Parafia Prawosławna pw. Przemienienia Pańskiego w Mrągowie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
Linia 78: Linia 78:
 
[[Kategoria: Prawosławna Diecezja białostocko-gdańska]]
 
[[Kategoria: Prawosławna Diecezja białostocko-gdańska]]
 
[[Kategoria: Dekanat Olsztyn]]
 
[[Kategoria: Dekanat Olsztyn]]
[[Kategoria: 1945-1989]]
 
 
[[Kategoria: Powiat mrągowski]]
 
[[Kategoria: Powiat mrągowski]]
 
[[Kategoria: Mrągowo]]
 
[[Kategoria: Mrągowo]]
 +
[[Kategoria: 1945-1989]]
 +
[[Kategoria: 1990-]]

Wersja z 12:04, 21 paź 2014

Parafia Prawosławna pw. Przemienienia Pańskiego w Mrągowie

Cerkiew parafialna, źródło: Wikipedia, 19.12.2103.
Cerkiew parafialna, źródło: Wikipedia, 19.12.2103.
Siedziba Mrągowo
Adres ul. Franklina D. Roosevelta 3, 11-700 Mrągowo
Data powołania 1948 r.
Wyznanie prawosławne
Kościół Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny
Diecezja białostocko-gdańska
Dekanat Olsztyn
Cerkiew cerkiew pw. Przemienienia Pańskiego
Wspomnienie liturgiczne Przemienienia Pańskiego (6/19 sierpnia)
Parafia Prawosławna pw. Przemienienia Pańskiego w Mrągowie


Parafia Prawosławna pw. Przemienienia Pańskiego w Mrągowie prawosławna parafia leżąca w dekanacie Olsztyn, należącym do diecezji białostocko-gdańskiej. Erygowana w 1948 r. Mieści się przy ul. Roosevelta 3 w Mrągowie. Proboszczem parafii jest ks. Adam Stefanowicz.

Historia parafii

Początki parafii prawosławnej w Mrągowie związane są z przybyciem na Warmię i Mazury, w ramach Akcji Wisła, ludności wyznania prawosławnego. Wierni z Boginki Pańskiej, Choroszczynki, Dąbrowicy Dużej, Dobratycz, Leniuszek, Zahorowa oraz z innych miejscowości okolic Hrubieszowa zostali osiedleni w 1947 r. w powiecie mrągowskim. Inicjatorem i organizatorem utworzenia parafii był diakon Kuryłowicz, który przybył do Mrągowa z Narewki w województwie podlaskim. W 1948 r. przekazano prawosławnym niewielką kapliczkę na cmentarzu ewangelicko-augsburskim, która została zaadaptowana na cerkiew. W tej skromnej świątyni pierwsze liturgie święte odprawiał ks. Eugeniusz Naumow z Olsztyna. Na starostę cerkiewnego wybrano Jana Surmionka.
W 1950 r. duszpasterze dojeżdżali do parafii z Orzysza. W tym czasie w parafii funkcjonował chór. W 1953 r. proboszczem parafii został ks. Aleksander Mamczur, który również rezydował na stałe w Orzyszu. Parafia otrzymała ziemię z przeznaczeniem na cmentarz przy obecnej ul. Brzozowej.
W 1958 r., z powodu złego stanu cerkwi, wynajęto prawosławnym świątynię przy ul. Roosevelta 3, która została wzniesiona jako synagoga w latach 1895–1896. Obecna cerkiew pw. Przemienienia Pańskiego w Mrągowie stała się własnością parafii prawosławnej dopiero w 1971 r.
W 1961 r. proboszczem parafii został ks. Aleksander Makal, który dojeżdżał z Wojnowa. Chór prowadziła matuszka Irena Makal. W 1964 r. nowym starostą mianowano Makarego Łyszczuka. Ksiądz Makal wprowadził do życia parafialnego naukę religii dla dzieci i młodzieży.
W lutym 1997 r. Sawa – Metropolita Warszawski i Całej Polski poświęcił nową plebanię parafialną. Natomiast 22 sierpnia 1999 r. konsekrowano świątynię. Uroczystościom przewodniczył zwierzchnik Kościoła Prawosławnego w Polsce Metropolita Warszawski i Całej Polski – Sawa w asyście biskupa Jakuba.

Kler parafialny

Wykaz proboszczów:

  • ks. Eugeniusz Naumow z Olsztyna (1948–1950)
  • ks. Anatol Bodnarow z Orzysza (1950–1953)
  • ks. Aleksander Mamczur z Orzysza (1953–1958)
  • ks. Paweł Biełoboki (1958–1961)
  • ks. Aleksander Makal z Wojnowa (1961–1971)
  • ks. Aleksander Szełomow (1971–1985)
  • ks. Jerzy Czurakow (1985–1996)
  • ks. Igor Siegienia (1996–2002)
  • ks. Piotr Kosiński z Olsztyna (2002–2002)


Zobacz też

Cerkiew.pl

Diecezja białostocko-gdańska

Parafia Prawosławna pw. Przemienienia Pańskiego w Mrągowie

Bibliografia

Kalendarz Prawosławny 2013.

Nestoruk Piotr, Kształtowanie się struktury Kościoła prawosławnego na terenie dekanatu olsztyńskiego, Warszawa 2004.

Sosna Grzegorz, Troc-Sosna Antonina, Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX–XXI wieku, Ryboły 2012.