Bociania wieś we Lwowcu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzono nową stronę "Lwowiec (niem. Löwenstein) – wieś położona w powiecie bartoszyckim, w gminie Sępopol. Współcześnie wieś słynie z dużej liczby gnieżdżących się bocian...") |
|||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
We wsi znajduje się gotycki kościół parafialny p.w. Matki Boskiej Szkaplerznej, ufundowany najprawdopodobniej przez Konrada von Wallenrode. Budowla salowa z wieżą w zachodniej części, zakrystia z północnej i przeciwległa do niej kruchta. Nawę wzniesiono pod koniec XIV wieku, później powstało przyziemie wieży, którą podwyższono pod koniec XV wieku. Kościół uszkodzony został przez orkan w 1818 roku. Neogotyckie szczyty oraz dach pochodzą z 1860 roku. We wnętrzu zachował się późnogotycki tryptyk z około 1500 roku i bogato zdobiona manierystyczna ambona z lat 1608-1609, zdobiona ornamentem okuciowym. | We wsi znajduje się gotycki kościół parafialny p.w. Matki Boskiej Szkaplerznej, ufundowany najprawdopodobniej przez Konrada von Wallenrode. Budowla salowa z wieżą w zachodniej części, zakrystia z północnej i przeciwległa do niej kruchta. Nawę wzniesiono pod koniec XIV wieku, później powstało przyziemie wieży, którą podwyższono pod koniec XV wieku. Kościół uszkodzony został przez orkan w 1818 roku. Neogotyckie szczyty oraz dach pochodzą z 1860 roku. We wnętrzu zachował się późnogotycki tryptyk z około 1500 roku i bogato zdobiona manierystyczna ambona z lat 1608-1609, zdobiona ornamentem okuciowym. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | [[Plik:lw1.jpg|right|thumb|300px|Kapliczka w Bukwałdzie. © Stanisław Kuprjaniuk]] | ||
| + | [[Plik:lw2.jpg|right|thumb|300px|Kapliczka w Bukwałdzie. © Stanisław Kuprjaniuk]] | ||
| + | [[Plik:lw3.jpg|right|thumb|300px|Kapliczka w Bukwałdzie. © Stanisław Kuprjaniuk]] | ||
[[Kategoria:Turystyka]][[Kategoria: Architektura]][[Kategoria: Budownictwo ludowe]][[Kategoria: Zabytki]] | [[Kategoria:Turystyka]][[Kategoria: Architektura]][[Kategoria: Budownictwo ludowe]][[Kategoria: Zabytki]] | ||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 11:23, 20 sty 2014
Lwowiec (niem. Löwenstein) – wieś położona w powiecie bartoszyckim, w gminie Sępopol.
Współcześnie wieś słynie z dużej liczby gnieżdżących się bocianów białych.
Wieś została założona przez krzyżaków, lokowana na prawie chełmińskim przez Wielkiego Mistrza Zakonu Krzyżackiego Winricha von Kniprode w 1366 roku. Przywilej lokacyjny nadawał wsi 64 włóki, z których 4 przeznaczono na utrzymanie kościoła parafialnego oraz zezwalał na założenie dwóch karczm. Pierwotnie na układzie owalnicy z zachowaną tradycyjną zabudową siedlisk z dominującym w krajobrazie murowanym, gotyckim kościołem, wzniesionym w latach 1372-1374. Domy w Lwowcu w większości tynkowane, kryte czerwoną dachówką. Przez wieś przepływa struga Mamłak zbierająca wodę z pobliskich pól i łąk, wpadająca do płynącej w niedalekiej odległości, na południe od wsi, rzeki Guber.
Wieś otoczona polami uprawnymi i łąkami oraz rozciągającymi się w niewielkiej odległości lasami. Teren płaski z małymi oczkami wodnymi i torfowiskami, podmokły, zalewany w okresie wiosennym i jesiennym wzdłuż cieków wodnych. Takie środowisko sprzyja bytności w tej i innych przygranicznych miejscowościach dużej populacji bocianów białych. Na dachach domostw i budynków gospodarczych można odnotować liczbę bocianich gniazd, w których, w sezonie lęgowym, pary wychowują po kilkoro młodych piskląt. Na szczególną uwagę zasługuje gotycki kościół, który, zarówno na szczycie wschodnim, jak i na szczytach wieży, posiada niespotykaną nigdzie liczbę gniazd. Obraz gnieżdżących bocianów na budowli sakralnej może być nie tylko wizytówką wsi, ale także dowodem na
We wsi znajduje się gotycki kościół parafialny p.w. Matki Boskiej Szkaplerznej, ufundowany najprawdopodobniej przez Konrada von Wallenrode. Budowla salowa z wieżą w zachodniej części, zakrystia z północnej i przeciwległa do niej kruchta. Nawę wzniesiono pod koniec XIV wieku, później powstało przyziemie wieży, którą podwyższono pod koniec XV wieku. Kościół uszkodzony został przez orkan w 1818 roku. Neogotyckie szczyty oraz dach pochodzą z 1860 roku. We wnętrzu zachował się późnogotycki tryptyk z około 1500 roku i bogato zdobiona manierystyczna ambona z lat 1608-1609, zdobiona ornamentem okuciowym.
