Limża

Limża
Limża. Radiowo-Telewizyjny Ośrodek Nadawczy
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	iławski
Gmina	Kisielice
Liczba ludności (2010)	145
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Limża
Położenie na mapie Polski Limża
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Limża (niem. Limbsee) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Kisielice. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 145 mieszkańców (łącznie z osadą Spikora). Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Sławomir Bartyzel.

Położenie

Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Pojezierzu Iławskim, nad Gardeją, 24 km na zachód od Iławy i 4 km na zachód od Kisielic; przebiega przez nią droga wojewódzka nr 522.

Dzieje miejscowości

Pałac w Limży. 1927

Pierwotna nazwa wsi brzmiała Lynse. Późniejsza - Limbsee - nawiązywała do nazwy pobliskiego jeziora. Wieś została założona na obszarze dawnej pruskiej osady. Nastąpiło to prawdopodobnie pod koniec XIII stulecia. W 1410 roku wieś została dotkliwie zniszczona. Do XVI wieku Limża wchodziła w skład parafii Biskupiczki, a następnie Kisielice. W 1422 roku miała miejsce ponowna lokacja wsi, która została zasiedlona chłopami pańszczyźnianymi. Prawdopodobnie pod koniec XV wieku Limża wraz z jeziorem zostały sprzedane Hansowi von Kospoth. Po 1700 roku Limża stała się własnością państwa pruskiego. Następnym w kolejności właścicielem miejscowości był Otto Friedrich von Hindenburg. Hindenburg zmarł bezpotomnie w 1722 roku. Limża wraz z Ogrodzieńcem trafiły w ręce jego sióstr - Zofii i Barbary. Po ich śmierci oba majątki stały się własnością wnuka Barbary - Otto Gottfrieda von Beneckendorfa. Zgodnie z wolą Otto Friedricha von Hindenburga von Beneckendorf musiał przyjąć nazwisko wuja oraz jego herb rodowy. Połączenie nazwisk zostało potwierdzone dekretem królewskim w roku 1789.

Pierwsza miejscowa szkoła powstała w okresie rządów Otto Friedricha von Hindenburga. Nowy szkolny budynek wzniesiono w 1800 roku. Składał się z jednoklasowej sali oraz mieszkania nauczyciela. Pod koniec XIX stulecia majątek stał się własnością Wilhelma von Dallwitz. Limża była w tym czasie zamieszkana przez 200 osób. Nowi właściciele zajmowali pałac, otoczony parkiem, w którym zlokalizowano cmentarz rodowy. Po ślubie córki Wilhelma von Dallwitz Limża przeszła w ręce rodu von Brockdorff-Ahlefeld. W okresie I wojny światowej, po śmierci grafa, dobra stały się własnością hrabiny Joanny von Brockdorff-Ahlefeld. Od 1933 roku Limża należała do Johanna Gottlieba von Brockdorffa.

W 2001 roku wzniesiono we wsi maszt Radiowo-Telewizyjnego Ośrodka Nadawczego Kisielice (wysokość 320 m)

Liczba mieszkańców i budynków mieszkalnych

1817 - 161 osób, 10 domów

1831 - 201 osób, 10 domów

1864 - 189 osób, 10 domów

1871 - 195 osób, 11 domów

1885 - 196 osób, 11 domów

1895 - 197 osób, 11 domów

1905 - 199 osób, 11 domów

1933 - 343 osoby (łącznie ze Spikorą i Sobiewolą)

Limża. Ruiny pałacu. 2011

Zabytki

• Ruiny dworu wzniesionego na przełomie XIX i XX wieku

Bibliografia

1. Iława. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1972.
2. Niesiobędzki Wiesław, Powiat iławski. Dzieje, zabytki, pejzaż i kultura. Szkice historyczne, wydanie II, poprawione i poszerzone, Iława 2008.
3. Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
4. Plan rozwoju lokalnego gminy i miasta Kisielice na lata 2007-2013, Kisielice styczeń 2007 [data dostępu: 5.03.2014]
5. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.03.2014]
6. Deutsche Verwaltungsgeschichte [data dostępu: 5.03.2014]