. W 1308 r. został komturem w Golubiu na ziemi chełmińskiej. Rok później piastował funkcję komtura domowego w Dzierzgoniu. Od 1313 r. był komturem zamkowym w malborskim konwencie. W 1314 r. został wielkim dostojnikiem krzyżackim, piastując urząd wielkiego szatnego i zarazem komtura w Dzierzgoniu. Urząd wielkiego szatnego sprawował do 1331 r. W tym czasie lokował kilka miast oraz uczestniczył w akcji kolonizacyjnej południowych Prus, szczególnie ziemi sasińskiej. Wielkim mistrzem został wybrany w trakcie wojny polsko-krzyżackiej i po tragicznej śmierci Wernera von Orselna, 17 lutego 1331 r. Luther w stosunkach z Polską kontynuował podbój Kujaw i Wielkopolski. Krzyżacy dotarli wówczas aż pod Kalisz. W maju 1332 r. armia zakonna zdobyła Brześć Kujawski i Inowrocław. Na Kujawach zorganizowano wówczas nowe komturstwo.
Pomimo że trwały działania wojenne sam Luther von Braunschweig stronił od uczestniczenia w nich, woląc czasami oddać się zajęciom literackim i pisaniu wierszy. Napisał m.in. wiersz o św. Barbarze, jednej z patronek zakonu krzyżackiego. Zajmował się reformą życia religijnego Zakonu. Pisał również traktaty o tematyce teologicznej. Nakazał przebudowę zamku w Malborku, aby przypominał bardziej rezydencję świeckiego władcy niż klasztor. Przyczynił się również do rozbudowy kaplicy św. Anny pod kaplicą NMP na zamku głównym w Malborku, gdzie znalazło miejsce mauzoleum wielkich mistrzów. Zmarł pod Sztumem podczas jednej z podróży. Jako jeden z trzech wielkich mistrzów został pochowany został w katedrze w Kwidzynie.