Kriwe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 1: Linia 1:
'''Kriwe''', Criwe. Nazwa określająca kapłana pruskiego (bałtyjskiego).
+
'''Kriwe''', Criwe – nazwa określająca kapłana [[Prusowie|pruskiego]] (bałtyjskiego).
[[Piotr z Dusurga | Piotr z Dusurga]] w swojej [[Kronika ziemi pruskiej | Kronice ziemi pruskiej]] napisał, iż w miejscu zwanym [[Romowe | Romowe]] mieszkał człowiek zwany Kriwe. Był on głównym kapłanem kult pogańskiego wszystkich ludów bałtyjskich, niczym papież w Rzymie.  
+
<br/><br/>
 +
==Historia==
 +
[[Piotr z Dusurga |Piotr z Dusurga]] w swojej [[Kronika ziemi pruskiej | ''Kronice ziemi pruskiej'']] podawał, iż w miejscu zwanym [[Romowe|Romowe]] mieszkał człowiek zwany Kriwe. Był on głównym kapłanem kultu pogańskiego wszystkich ludów bałtyjskich. Pełnił zatem funkcję dającą się porównać z funkcją papieża w Rzymie.  
  
Dawniej wyrażono też pogląd, iż słowo Kriwe było imieniem własnym osoby – ostatniego kapłana pruskich bogów, strażnika świętego ognia, w [[Nadrowia | Nadrowii]]. Inne ziemie plemienne również miały mieć podobnych kapłanów ognia.
+
Dawniej wyrażono też pogląd, iż słowo Kriwe było imieniem własnym ostatniego kapłana pruskich bogów, strażnika świętego ognia w [[Nadrowia|Nadrowii]]. Inne ziemie plemienne również miały mieć podobnych kapłanów ognia.
 
 
Obecnie badacze tego zagadnienia skłaniają się do twierdzenia, iż słowo „kriwe” oznaczało jeden z rodzajów kapłanów, obok [[tulisz | tuliszów]], [[ligasz | ligaszów]] i [[wurszajtis | wurszajtisów]]. Kriwe to główny kapłan każdego z okręgów osadniczych. Nazwa ta mogła się wiązać z atrybutem kapłańskim – poskręcanej i powykrzywianej drewnianej laski zwanej krzywulą. Kriwe za pomocą laski krzywuli miał „krzywać”, czyli „wróżyć, zamawiać, czarować”. Składał też ofiary bogom.
 
[[Kategoria:Dzieje]]
 
  
 +
Obecnie badacze tego zagadnienia skłaniają się do twierdzenia, iż słowo ''kriwe'' oznaczało jeden z rodzajów kapłanów, obok [[tulisz|''tuliszów'']], [[ligasz| ''ligaszów'']] i [[wurszajtis|''wurszajtisów'']]. ''Kriwe'' to główny kapłan każdego z okręgów osadniczych. Nazwa ta mogła się wiązać z atrybutem kapłańskim – poskręcaną i powykrzywianą drewnianą laską zwaną ''krzywulą''. Kriwe za pomocą ''krzywuli'' miał ''krzywać'', czyli wróżyć, zamawiać, czarować. Składał też ofiary bogom.
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
Piotr z Dusburga, ''Kronika ziemi pruskiej'', tłum. S. Wyszomirski, Toruń 2004.
+
Piotr z Dusburga, ''Kronika ziemi pruskiej'', tłum. S. Wyszomirski, Toruń 2004.<br/>
 
+
Tomicki R., ''Czy Kriwe krzywał? Kilka uwag o pożytkach z przeżytków'', [w:] ''Archeologia w teorii i praktyce'', red. A. Buko, P. Urbańczyk, Warszawa 2000.<br/>
R. Tomicki, ''Czy Kriwe krzywał? Kilka uwag o pożytkach z przeżytków'', [w:] ''Archeologia w teorii i praktyce'', red. A. Buko, P. Urbańczyk, Warszawa 2000.
+
Okulicz-Kozaryn Łucja, ''Dzieje Prusów'', Wrocław 2000.<br/>
 
+
Białuński Grzegorz, ''Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów'', Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen, z. 1 (2002).<br/>
Łucja Okulicz-Kozaryn, ''Dzieje Prusów'', Wrocław 2000.
+
Mierzyński Antoni, ''Romowe. Rozprawa archeologiczna'', Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego, 1900, t. XXVII, z. 1–2.<br/>
 
 
Grzegorz Białuński, ''Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów'', Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen, z. 1 (2002).
 
  
Antoni Mierzyński, ''Romowe. Rozprawa archeologiczna'', Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego, 1900, t. XXVII, z. 1–2.
+
[[Kategoria: Dzieje]]

Wersja z 13:07, 7 sty 2015

Kriwe, Criwe – nazwa określająca kapłana pruskiego (bałtyjskiego).

Historia

Piotr z Dusurga w swojej Kronice ziemi pruskiej podawał, iż w miejscu zwanym Romowe mieszkał człowiek zwany Kriwe. Był on głównym kapłanem kultu pogańskiego wszystkich ludów bałtyjskich. Pełnił zatem funkcję dającą się porównać z funkcją papieża w Rzymie.

Dawniej wyrażono też pogląd, iż słowo Kriwe było imieniem własnym ostatniego kapłana pruskich bogów, strażnika świętego ognia w Nadrowii. Inne ziemie plemienne również miały mieć podobnych kapłanów ognia.

Obecnie badacze tego zagadnienia skłaniają się do twierdzenia, iż słowo kriwe oznaczało jeden z rodzajów kapłanów, obok tuliszów, ligaszów i wurszajtisów. Kriwe to główny kapłan każdego z okręgów osadniczych. Nazwa ta mogła się wiązać z atrybutem kapłańskim – poskręcaną i powykrzywianą drewnianą laską zwaną krzywulą. Kriwe za pomocą krzywuli miał krzywać, czyli wróżyć, zamawiać, czarować. Składał też ofiary bogom.

Bibliografia

Piotr z Dusburga, Kronika ziemi pruskiej, tłum. S. Wyszomirski, Toruń 2004.
Tomicki R., Czy Kriwe krzywał? Kilka uwag o pożytkach z przeżytków, [w:] Archeologia w teorii i praktyce, red. A. Buko, P. Urbańczyk, Warszawa 2000.
Okulicz-Kozaryn Łucja, Dzieje Prusów, Wrocław 2000.
Białuński Grzegorz, Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów, Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen, z. 1 (2002).
Mierzyński Antoni, Romowe. Rozprawa archeologiczna, Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego, 1900, t. XXVII, z. 1–2.