Zachariasz Werner: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Działalność kulturalna) |
|||
| Linia 39: | Linia 39: | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Działalność kulturalna === | === Działalność kulturalna === | ||
| − | Pasjonowała go historia i filozofia. W Królewcu nawiązał również współpracę z czasopismem | + | Pasjonowała go historia i filozofia. W Królewcu nawiązał również współpracę z czasopismem "Preussisches Archiv". Po zapoznaniu się z kulturą i językiem polskim, Werner stał się wielkim admiratorem Polski i Polaków, z którymi utrzymywał liczne serdeczne przyjaźnie. W Warszawie wstąpił do loży masońskiej. W kręgi warszawskich artystów wprowadził go przebywający wówczas w mieście pisarz i poeta E.T.A. Hoffmann. W swojej twórczości pisarskiej wielokrotnie nawiązywał do historii, folkloru i wielu innych polskich motywów. W 1794 roku napisał kilka wierszy, w których solidaryzował się z powstaniem kościuszkowskim. |
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Wersja z 10:23, 26 wrz 2014
| Fryderyk Ludwik Zachariasz Werner | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 18 listopada 1768 r. Królewiec |
| Data i miejsce śmierci | 17 stycznia 1823 r. Wiedeń |
| Zawód | dramaturg i poeta |
Fryderyk Ludwik Zachariasz Werner (ur. 18 listopada 1768 r. w Królewcu, zm. 17 stycznia 1823 r. w Wiedniu) – dramaturg i poeta, urzędnik pruski, admirator kultury polskiej.
Spis treści
Życiorys
Syn Jakuba Fryderyka Wernera, profesora uniwersytetu w Królewcu, i Luizy Henrietty z domu Pietsch. Fryderyk ożenił się z Polką, córką krawca - Małgorzatą Marchwiatowską. Było to jego trzecie małżeństwo.
Zwiedził Turyngię, Nadrenię, Szwajcarię i Francję. W latach 1805–1807 mieszkał w Berlinie. W 1810 roku w czasie pobytu we Włoszech przeszedł na katolicyzm, przyjął święcenia kapłańskie i wstąpił do redemptorystów. W 1814 roku osiadł na stałe w Wiedniu.
W 1816 roku dzięki protekcji hrabiego Stanisława Chołoniewskiego, u którego przebywał na Podolu, został kanonikiem kamienieckim.
Szkoła i wykształcenie
W 1784 roku rozpoczął studia prawnicze na uniwersytecie w Królewcu.
Praca
Jako pruski urzędnik przybył do Prus Południowych, prowincji utworzonej z zagarniętych po rozbiorach ziem polskich. Od sierpnia 1793 roku przebywał w Piotrkowie Trybunalskim, a następnie w Płocku, Toruniu i w Warszawie. W latach 1802–1804 przebywał w Królewcu.
Działalność kulturalna
Pasjonowała go historia i filozofia. W Królewcu nawiązał również współpracę z czasopismem "Preussisches Archiv". Po zapoznaniu się z kulturą i językiem polskim, Werner stał się wielkim admiratorem Polski i Polaków, z którymi utrzymywał liczne serdeczne przyjaźnie. W Warszawie wstąpił do loży masońskiej. W kręgi warszawskich artystów wprowadził go przebywający wówczas w mieście pisarz i poeta E.T.A. Hoffmann. W swojej twórczości pisarskiej wielokrotnie nawiązywał do historii, folkloru i wielu innych polskich motywów. W 1794 roku napisał kilka wierszy, w których solidaryzował się z powstaniem kościuszkowskim.
Bibliografia
Oracki Tadeusz,Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej. Od połowy XV do końca XVIII wieku, t. II, Olsztyn 1988.
