Sarnowo: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 7: | Linia 7: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Sarnowa | |dopełniacz wsi = Sarnowa | ||
− | |zdjęcie = Sarnowo.jpg | + | |zdjęcie = Sarnowo 1.jpg |
− | |opis zdjęcia = Kościół z XX w. w Sarnowie, źródło: www. | + | |opis zdjęcia = Kościół z XX w. w Sarnowie, źródło: http://www.wikipedia.pl, 10.11.2013. |
|rodzaj miejscowości = wieś sołecka | |rodzaj miejscowości = wieś sołecka | ||
− | |województwo = warmińsko - mazurskie | + | |województwo = warmińsko-mazurskie |
|powiat = nidzicki | |powiat = nidzicki | ||
|gmina = Kozłowo | |gmina = Kozłowo | ||
Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
− | <big>'''Sarnowo'''</big> (Schernaw, Szernaw) – wieś sołecka w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nidzicki |powiecie nidzickim]], w [[gmina Kozłowo| gminie Kozłowo]]. W latach 1975-1998 miejscowość | + | <big>'''Sarnowo'''</big> (Schernaw, Szernaw) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nidzicki |powiecie nidzickim]], w [[gmina Kozłowo| gminie Kozłowo]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do [[województwo olsztyńskie |województwa olsztyńskiego]]. |
Linia 37: | Linia 37: | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
− | Miejscowość położona jest na terenie [[gmina Kozłowo |gminy Kozłowo]] | + | Miejscowość położona jest na terenie [[gmina Kozłowo |gminy Kozłowo]]. Przez teren gminy przepływają rzeki: [[Nida]] i [[Szkotówka]], które łączą się, tworząc rzekę [[Wkra| Wkrę]] – dopływ Narwi. Ponadto znajduje się tu 9 jezior o pow. 347 ha. Większe z nich to: [[Kownatki]], [[Kąty]] oraz [[Szkotowskie]]. |
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
− | + | ||
+ | Wieś lokowano w 1352 r., ale już w 1340 r. istniało tutaj pierwsze osadnictwo. Lokacji wsi dokonał komtura ostródzkiego [[Gunter von Hohenstein |Guntera von Hohenstein]]. Miejscowość otrzymała ziemię na [[prawo chełmińskie |prawie chełmińskim]]. W 1387 r. w Sarnowie powstała karczma, której właścicielem był Hans Scharfenstein. Przed 1426 r. funkcjonował tutaj młyn nad [[Szkotówka |Szkotówką]]. W 1467 r. wieś trafia w ręce Paśka Negockiego. Komtur morąski – Henryk Reuss z [[Pławno |Pławna]] zastawił Sarnowo za 450 zł. W 1542 r. Sarnowo zamieszkiwała ludność polska. W 1564 r. 1 [[włóka| włókę]] ziemi otrzymał tutaj Dzieszko Lanckoroński. W 1579 r. funkcjonowała w Sarnowie szkoła. | ||
+ | |||
+ | <br/> | ||
+ | |||
+ | W 1781 r. we wsi mieszkało: 3 chłopów chełmińskich, 3 lemanów, 19 gburów, chałupnik, 6 pastuchów, pastor, organista i kowal. W XIX w. wieś znajdowała się w [[powiat niborski| powiecie niborskim]]. Swoim obszarem obejmowała 1860 ha z 150 domami. Miejscowość zamieszkiwało wówczas 800 osób. | ||
<br/> | <br/> | ||
Linia 51: | Linia 56: | ||
<br/> | <br/> | ||
− | === Ludzie związani z miejscowością | + | === Ludzie związani z miejscowością=== |
− | Na kartach historii wsi zapisał się komtur ostródzki [[Gunter von Hohenstein |Guntera von Hohenstein]]. W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest [[Krzysztof Pisarewicz]]. | + | Na kartach historii wsi zapisał się komtur ostródzki [[Gunter von Hohenstein |Guntera von Hohenstein]]. W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest [[Krzysztof Pisarewicz]]. |
<br/> | <br/> | ||
− | === Zabytki | + | === Zabytki === |
We wsi znajduje się [[kościół z początku XX w.]] i cmentarz z I wojny światowej. | We wsi znajduje się [[kościół z początku XX w.]] i cmentarz z I wojny światowej. | ||
<br/> | <br/> | ||
− | === Bibliografia | + | === Bibliografia=== |
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. X, Warszawa 1889, 960 ss. | ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. X, Warszawa 1889, 960 ss. |
Wersja z 21:54, 9 lis 2013
Sarnowo | |
| |
Kościół z XX w. w Sarnowie, źródło: http://www.wikipedia.pl, 10.11.2013.
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | nidzicki |
Gmina | Kozłowo |
Sołectwo | Sarnowo |
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
Kod pocztowy | 13 - 124 Kozłowo |
Tablice rejestracyjne | NNI |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Sarnowo (Schernaw, Szernaw) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Kozłowo. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie gminy Kozłowo. Przez teren gminy przepływają rzeki: Nida i Szkotówka, które łączą się, tworząc rzekę Wkrę – dopływ Narwi. Ponadto znajduje się tu 9 jezior o pow. 347 ha. Większe z nich to: Kownatki, Kąty oraz Szkotowskie.
Dzieje miejscowości
Wieś lokowano w 1352 r., ale już w 1340 r. istniało tutaj pierwsze osadnictwo. Lokacji wsi dokonał komtura ostródzkiego Guntera von Hohenstein. Miejscowość otrzymała ziemię na prawie chełmińskim. W 1387 r. w Sarnowie powstała karczma, której właścicielem był Hans Scharfenstein. Przed 1426 r. funkcjonował tutaj młyn nad Szkotówką. W 1467 r. wieś trafia w ręce Paśka Negockiego. Komtur morąski – Henryk Reuss z Pławna zastawił Sarnowo za 450 zł. W 1542 r. Sarnowo zamieszkiwała ludność polska. W 1564 r. 1 włókę ziemi otrzymał tutaj Dzieszko Lanckoroński. W 1579 r. funkcjonowała w Sarnowie szkoła.
W 1781 r. we wsi mieszkało: 3 chłopów chełmińskich, 3 lemanów, 19 gburów, chałupnik, 6 pastuchów, pastor, organista i kowal. W XIX w. wieś znajdowała się w powiecie niborskim. Swoim obszarem obejmowała 1860 ha z 150 domami. Miejscowość zamieszkiwało wówczas 800 osób.
Kultura
We wsi działa Szkoła Podstawowa.
Ludzie związani z miejscowością
Na kartach historii wsi zapisał się komtur ostródzki Guntera von Hohenstein. W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest Krzysztof Pisarewicz.
Zabytki
We wsi znajduje się kościół z początku XX w. i cmentarz z I wojny światowej.
Bibliografia
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. X, Warszawa 1889, 960 ss.
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Reznera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.