Józef Gburzyński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 4: | Linia 4: | ||
|podpis grafiki = Józef Gburzyński<br>Fot. rp. Źródło: [http://www.portel.pl/artykul.php3?i=36523 portel.pl] [21.06.2014] | |podpis grafiki = Józef Gburzyński<br>Fot. rp. Źródło: [http://www.portel.pl/artykul.php3?i=36523 portel.pl] [21.06.2014] | ||
|Data i miejsce urodzenia = 19 marca 1949 r., Napiwoda | |Data i miejsce urodzenia = 19 marca 1949 r., Napiwoda | ||
| + | |Data śmierci = 15 lutego 2018 r. | ||
|Stanowisko1 =Prezydent Elbląga | |Stanowisko1 =Prezydent Elbląga | ||
|Okres urzędowania1 =1990–1994 | |Okres urzędowania1 =1990–1994 | ||
| Linia 46: | Linia 47: | ||
|Odznaczenia10 = | |Odznaczenia10 = | ||
}} | }} | ||
| − | ''' Józef Gburzyński ''' (ur. 19 marca 1949 r. w [[Napiwoda|Napiwodzie]]) – związkowiec, robotnik, działacz opozycji w okresie PRL, samorządowiec, prezydent [[Elbląg|Elbląga]]. | + | ''' Józef Gburzyński ''' (ur. 19 marca 1949 r. w [[Napiwoda|Napiwodzie]], zm 15 lutego 2018 r.) – związkowiec, robotnik, działacz opozycji w okresie PRL, samorządowiec, prezydent [[Elbląg|Elbląga]]. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
| − | + | Był absolwentem technikum mechanicznego w Elblągu. W latach 1968–1982 pracował jako monter w Gdańskim Przedsiębiorstwie Konstrukcji Stalowych i Urządzeń Przemysłowych "Mostostal", jako brygadzista w Przedsiębiorstwie Remontowo-Montażowym Przemysłu Okrętowego "Budimor" w Gdańsku oraz w Zakładach Mechanicznych im. gen. Karola Świerczewskiego "Zamech" w Elblągu. | |
W dniach 16–19 grudnia 1970 r. był uczestnikiem strajku w Zamechu, przemarszu i wiecu pod budynkiem KP PZPR, a 29 czerwca 1976 r. uczestnikiem akcji protestacyjnej w Zamechu. W dniach 18–31 sierpnia 1980 r. współorganizował strajk rotacyjny w "Zamechu", był przewodniczącym Komitetu Strajkowego. We wrześniu 1980 wstąpił do "Solidarności" i był przewodniczącym Zakładowego Komitetu Założycielskiego w "Zamechu" oraz przewodniczącym Komisji Zakładowej. Został delegatem na I Walny Zjazd Delegatów Regionu Elbląskiego. Po wprowadzeniu stanu wojennego zajął się dystrybucją niezależnych pism "Zwyciężymy" i "Opornik Elbląski", organizował niejawne struktury NSZZ "Solidarność". 3 maja 1982 r. był organizatorem manifestacji pod Pomnikiem Ofiar Grudnia ’70 w Elblągu. Został aresztowany 13 listopada 1982 r. Był przetrzymywany w areszcie Komendy Wojewódzkiej MO w Elblągu, następnie w Areszcie Śledczym w Elblągu i Gdańsku. Zwolniono go 30 lipca 1983 r. na mocy amnestii. Po wyjściu z aresztu został czynnym członkiem Tymczasowego Zarządu Regionu NSZZ "Solidarność" i ponownie był zatrzymywany i przesłuchiwany. W latach 1984–1989 podjął pracę w Zakładach Energetycznych w Elblągu. | W dniach 16–19 grudnia 1970 r. był uczestnikiem strajku w Zamechu, przemarszu i wiecu pod budynkiem KP PZPR, a 29 czerwca 1976 r. uczestnikiem akcji protestacyjnej w Zamechu. W dniach 18–31 sierpnia 1980 r. współorganizował strajk rotacyjny w "Zamechu", był przewodniczącym Komitetu Strajkowego. We wrześniu 1980 wstąpił do "Solidarności" i był przewodniczącym Zakładowego Komitetu Założycielskiego w "Zamechu" oraz przewodniczącym Komisji Zakładowej. Został delegatem na I Walny Zjazd Delegatów Regionu Elbląskiego. Po wprowadzeniu stanu wojennego zajął się dystrybucją niezależnych pism "Zwyciężymy" i "Opornik Elbląski", organizował niejawne struktury NSZZ "Solidarność". 3 maja 1982 r. był organizatorem manifestacji pod Pomnikiem Ofiar Grudnia ’70 w Elblągu. Został aresztowany 13 listopada 1982 r. Był przetrzymywany w areszcie Komendy Wojewódzkiej MO w Elblągu, następnie w Areszcie Śledczym w Elblągu i Gdańsku. Zwolniono go 30 lipca 1983 r. na mocy amnestii. Po wyjściu z aresztu został czynnym członkiem Tymczasowego Zarządu Regionu NSZZ "Solidarność" i ponownie był zatrzymywany i przesłuchiwany. W latach 1984–1989 podjął pracę w Zakładach Energetycznych w Elblągu. | ||
| Linia 55: | Linia 56: | ||
Po reaktywacji "Solidarności" został przewodniczącym Zarządu Regionu związku. W latach 90. należał do Porozumienia Centrum. W wyborach w 1993 r. bez powodzenia ubiegał się o mandat poselski z ramienia Zjednoczenia Polskiego. Od 1990 do 1994 r. był radnym i jednocześnie prezydentem Elbląga. Następnie przeszedł na rentę. | Po reaktywacji "Solidarności" został przewodniczącym Zarządu Regionu związku. W latach 90. należał do Porozumienia Centrum. W wyborach w 1993 r. bez powodzenia ubiegał się o mandat poselski z ramienia Zjednoczenia Polskiego. Od 1990 do 1994 r. był radnym i jednocześnie prezydentem Elbląga. Następnie przeszedł na rentę. | ||
| − | + | Działał w Polskim Związku Działkowców, w 2003 r. założył [[Stowarzyszenie Osób Represjonowanych i Poszkodowanych w latach 1980–1990 Regionu Elbląskiego]], należał do Stowarzyszenia "Rozwój i Praca Przyszłością Samorządu". W 2008 r. został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. | |
=== Szkoła i wykształcenie === | === Szkoła i wykształcenie === | ||
Wersja z 07:48, 21 lut 2018
| Józef Gburzyński | |
| | |
![Józef GburzyńskiFot. rp. Źródło: portel.pl [21.06.2014]](/index.php/Plik:Gburzy%C5%84ski.jpg) Józef GburzyńskiFot. rp. Źródło: portel.pl [21.06.2014] | |
| Data i miejsce urodzenia | 19 marca 1949 r., Napiwoda |
| Prezydent Elbląga | |
| Okres urzędowania | 1990–1994 |
| Odznaczenia | |
| Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski | |
Józef Gburzyński (ur. 19 marca 1949 r. w Napiwodzie, zm 15 lutego 2018 r.) – związkowiec, robotnik, działacz opozycji w okresie PRL, samorządowiec, prezydent Elbląga.
Spis treści
Życiorys
Był absolwentem technikum mechanicznego w Elblągu. W latach 1968–1982 pracował jako monter w Gdańskim Przedsiębiorstwie Konstrukcji Stalowych i Urządzeń Przemysłowych "Mostostal", jako brygadzista w Przedsiębiorstwie Remontowo-Montażowym Przemysłu Okrętowego "Budimor" w Gdańsku oraz w Zakładach Mechanicznych im. gen. Karola Świerczewskiego "Zamech" w Elblągu.
W dniach 16–19 grudnia 1970 r. był uczestnikiem strajku w Zamechu, przemarszu i wiecu pod budynkiem KP PZPR, a 29 czerwca 1976 r. uczestnikiem akcji protestacyjnej w Zamechu. W dniach 18–31 sierpnia 1980 r. współorganizował strajk rotacyjny w "Zamechu", był przewodniczącym Komitetu Strajkowego. We wrześniu 1980 wstąpił do "Solidarności" i był przewodniczącym Zakładowego Komitetu Założycielskiego w "Zamechu" oraz przewodniczącym Komisji Zakładowej. Został delegatem na I Walny Zjazd Delegatów Regionu Elbląskiego. Po wprowadzeniu stanu wojennego zajął się dystrybucją niezależnych pism "Zwyciężymy" i "Opornik Elbląski", organizował niejawne struktury NSZZ "Solidarność". 3 maja 1982 r. był organizatorem manifestacji pod Pomnikiem Ofiar Grudnia ’70 w Elblągu. Został aresztowany 13 listopada 1982 r. Był przetrzymywany w areszcie Komendy Wojewódzkiej MO w Elblągu, następnie w Areszcie Śledczym w Elblągu i Gdańsku. Zwolniono go 30 lipca 1983 r. na mocy amnestii. Po wyjściu z aresztu został czynnym członkiem Tymczasowego Zarządu Regionu NSZZ "Solidarność" i ponownie był zatrzymywany i przesłuchiwany. W latach 1984–1989 podjął pracę w Zakładach Energetycznych w Elblągu.
Po reaktywacji "Solidarności" został przewodniczącym Zarządu Regionu związku. W latach 90. należał do Porozumienia Centrum. W wyborach w 1993 r. bez powodzenia ubiegał się o mandat poselski z ramienia Zjednoczenia Polskiego. Od 1990 do 1994 r. był radnym i jednocześnie prezydentem Elbląga. Następnie przeszedł na rentę.
Działał w Polskim Związku Działkowców, w 2003 r. założył Stowarzyszenie Osób Represjonowanych i Poszkodowanych w latach 1980–1990 Regionu Elbląskiego, należał do Stowarzyszenia "Rozwój i Praca Przyszłością Samorządu". W 2008 r. został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Szkoła i wykształcenie
- technikum mechaniczne w Elblągu
Praca
- Gdańskie Przedsiębiorstwo Konstrukcji Stalowych i Urządzeń Przemysłowych "Mostostal" – monter (1968–1971)
- Przedsiębiorstwo Remontowo-Montażowe Przemysłu Okrętowego "Budimor" w Gdańsku – brygadzista (1971–1974)
- Zakłady Mechaniczne im. gen. Karola Świerczewskiego "Zamech" w Elblągu – (1974–1982)
- Zakłady Energetyczne w Elblągu (1984–1989)
Działalność społeczna i samorządowa
- prezydent miasta Elbląg (1990–1994 )
- członek Polskiego Związku Działkowców
- założyciel Stowarzyszenia Osób Represjonowanych i Poszkodowanych w latach 1980–1990 Regionu Elbląskiego (2003)
- członek Stowarzyszenia Rozwój i Praca Przyszłością Samorządu (od 2005)
Działalność polityczna
- NSZZ "Solidarność"
- Porozumienie Centrum (1990–1997)
- Akcja Wyborcza Solidarność (1998–2003)
Odznaczenia i wyróżnienia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2008)
Bibliografia
pl.wikipedia.org, Józef Gburzyński [21.06.2014]
www.encyklopedia-solidarnosci.pl Józef Gburzyński [21.06.2014]
