Pomierki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 11: | Linia 11: | ||
|rodzaj miejscowości = Wieś sołecka | |rodzaj miejscowości = Wieś sołecka | ||
|województwo = Warmińsko-Mazurskie | |województwo = Warmińsko-Mazurskie | ||
| − | |powiat = | + | |powiat = iławski |
|gmina = Lubawa | |gmina = Lubawa | ||
|miejscowość podstawowa = | |miejscowość podstawowa = | ||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Pomierki''' (niem. ''Pomierken'', w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Pommerken'') – wieś sołecka w Polsce, w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat iławski|powiecie iławskim]], w [[gmina Lubawa|gminie Lubawa]]. Położona 10 km na północ od [[Lubawa|Lubawy]]. Była wsią szlachecką w [[klucz lubawski|kluczu lubawskim]]. Wieś w latach 1975-1998 przynależała administracyjnie do [[województwo olszyńskie|województwa olsztyńskiego]]. | + | <big>'''Pomierki''' (niem. ''Pomierken'', w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Pommerken'') – wieś sołecka w Polsce, w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat iławski|powiecie iławskim]], w [[gmina Lubawa|gminie Lubawa]]. Położona 10 km na północ od [[Lubawa|Lubawy]]. Była wsią szlachecką w [[klucz lubawski|kluczu lubawskim]]. Wieś w latach 1975-1998 przynależała administracyjnie do [[województwo olszyńskie|województwa olsztyńskiego]]. Obecnie sołtysem wsi jest [[Stanisław Jankowski]]. |
<br/> | <br/> | ||
| − | + | === Charakterystyka fizjograficzna === | |
| − | === Charakterystyka fizjograficzna | + | Rzeźba terenu ukształtowała się w wyniku działalności erozyjnej i akumulacyjnej ostatniego [[zlodowacenie bałtyckie|zlodowacenia bałtyckiego]]. Strefę powierzchniową obszaru głównie tworzą gliny, iły, piaski formacji czwartorzędowej. Głównym składnikiem piasków czwartorzędowych jest kwarc. Podstawowy materiał, z którego powstały gleby, to utwory polodowcowe; gliny, piaski zwałowe oraz piaski wodno–lodowcowe. Najwięcej jest gleb bielicowych. Surowce mineralne można spotkać w postaci: kruszywa, surowców ceramicznych oraz organicznych. W budowie sandrów główną rolę pełnią osady piaszczyste. Ich skład chemiczny charakteryzuje się wysoką zawartością krzemionki. |
| − | Rzeźba terenu ukształtowała się w wyniku działalności erozyjnej i akumulacyjnej ostatniego [[zlodowacenie bałtyckie|zlodowacenia bałtyckiego]]. Strefę powierzchniową obszaru głównie tworzą gliny, iły, piaski formacji czwartorzędowej. Głównym składnikiem piasków czwartorzędowych jest kwarc. Podstawowy materiał, z którego powstały gleby, to utwory polodowcowe; gliny, piaski zwałowe oraz piaski | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| + | === Dzieje miejscowości === | ||
| + | Pierwszą wzmiankę na temat istnienia wsi odnotowano w 1536 roku. Posiadała ona [[prawo chełmińskie]]. Obszar wsi wynosił 12 łanów. Przywilej wystawił 29 stycznia 1603 roku [[biskup Gembicki]] 29, nadając Pomierkom wolne pastwiska dla bydła „na Borku i gruntach Gierłozkich”. W zamian za to mieszkańcy wsi byli zobowiązani do oddawania [[Gierłoż|Gierłoży]] 10 korców owsa rocznie. | ||
| − | + | W 1789 roku we wsi było 16 zagród. W drugiej połowie XIX wieku właścicielem Pomierek został Polak Rojewski. Utracił wieś po powstaniu styczniowym, w wyniku represji pruskich. | |
| − | |||
| − | + | Szkoła była we wsi już u schyłku XVIII wieku. W roku 1885 we wsi mieszkało 200 ludzi. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | W okresie międzywojennym była tu szkoła z jedną klasą i jednym nauczycielem. Prócz szkoły istniała we wsi strażnica i urząd celny na przejściu granicznym, który został zlikwidowany w 1934 roku. Pomierki od roku 1973 stały się wsią sołecką, która w 1978 roku liczyła 98 mieszkańców. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | === Bibliografia === | |
| − | === Bibliografia | ||
''Pomierki'', w: ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich''8, t. , red. B. Chlebowski, Warszawa 1887.<br/> | ''Pomierki'', w: ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich''8, t. , red. B. Chlebowski, Warszawa 1887.<br/> | ||
| Linia 68: | Linia 59: | ||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: Powiat]][[Kategoria: Gmina]] | + | [[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: Powiat iławski]][[Kategoria: Gmina Lubawa]][[Kategoria: Wieś sołecka]] |
| − | [[ | + | ([[Dyskusja użytkownika:Asiuulek|dyskusja]]) 19:55, 23 wrz 2013 (CEST) |
Wersja z 08:46, 9 lis 2013
| Pomierki | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | Wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | Warmińsko-Mazurskie |
| Powiat | iławski |
| Gmina | Lubawa |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NIL |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Pomierki | |
| Położenie na mapie Polski  Pomierki | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Pomierki (niem. Pomierken, w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę Pommerken) – wieś sołecka w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Lubawa. Położona 10 km na północ od Lubawy. Była wsią szlachecką w kluczu lubawskim. Wieś w latach 1975-1998 przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. Obecnie sołtysem wsi jest Stanisław Jankowski.
Charakterystyka fizjograficzna
Rzeźba terenu ukształtowała się w wyniku działalności erozyjnej i akumulacyjnej ostatniego zlodowacenia bałtyckiego. Strefę powierzchniową obszaru głównie tworzą gliny, iły, piaski formacji czwartorzędowej. Głównym składnikiem piasków czwartorzędowych jest kwarc. Podstawowy materiał, z którego powstały gleby, to utwory polodowcowe; gliny, piaski zwałowe oraz piaski wodno–lodowcowe. Najwięcej jest gleb bielicowych. Surowce mineralne można spotkać w postaci: kruszywa, surowców ceramicznych oraz organicznych. W budowie sandrów główną rolę pełnią osady piaszczyste. Ich skład chemiczny charakteryzuje się wysoką zawartością krzemionki.
Dzieje miejscowości
Pierwszą wzmiankę na temat istnienia wsi odnotowano w 1536 roku. Posiadała ona prawo chełmińskie. Obszar wsi wynosił 12 łanów. Przywilej wystawił 29 stycznia 1603 roku biskup Gembicki 29, nadając Pomierkom wolne pastwiska dla bydła „na Borku i gruntach Gierłozkich”. W zamian za to mieszkańcy wsi byli zobowiązani do oddawania Gierłoży 10 korców owsa rocznie.
W 1789 roku we wsi było 16 zagród. W drugiej połowie XIX wieku właścicielem Pomierek został Polak Rojewski. Utracił wieś po powstaniu styczniowym, w wyniku represji pruskich.
Szkoła była we wsi już u schyłku XVIII wieku. W roku 1885 we wsi mieszkało 200 ludzi.
W okresie międzywojennym była tu szkoła z jedną klasą i jednym nauczycielem. Prócz szkoły istniała we wsi strażnica i urząd celny na przejściu granicznym, który został zlikwidowany w 1934 roku. Pomierki od roku 1973 stały się wsią sołecką, która w 1978 roku liczyła 98 mieszkańców.
Bibliografia
Pomierki, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich8, t. , red. B. Chlebowski, Warszawa 1887.
Śliwiński Józef, Lubawa, z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
Zobacz też
(dyskusja) 19:55, 23 wrz 2013 (CEST)
