Zbór pomennonicki w Rozgarcie: Różnice pomiędzy wersjami
Z Encyklopedia Warmii i Mazur
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 3: | Linia 3: | ||
|nazwa = Wielka architektura sakralna | |nazwa = Wielka architektura sakralna | ||
|typ obiektu = kościół <!-- Parametr obowiązkowy --> | |typ obiektu = kościół <!-- Parametr obowiązkowy --> | ||
− | |datacja = | + | |datacja = 1890 |
− | |powiat = | + | |powiat = elbląski |
− | |gmina = | + | |gmina = Gronowo Elbląskie |
− | |miejscowość = | + | |miejscowość = Rozgart |
|parafia = rzymsko-katolicka | |parafia = rzymsko-katolicka | ||
}} <br/> | }} <br/> | ||
− | ''' | + | ''' Zbór pomennonicki w Rozgarcie ''' |
<br/> | <br/> | ||
== Położenie == | == Położenie == | ||
− | + | [[Plik:roz5.jpg|left|thumb|300px|Kapliczka w Bukwałdzie. © Stanisław Kuprjaniuk]] | |
+ | [[Plik:roz3.jpg|right|thumb|350px|Kapliczka w Bukwałdzie. © Stanisław Kuprjaniuk]] | ||
+ | Wieś położona na Żuławach Elbląskich, w gminie Gronowo Elbląskie, w powiecie elbląskim. | ||
<br/> | <br/> | ||
== Opis == | == Opis == | ||
− | + | [[Plik:roz2.jpg|left|thumb|300px|Kapliczka w Bukwałdzie. © Stanisław Kuprjaniuk]]Wieś założona w 1355 roku przez komtura dzierzgońskiego Konrada Braunschweiga, który uposażył także kościół p.w. św. Katarzyny. Średniowieczna budowla z XIV wieku rozebrana została w latach 1655-1660. W 2. połowie XVI wieku nastąpiło osadnictwo holenderskie. W 1789 roku mieszkało tu 126 mennonitów, a w 1820 roku na 221 mieszkańców 83 było mennonitami. Wobec zniszczenia przez powódź zboru w Markusach w 1890 roku przystąpiono do budowy ich kościoła w centrum Rozgartu. Nowo powstały zbór, znajdujący się po południowej stronie przecinającej wieś drogi, był filialnym w stosunku do kościoła mennonickiego w Jeziorze. Budowla ceglana, na planie prostokąta, z niewielkim, prostokątnym prezbiterium; wnętrze salowe, przekryte łamanym, „angielskim” stropem z drewnianą emporą w północnej części. Elewacje ceglane, opięte lizenami, z oknami zamkniętymi łukiem ostrym. W elewacji zachodniej pośrodku uskokowy portal z ostrołukowym wejściem. W elewacji północnej wejście główne w analogicznie opracowanym portalu,. W szczycie sterczyna z pseudosygnaturką zwieńczoną wysokim, namiotowym daszkiem. W północno zachodnim narożniku parceli współczesna z kościołem, neogotycka ceglana dzwonnica, będąca ewenementem w budownictwie mennonickim. Po zakończeniu II wojny światowej, aż do 1957 roku służył jako magazyn. Obecnie kościół filialny, katolicki p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła. | |
<br/> | <br/> | ||
== Ciekawostki == | == Ciekawostki == | ||
− | + | Spośród niegdyś istniejacych zborów mennonickich zachował sie tylko kościół w Rozgarcie. Służy on dalej nie tylko potrzebom kultowym katolików, ale także przyjeżdżajacym do wsi mennonitów. Ostania ich wizyta odbyła się w 5 lipca 2013 roku. W kościele odbyło się wówczas nabożeństwo ekumeniczne. | |
<br/> | <br/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
<br/> | <br/> | ||
− | [[Kategoria: Turystyka]][[Kategoria: Architektura | + | [[Kategoria: Turystyka]][[Kategoria: Architektura]][[Kategoria: Zabytki]] |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
<br/> | <br/> |
Wersja z 19:31, 21 sty 2014
Wielka architektura sakralna | |
| |
typ obiektu: | kościół |
datacja: | 1890 |
powiat: | elbląski |
gmina: | Gronowo Elbląskie |
miejscowość: | Rozgart |
parafia: | rzymsko-katolicka |
Zbór pomennonicki w Rozgarcie
Spis treści
Położenie
Wieś położona na Żuławach Elbląskich, w gminie Gronowo Elbląskie, w powiecie elbląskim.
Opis
Wieś założona w 1355 roku przez komtura dzierzgońskiego Konrada Braunschweiga, który uposażył także kościół p.w. św. Katarzyny. Średniowieczna budowla z XIV wieku rozebrana została w latach 1655-1660. W 2. połowie XVI wieku nastąpiło osadnictwo holenderskie. W 1789 roku mieszkało tu 126 mennonitów, a w 1820 roku na 221 mieszkańców 83 było mennonitami. Wobec zniszczenia przez powódź zboru w Markusach w 1890 roku przystąpiono do budowy ich kościoła w centrum Rozgartu. Nowo powstały zbór, znajdujący się po południowej stronie przecinającej wieś drogi, był filialnym w stosunku do kościoła mennonickiego w Jeziorze. Budowla ceglana, na planie prostokąta, z niewielkim, prostokątnym prezbiterium; wnętrze salowe, przekryte łamanym, „angielskim” stropem z drewnianą emporą w północnej części. Elewacje ceglane, opięte lizenami, z oknami zamkniętymi łukiem ostrym. W elewacji zachodniej pośrodku uskokowy portal z ostrołukowym wejściem. W elewacji północnej wejście główne w analogicznie opracowanym portalu,. W szczycie sterczyna z pseudosygnaturką zwieńczoną wysokim, namiotowym daszkiem. W północno zachodnim narożniku parceli współczesna z kościołem, neogotycka ceglana dzwonnica, będąca ewenementem w budownictwie mennonickim. Po zakończeniu II wojny światowej, aż do 1957 roku służył jako magazyn. Obecnie kościół filialny, katolicki p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła.
Ciekawostki
Spośród niegdyś istniejacych zborów mennonickich zachował sie tylko kościół w Rozgarcie. Służy on dalej nie tylko potrzebom kultowym katolików, ale także przyjeżdżajacym do wsi mennonitów. Ostania ich wizyta odbyła się w 5 lipca 2013 roku. W kościele odbyło się wówczas nabożeństwo ekumeniczne.
Bibliografia