Domarady: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 34: | Linia 34: | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Położenie == | == Położenie == | ||
− | Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Równina Sępopolska|Równinie Sępopolskiej]], 12 km na północny wschód od [[Bartoszyce|Bartoszyc]] i 9 km na północny zachód od [[Sępopol|Sępopola]], na zachód od wsi płynie strumyk [[Młynówka]]. Na północny zachód od wsi wznosi się pagórek [[Kocia Góra]]. | + | Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Równina Sępopolska|Równinie Sępopolskiej]], 12 km na północny wschód od [[Bartoszyce|Bartoszyc]] i 9 km na północny zachód od [[Sępopol|Sępopola]], na zachód od wsi płynie strumyk [[Rzeka Młynówka]]. Na północny zachód od wsi wznosi się pagórek [[Kocia Góra]]. |
<br/> | <br/> | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
− | Brak jest informacji na temat okoliczności i daty powstania wsi. Na jej stary rodowód wskazuje [[Prusowie|pruskie]] pochodzenie nazwy (''Dowpsadel'': ''dauba'' | + | Brak jest informacji na temat okoliczności i daty powstania wsi. Na jej stary rodowód wskazuje [[Prusowie|pruskie]] pochodzenie nazwy (''Dowpsadel'': ''dauba'' – wąwóz, ''sodele'' – osiedle). Prawdopodobnie przez większość swoich dziejów był to niewielki majątek ziemski i wieś szlachecka. W 1740 roku folwark w Domaradach przeszedł na własność Stadniny Koni Wojskowych w [[Liski (gmina Sępopol)|Liskach]] i stan ten utrzymał się aż do 1945 roku. Hodowano tu głównie konie i bydło. Domarady wchodziły w skład [[parafia ewangelicka w Szczurkowie|parafii ewangelickiej w Szczurkowie]]. |
− | Szkoła we wsi istniała już przed | + | Szkoła we wsi istniała już przed II wojną światową. W 1935 roku uczęszczało do niej 48 uczniów, a zatrudniony był jeden nauczyciel. |
− | W sierpniu 1945 roku w Domaradach założono siedzibę | + | W sierpniu 1945 roku w Domaradach założono siedzibę gminy Liski, jednak zlikwidowano ją już po roku. Następnie wieś włączono do sołectwa Wodukajmy. Na bazie dawnego majątku uruchomiono tu państwowe gospodarstwo rolne. W 1978 roku wieś posiadała 11 indywidualnych gospodarstw rolnych, które łącznie zajmowały powierzchnię 149 ha. Według spisu powszechnego z 1983 roku Domarady składały się z 21 budynków mieszkalnych, tworzących zwartą zabudowę; we wsi działał punkt biblioteczny. |
− | Liczba mieszkańców | + | Liczba mieszkańców: |
− | + | *1857 – 167 osób | |
− | 1857 | + | *1925 – 136 osób |
− | + | *1939 – 537 osób (łącznie z [[Judyty|Judytami]]) | |
− | 1925 | + | *1983 – 193 osoby |
− | |||
− | 1939 | ||
− | |||
− | 1983 | ||
== Zabytki == | == Zabytki == | ||
− | * | + | *zespół folwarczny (ok. 3 ha) z przełomu XIX i XX wieku: rządcówka, trzy stajnie (w tym jedna ze spichlerzem), cztery stodoły; kolonia mieszkalna robotników folwarcznych: dwa dwojaki, jeden czworak, cztery budynki indywidualne oraz zabudowania gospodarcze i szkoła (obecnie budynek mieszkalny); układ przestrzenny całości bardzo dobrze zachowany |
+ | {{Przypisy}} | ||
+ | <references/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
''Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic'', red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.<br/> | ''Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic'', red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.<br/> | ||
Linia 60: | Linia 58: | ||
[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [05.03.2014]<br/> | [http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [05.03.2014]<br/> | ||
[http://www.verwaltungsgeschichte.de/bartenstein.html| Deutsche Verwaltungsgeschichte] [05.03.2014] | [http://www.verwaltungsgeschichte.de/bartenstein.html| Deutsche Verwaltungsgeschichte] [05.03.2014] | ||
− | |||
− | |||
− | |||
<br/> | <br/> | ||
− | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat bartoszycki]] [[Kategoria: Sępopol (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat bartoszycki]] [[Kategoria: Sępopol (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: Wsie niesołeckie]] |
Wersja z 12:57, 9 wrz 2014
Domarady | |
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | bartoszycki |
Gmina | Bartoszyce |
Sołectwo | Wodukajmy |
Liczba ludności (2010) | 95 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Domarady (niem. Dompendehl) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Sępopol. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 95 mieszkańców. Wieś wchodzi w skład sołectwa Wodukajmy, w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie Anatol Wołosiuk[1].
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 12 km na północny wschód od Bartoszyc i 9 km na północny zachód od Sępopola, na zachód od wsi płynie strumyk Rzeka Młynówka. Na północny zachód od wsi wznosi się pagórek Kocia Góra.
Dzieje miejscowości
Brak jest informacji na temat okoliczności i daty powstania wsi. Na jej stary rodowód wskazuje pruskie pochodzenie nazwy (Dowpsadel: dauba – wąwóz, sodele – osiedle). Prawdopodobnie przez większość swoich dziejów był to niewielki majątek ziemski i wieś szlachecka. W 1740 roku folwark w Domaradach przeszedł na własność Stadniny Koni Wojskowych w Liskach i stan ten utrzymał się aż do 1945 roku. Hodowano tu głównie konie i bydło. Domarady wchodziły w skład parafii ewangelickiej w Szczurkowie.
Szkoła we wsi istniała już przed II wojną światową. W 1935 roku uczęszczało do niej 48 uczniów, a zatrudniony był jeden nauczyciel.
W sierpniu 1945 roku w Domaradach założono siedzibę gminy Liski, jednak zlikwidowano ją już po roku. Następnie wieś włączono do sołectwa Wodukajmy. Na bazie dawnego majątku uruchomiono tu państwowe gospodarstwo rolne. W 1978 roku wieś posiadała 11 indywidualnych gospodarstw rolnych, które łącznie zajmowały powierzchnię 149 ha. Według spisu powszechnego z 1983 roku Domarady składały się z 21 budynków mieszkalnych, tworzących zwartą zabudowę; we wsi działał punkt biblioteczny.
Liczba mieszkańców:
- 1857 – 167 osób
- 1925 – 136 osób
- 1939 – 537 osób (łącznie z Judytami)
- 1983 – 193 osoby
Zabytki
- zespół folwarczny (ok. 3 ha) z przełomu XIX i XX wieku: rządcówka, trzy stajnie (w tym jedna ze spichlerzem), cztery stodoły; kolonia mieszkalna robotników folwarcznych: dwa dwojaki, jeden czworak, cztery budynki indywidualne oraz zabudowania gospodarcze i szkoła (obecnie budynek mieszkalny); układ przestrzenny całości bardzo dobrze zachowany
Przypisy
- ↑ free.of.pl [05.03.2014]
Bibliografia
Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Sępopol, Sępopol 2005 [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]