Hans Tiska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 20: | Linia 20: | ||
|wikicytaty = | |wikicytaty = | ||
|www = | |www = | ||
| − | }} | + | }} |
| − | + | ''' Hans Tiska''' (ur. 2 kwietnia 1892 r. w Cierzpiętach, zm. 24 listopada 1969 r. w Freiburgu) – pedagog, archeolog, muzealnik, historyk. | |
| − | ''' Hans Tiska''' (ur. 2 kwietnia 1892 r. w Cierzpiętach, zm. 24 listopada 1969 r. w Freiburgu) – pedagog, archeolog, muzealnik, historyk <br/> | + | <br/><br/> |
| − | |||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
Był szóstym z dziesięciorga dzieci. W latach 1914-1918 był sanitariuszem i nie uczestniczył bezpośrednio w walkach. W wieku 42 lat ożenił się. Jego wybrankĄ była Hedwig Karoline Rogowski. Tiska doczekał się dwójki dzieci. W 1942 roku zamieszkał w Olsztynie. 21 stycznia 1945 roku Tiska wyprawił swoją rodzinę jednym z ostatnich transportów do zachodnich Niemiec. Sam badacz został wcielony do Volkssturmu. W maju 1945 roku udało mu się przeprawić do Danii. W grudniu 1946 roku odnalazł swoją rodzinę w Steddorf w Dolnej Saksonii. Sześć lat później osiadł w Bollschweil w pobliżu Freiburga, gdzie do emerytury pracował jako radca szkolny. W 1969 roku zamieszkał we Freiburgu. | Był szóstym z dziesięciorga dzieci. W latach 1914-1918 był sanitariuszem i nie uczestniczył bezpośrednio w walkach. W wieku 42 lat ożenił się. Jego wybrankĄ była Hedwig Karoline Rogowski. Tiska doczekał się dwójki dzieci. W 1942 roku zamieszkał w Olsztynie. 21 stycznia 1945 roku Tiska wyprawił swoją rodzinę jednym z ostatnich transportów do zachodnich Niemiec. Sam badacz został wcielony do Volkssturmu. W maju 1945 roku udało mu się przeprawić do Danii. W grudniu 1946 roku odnalazł swoją rodzinę w Steddorf w Dolnej Saksonii. Sześć lat później osiadł w Bollschweil w pobliżu Freiburga, gdzie do emerytury pracował jako radca szkolny. W 1969 roku zamieszkał we Freiburgu. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
=== Szkoła i wykształcenie === | === Szkoła i wykształcenie === | ||
Przed wybuchem [[I Wojna Światowa|I wojny światowej]] zdobył wykształcenie pedagogiczne w [[Piszu|Piszu]] i [[Szczytno|Szczytnie]]. | Przed wybuchem [[I Wojna Światowa|I wojny światowej]] zdobył wykształcenie pedagogiczne w [[Piszu|Piszu]] i [[Szczytno|Szczytnie]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
=== Praca === | === Praca === | ||
W 1918 roku rozpoczął się okres pracy w kilku wiejskich szkołach powszechnych. Ostatecznie osiadł w Szczytnie, gdzie pracował jako nauczyciel historii. Bez wątpienia wyróżnieniem i ukoronowaniem jego pracy pedagogicznej stała się nominacja na rektora gimnazjum w Szczytnie. Później pracował również jako radca szkolny (od 1940 roku) w [[Olsztyn|Olsztynie]], do którego przeniósł się wraz z rodziną. | W 1918 roku rozpoczął się okres pracy w kilku wiejskich szkołach powszechnych. Ostatecznie osiadł w Szczytnie, gdzie pracował jako nauczyciel historii. Bez wątpienia wyróżnieniem i ukoronowaniem jego pracy pedagogicznej stała się nominacja na rektora gimnazjum w Szczytnie. Później pracował również jako radca szkolny (od 1940 roku) w [[Olsztyn|Olsztynie]], do którego przeniósł się wraz z rodziną. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
=== Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna === | === Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna === | ||
Tiska był archeologiem pasjonatem i wielkim miłośnikiem historii. Przyjął na siebie obowiązki społecznego opiekuna zabytków archeologicznych na obszarze dawnego [[powiat szczycieński|powiatu szczycieńskiego]],a ponadto założył i kierował powstałym w 1924 roku Heimatmusuem w Szczytnie. Interesował się także etnografią, walcząc o zachowanie dziedzictwa mazurskiej kultury. Przede wszystkim prowadził jednak powierzchniowe badania archeologiczne oraz wykopaliska. Prowadził badania na terenie powiatu szczycieńskiego, olsztyńskiego, lidzbarskiego, bartoszyckiego, mrągowskiego, piskiego, biskupieckiego i giżyckiego, głównie na przełomie lat 20. i 30. XX wieku. Znaleziska wzbogacały stopniowo zbiory Heimatmuseum. | Tiska był archeologiem pasjonatem i wielkim miłośnikiem historii. Przyjął na siebie obowiązki społecznego opiekuna zabytków archeologicznych na obszarze dawnego [[powiat szczycieński|powiatu szczycieńskiego]],a ponadto założył i kierował powstałym w 1924 roku Heimatmusuem w Szczytnie. Interesował się także etnografią, walcząc o zachowanie dziedzictwa mazurskiej kultury. Przede wszystkim prowadził jednak powierzchniowe badania archeologiczne oraz wykopaliska. Prowadził badania na terenie powiatu szczycieńskiego, olsztyńskiego, lidzbarskiego, bartoszyckiego, mrągowskiego, piskiego, biskupieckiego i giżyckiego, głównie na przełomie lat 20. i 30. XX wieku. Znaleziska wzbogacały stopniowo zbiory Heimatmuseum. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
== Bibliografia biograficzna == | == Bibliografia biograficzna == | ||
| − | + | Sobieraj Jarosław, ''Hans Tiska - szczycieński nauczyciel, opiekun zabytków i muzealnik'', ''Rocznik Mazurski'', t. IV, 1994. | |
<br/> | <br/> | ||
[[Kategoria: Osoba|Tiska Hans]] [[Kategoria: 1919-1939| Tiska Hans]] [[Kategoria: 1940-1945| Tiska Hans]][[Kategoria: Kultura]] [[Kategoria: Ludzie kultury]] [[Kategoria: Badacze historii i kultury]] [[Kategoria: Konserwatorzy zabytków i muzealnicy]] [[Kategoria: Oświata]] [[Kategoria: Ludzie oświaty]] [[Kategoria: Nauczyciele]] <br/> | [[Kategoria: Osoba|Tiska Hans]] [[Kategoria: 1919-1939| Tiska Hans]] [[Kategoria: 1940-1945| Tiska Hans]][[Kategoria: Kultura]] [[Kategoria: Ludzie kultury]] [[Kategoria: Badacze historii i kultury]] [[Kategoria: Konserwatorzy zabytków i muzealnicy]] [[Kategoria: Oświata]] [[Kategoria: Ludzie oświaty]] [[Kategoria: Nauczyciele]] <br/> | ||
Wersja z 22:07, 19 wrz 2014
| Hans Tiska | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 2 kwietnia 1892 r. Cierzpięty |
| Data i miejsce śmierci | 24 listopada 1969 r. Freiburg |
Hans Tiska (ur. 2 kwietnia 1892 r. w Cierzpiętach, zm. 24 listopada 1969 r. w Freiburgu) – pedagog, archeolog, muzealnik, historyk.
Spis treści
Życiorys
Był szóstym z dziesięciorga dzieci. W latach 1914-1918 był sanitariuszem i nie uczestniczył bezpośrednio w walkach. W wieku 42 lat ożenił się. Jego wybrankĄ była Hedwig Karoline Rogowski. Tiska doczekał się dwójki dzieci. W 1942 roku zamieszkał w Olsztynie. 21 stycznia 1945 roku Tiska wyprawił swoją rodzinę jednym z ostatnich transportów do zachodnich Niemiec. Sam badacz został wcielony do Volkssturmu. W maju 1945 roku udało mu się przeprawić do Danii. W grudniu 1946 roku odnalazł swoją rodzinę w Steddorf w Dolnej Saksonii. Sześć lat później osiadł w Bollschweil w pobliżu Freiburga, gdzie do emerytury pracował jako radca szkolny. W 1969 roku zamieszkał we Freiburgu.
Szkoła i wykształcenie
Przed wybuchem I wojny światowej zdobył wykształcenie pedagogiczne w Piszu i Szczytnie.
Praca
W 1918 roku rozpoczął się okres pracy w kilku wiejskich szkołach powszechnych. Ostatecznie osiadł w Szczytnie, gdzie pracował jako nauczyciel historii. Bez wątpienia wyróżnieniem i ukoronowaniem jego pracy pedagogicznej stała się nominacja na rektora gimnazjum w Szczytnie. Później pracował również jako radca szkolny (od 1940 roku) w Olsztynie, do którego przeniósł się wraz z rodziną.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Tiska był archeologiem pasjonatem i wielkim miłośnikiem historii. Przyjął na siebie obowiązki społecznego opiekuna zabytków archeologicznych na obszarze dawnego powiatu szczycieńskiego,a ponadto założył i kierował powstałym w 1924 roku Heimatmusuem w Szczytnie. Interesował się także etnografią, walcząc o zachowanie dziedzictwa mazurskiej kultury. Przede wszystkim prowadził jednak powierzchniowe badania archeologiczne oraz wykopaliska. Prowadził badania na terenie powiatu szczycieńskiego, olsztyńskiego, lidzbarskiego, bartoszyckiego, mrągowskiego, piskiego, biskupieckiego i giżyckiego, głównie na przełomie lat 20. i 30. XX wieku. Znaleziska wzbogacały stopniowo zbiory Heimatmuseum.
Bibliografia biograficzna
Sobieraj Jarosław, Hans Tiska - szczycieński nauczyciel, opiekun zabytków i muzealnik, Rocznik Mazurski, t. IV, 1994.
