Rumienica: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
Linia 10: | Linia 10: | ||
|opis zdjęcia = | |opis zdjęcia = | ||
|rodzaj miejscowości = Wieś sołecka | |rodzaj miejscowości = Wieś sołecka | ||
− | |województwo = | + | |województwo = warmińsko-mazurskie |
|powiat = iławski | |powiat = iławski | ||
|gmina = Lubawa | |gmina = Lubawa | ||
Linia 39: | Linia 39: | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
− | Wieś biskupia lokowana na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] przed 1336 rokiem. | + | Wieś biskupia lokowana na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] przed 1336 rokiem. W roku 1566 biskup [[Stanisław Żelisławski]] oddał w posiadanie Rumienicę swemu krewnemu [[Feliks Konarski|Feliksowi Konarskiemu]], jego żonie i dzieciom za 100 grzywien. W 1646 roku we wsi żyło 11 gburów, z których każdy miał po 2 włóki i płacił 40 groszy czynszu rocznie. Sołtys posiadał 6 [[włóki|włók]], karczmarz natomiast – 2. Pustych [[włóki|włók]] było wówczas 30. Biskupi wynajmowali je za opłatą. We wsi byli: kowal, krawiec, [[bednarz]] i dwóch ogrodników. |
− | W roku 1566 biskup [[Stanisław Żelisławski]] oddał w posiadanie Rumienicę swemu krewnemu [[Feliks Konarski|Feliksowi Konarskiemu]], jego żonie i dzieciom za 100 grzywien. W 1646 roku we wsi żyło 11 gburów, z których każdy miał po 2 włóki i płacił 40 groszy czynszu rocznie. Sołtys posiadał 6 włók, karczmarz natomiast – 2. Pustych włók było wówczas 30. Biskupi wynajmowali je za opłatą. We wsi byli: kowal, krawiec, bednarz i dwóch ogrodników. | ||
− | Po likwidacji biskupiego klucza lubawskiego w 1773 roku wieś przeszła w posiadanie króla pruskiego. W 1789 roku było we wsi dwadzieścia zagród. Dzieci z Rumienicy chodziły w latach 1785-1819 do szkoły w Rumianie. Własną | + | Po likwidacji biskupiego klucza lubawskiego w 1773 roku wieś przeszła w posiadanie króla pruskiego. W 1789 roku było we wsi dwadzieścia zagród. Dzieci z Rumienicy chodziły w latach 1785-1819 do szkoły w [[Rumiana|Rumianie]]. Własną [[Szkoła Podstawowa w Rumienicy|Szkołę Podstawową]] wieś otrzymała w 1819 roku. W 1906 roku z inicjatywy dwunastoletniego ucznia, Władysława Bieżuńskiego, wybuchł strajk szkolny. |
W roku 1885 mieszkało tu 444 osoby, w tym było 400 katolików i 44 ewangelików. | W roku 1885 mieszkało tu 444 osoby, w tym było 400 katolików i 44 ewangelików. | ||
Linia 48: | Linia 47: | ||
<br/> | <br/> | ||
− | |||
=== Ludzie związani z miejscowością === | === Ludzie związani z miejscowością === | ||
[[Feliks Konarski]] | [[Feliks Konarski]] | ||
Linia 54: | Linia 52: | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Gospodarka === | === Gospodarka === | ||
− | W Rumienicy są gleby słabsze o dużej konfiguracji terenu. Głównie nastawiono się na specjalizację w zakresie hodowli owiec. W 1975 roku nastąpiła reorganizacja kółek. Rumienica stała się filią Zespołu Gospodarstwa Rolnego w Sampławie. | + | W Rumienicy są gleby słabsze o dużej konfiguracji terenu. Głównie nastawiono się na specjalizację w zakresie hodowli owiec. W 1975 roku nastąpiła reorganizacja kółek. Rumienica stała się filią [[Zespół Gospodarstwa Rolnego w Sampławie|Zespołu Gospodarstwa Rolnego w Sampławie]]. |
<br/> | <br/> | ||
Linia 62: | Linia 60: | ||
Śliwiński Józef, ''Lubawa, z dziejów miasta i okolic'', Olsztyn 1982.<br/> | Śliwiński Józef, ''Lubawa, z dziejów miasta i okolic'', Olsztyn 1982.<br/> | ||
Panfil Jan, ''Pojezierze Mazurskie'', Warszawa 1968.<br/> | Panfil Jan, ''Pojezierze Mazurskie'', Warszawa 1968.<br/> | ||
− | Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, ''Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze'', Olsztyn 1969. | + | Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, ''Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze'', Olsztyn 1969. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 19:51, 12 lis 2013
Rumienica | |
| |
Rodzaj miejscowości | Wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | iławski |
Gmina | Lubawa |
Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
Tablice rejestracyjne | NIL |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Rumienica (niem. Rommen) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim. Przynależy do gminy Lubawa w powiecie iławskim. Miejscowość położona 11,5 km na południowy wschód od Lubawy. Wieś w latach 1975-1998 przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. Obecnie sołtysem wsi jest Mariusz Krajewski.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Tereny zajmują moreny czołowe. Są zbudowane z różnorodnych materiałów wymieszanych procesami glacitektonicznymi. Występuje również obszar morenowej powierzchni falistej glin zwałowych.
Dzieje miejscowości
Wieś biskupia lokowana na prawie chełmińskim przed 1336 rokiem. W roku 1566 biskup Stanisław Żelisławski oddał w posiadanie Rumienicę swemu krewnemu Feliksowi Konarskiemu, jego żonie i dzieciom za 100 grzywien. W 1646 roku we wsi żyło 11 gburów, z których każdy miał po 2 włóki i płacił 40 groszy czynszu rocznie. Sołtys posiadał 6 włók, karczmarz natomiast – 2. Pustych włók było wówczas 30. Biskupi wynajmowali je za opłatą. We wsi byli: kowal, krawiec, bednarz i dwóch ogrodników.
Po likwidacji biskupiego klucza lubawskiego w 1773 roku wieś przeszła w posiadanie króla pruskiego. W 1789 roku było we wsi dwadzieścia zagród. Dzieci z Rumienicy chodziły w latach 1785-1819 do szkoły w Rumianie. Własną Szkołę Podstawową wieś otrzymała w 1819 roku. W 1906 roku z inicjatywy dwunastoletniego ucznia, Władysława Bieżuńskiego, wybuchł strajk szkolny. W roku 1885 mieszkało tu 444 osoby, w tym było 400 katolików i 44 ewangelików.
W 1973 roku Rumienica stała się wsią sołecką. W 1978 roku wieś liczyła 264 osoby. Była tu szkoła podstawowa oraz klub „Ruchu”.
Ludzie związani z miejscowością
Gospodarka
W Rumienicy są gleby słabsze o dużej konfiguracji terenu. Głównie nastawiono się na specjalizację w zakresie hodowli owiec. W 1975 roku nastąpiła reorganizacja kółek. Rumienica stała się filią Zespołu Gospodarstwa Rolnego w Sampławie.
Bibliografia
Rumienica, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 10, red. B. Chlebowski, Warszawa 1889.
Śliwiński Józef, Lubawa, z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
Zobacz też
(dyskusja) 20:32, 23 wrz 2013 (CEST)