Helmut Motekat: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Osoba" na "[[Kategoria:Osoby")
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Badacze historii i kultury" na "[[Kategoria:Ludzie kultury]] [[Kategoria:Badacze historii i kultury")
Linia 41: Linia 41:
  
 
[[Kategoria:Osoby|Motekat, Helmut]]
 
[[Kategoria:Osoby|Motekat, Helmut]]
[[Kategoria: Badacze historii i kultury|Motekat, Helmut]]
+
[[Kategoria:Ludzie kultury]] [[Kategoria:Badacze historii i kultury|Motekat, Helmut]]
 
[[Kategoria: 1919-1944|Motekat, Helmut]]
 
[[Kategoria: 1919-1944|Motekat, Helmut]]
 
[[Kategoria: 1945-1989|Motekat, Helmut]]
 
[[Kategoria: 1945-1989|Motekat, Helmut]]

Wersja z 08:35, 26 mar 2015

Helmut Motekat

Data i miejsce urodzenia 6 października 1919 r.
Wieczyszki koło Tylży
Data i miejsce śmierci 16 lipca 1996 r.
Vatterstetten
Zawód historyk literatury niemieckiej, krytyk literacki

Helmut Motekat (ur. 6 października 1919 r. w Wieczyszkach koło Tylży, zm. 16 lipca 1996 r. w Vatterstetten w Bawarii) – historyk literatury niemieckiej, krytyk literacki, autor monografii Ostpreußische Literaturgeschichte mit Danzig und Westpreußen dotyczącej literatury Prus Wschodnich.

Życiorys

Był synem rolnika, który zajmował się także hodowlą trakenów. Gimnazjum ukończył w 1930 roku w Tylży. Otrzymał jako jedyny maturzysta w Prusach Wschodnich stypendium umożliwiające wizytę w Deutschen Museums w Monachium. Według obowiązujących przepisów odbył roczną praktykę we wsi Boćwinka pod Węgorzewem. Został wcielony do Wahrmachtu i brał udział w najeździe na Francję. W 1940 roku został ciężko ranny.

Później studiował germanistykę, etnografię, historię sztuki i anglistykę na Uniwersytecie Królewieckim. Rozprawę doktorską przygotował na temat duchowego oblicza Królewca w okresie biedermeieru: Das geistige Antlitz Königsberges in der Biedermeienzeit. Pracę obronił dopiero w 1946 roku na Uniwersytecie w Getyndze. Maszynopis zaginął, ale żona Motekata zdołała przechować notatki.

Po wojnie pracował jako tłumacz i nauczyciel języka niemieckiego w College of the Rhine Army w Getyndze. Pracował również na stanowisku asystenta w Instytucie Literaturoznawstwa Uniwersytetu w Monachium i tam się habilitował. Tytuł profesora otrzymał w 1957 roku. Wchodził w skład rady naukowej Fundacji Albertinus w Getyndze. Został nagrodzony nagrodą Ziomkostwa Wschodniopruskiego w 1982 roku, a w 1995 roku prestiżową nagrodą Georg-Dehio-Kulturpreis za całokształt pacy krytyczno-literackiej i pedagogicznej.

Prace (wybór)

  • Experiment und Tradition: vom Wesen der Dichtung im 20. Jahrhundert, Frankfurt am Main 1962
  • Ostpreußische Literaturgeschichte mit Danzig und Westpreußen (1230–1945). München 1977, 2001.
  • Das zeitgenössische deutsche Drama: Einführung und kritische Analyse, Stuttgart 1977
  • Die Albertus-Universität zu Königsberg in Preußen. Auftrag und Bewährung über 400 Jahre, 1984
  • Der Dichter und die Zeit. Verantwortete Zeitgenossenschaft, Alfter-Oedekoven 1987

Bibliografia

de.wikipedia.org [30.01.2015]
Jan Chłosta, Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.