Linkowo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
| Linia 39: | Linia 39: | ||
Miejscowość została lokowana w 1400 roku na [[prawo magdeburskie|prawie magdeburskim]], powstała jako majątek lenny. Obszar wsi obejmował 10 łanów. Miejscowość miała [[Prusowie|pruski]] charakter. W XV wieku mieszkańcy Linkowa uczęszczali na nabożeństwa odprawiane w [[Kętrzyn|Kętrzynie]]. Na przełomie XV i XVI wieku dobra znalazły się w rękach rodu [[von der Groeben]], którzy wznieśli w Linkowie dwór. | Miejscowość została lokowana w 1400 roku na [[prawo magdeburskie|prawie magdeburskim]], powstała jako majątek lenny. Obszar wsi obejmował 10 łanów. Miejscowość miała [[Prusowie|pruski]] charakter. W XV wieku mieszkańcy Linkowa uczęszczali na nabożeństwa odprawiane w [[Kętrzyn|Kętrzynie]]. Na przełomie XV i XVI wieku dobra znalazły się w rękach rodu [[von der Groeben]], którzy wznieśli w Linkowie dwór. | ||
| − | W kolejnym stuleciu dzięki inicjatywie Andrzeja Szumana – superintendenta kętrzyńskiego – w miejscowości została założona szkoła wiejska. Na początku XIX wieku miejscowość musiała przejść poważny kryzys. Na przełomie XVIII i XIX wieku Linkowo wraz z [[Kotkowo|Kotkowem]] oraz folwarkami [[Gromki|Gromki]] i [[Owczarki]] nabył generał von Massenbach. W 1817 roku podupadłe Linkowo było wówczas folwarkiem szlacheckim składającym się z 13 chat i zamieszkałym przez 108 osób. Po śmierci Massenbacha w 1820 roku Linkowo zakupił niejaki Sehlick. Po 1871 roku kolejnym właścicielem został kupiec z Królewca o nazwisku Ziemer. W 1907 roku jego spadkobierca – Wilhelm Ziemer przebudował stary dwór, a w majątku pozostawił zarządcę. W tym okresie uruchomiono mleczarnię, prowadzono hodowlę koni oraz świń. W 1927 roku z powodu problemów finansowych Linkowo zostało sprzedane i poddane parcelacji. Majątek przestał istnieć. | + | W kolejnym stuleciu dzięki inicjatywie Andrzeja Szumana – superintendenta kętrzyńskiego – w miejscowości została założona szkoła wiejska. Na początku XIX wieku miejscowość musiała przejść poważny kryzys. Na przełomie XVIII i XIX wieku Linkowo wraz z [[Kotkowo|Kotkowem]] oraz folwarkami [[Gromki|Gromki]] i [[Owczarki]] nabył generał von Massenbach. W 1817 roku podupadłe Linkowo było wówczas folwarkiem szlacheckim składającym się z 13 chat i zamieszkałym przez 108 osób. Po śmierci Massenbacha w 1820 roku Linkowo zakupił niejaki Sehlick. Po 1871 roku kolejnym właścicielem wsi został kupiec z Królewca o nazwisku Ziemer. W 1907 roku jego spadkobierca – Wilhelm Ziemer przebudował stary dwór, a w majątku pozostawił zarządcę. W tym okresie uruchomiono mleczarnię, prowadzono hodowlę koni oraz świń. W 1927 roku z powodu problemów finansowych Linkowo zostało sprzedane i poddane parcelacji. Majątek przestał istnieć. |
W 1928 roku wieś zamieszkiwało 141 osób. Po zakończeniu II wojny światowej pierwszym sołtysem Linkowa został wybrany Jan Śmigulski – obrońca Westerplatte. W 1946 roku została uruchomiona szkoła. W 1957 roku w Linkowie powstała jedna z pierwszych w powiecie szkoła przysposobienia rolniczego. W 1970 roku miejscowość zamieszkiwały 203 osoby. W 1973 roku sołectwo Linkowo wchodzące w skład gminy Kętrzyn obejmowało swym zasięgiem trzy miejscowości. | W 1928 roku wieś zamieszkiwało 141 osób. Po zakończeniu II wojny światowej pierwszym sołtysem Linkowa został wybrany Jan Śmigulski – obrońca Westerplatte. W 1946 roku została uruchomiona szkoła. W 1957 roku w Linkowie powstała jedna z pierwszych w powiecie szkoła przysposobienia rolniczego. W 1970 roku miejscowość zamieszkiwały 203 osoby. W 1973 roku sołectwo Linkowo wchodzące w skład gminy Kętrzyn obejmowało swym zasięgiem trzy miejscowości. | ||
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
== Ludzie związani z miejscowością == | == Ludzie związani z miejscowością == | ||
*[[Stefan Sadorski]] (ok.1584–1640) – właściciel Linkowa, sekretarz króla Zygmunta III, poseł w [[Prusy Książęce|Prusach Książęcych]], mecenas zakonu jezuitów | *[[Stefan Sadorski]] (ok.1584–1640) – właściciel Linkowa, sekretarz króla Zygmunta III, poseł w [[Prusy Książęce|Prusach Książęcych]], mecenas zakonu jezuitów | ||
Wersja z 13:11, 9 sty 2015
| Linkowo | |
| | |
 Przedwojenna zabudowa gospodarcza w Linkowie
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | kętrzyński |
| Gmina | Kętrzyn |
| Liczba ludności (2010) | 127 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Linkowo | |
| Położenie na mapie Polski  Linkowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Linkowo (niem. Schrengen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Kętrzyn. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 127 mieszkańców.
Spis treści
Położenie
Miejscowość leży w odległości 10 km na północny zachód od Kętrzyna.
Dzieje miejscowości
Miejscowość została lokowana w 1400 roku na prawie magdeburskim, powstała jako majątek lenny. Obszar wsi obejmował 10 łanów. Miejscowość miała pruski charakter. W XV wieku mieszkańcy Linkowa uczęszczali na nabożeństwa odprawiane w Kętrzynie. Na przełomie XV i XVI wieku dobra znalazły się w rękach rodu von der Groeben, którzy wznieśli w Linkowie dwór.
W kolejnym stuleciu dzięki inicjatywie Andrzeja Szumana – superintendenta kętrzyńskiego – w miejscowości została założona szkoła wiejska. Na początku XIX wieku miejscowość musiała przejść poważny kryzys. Na przełomie XVIII i XIX wieku Linkowo wraz z Kotkowem oraz folwarkami Gromki i Owczarki nabył generał von Massenbach. W 1817 roku podupadłe Linkowo było wówczas folwarkiem szlacheckim składającym się z 13 chat i zamieszkałym przez 108 osób. Po śmierci Massenbacha w 1820 roku Linkowo zakupił niejaki Sehlick. Po 1871 roku kolejnym właścicielem wsi został kupiec z Królewca o nazwisku Ziemer. W 1907 roku jego spadkobierca – Wilhelm Ziemer przebudował stary dwór, a w majątku pozostawił zarządcę. W tym okresie uruchomiono mleczarnię, prowadzono hodowlę koni oraz świń. W 1927 roku z powodu problemów finansowych Linkowo zostało sprzedane i poddane parcelacji. Majątek przestał istnieć.
W 1928 roku wieś zamieszkiwało 141 osób. Po zakończeniu II wojny światowej pierwszym sołtysem Linkowa został wybrany Jan Śmigulski – obrońca Westerplatte. W 1946 roku została uruchomiona szkoła. W 1957 roku w Linkowie powstała jedna z pierwszych w powiecie szkoła przysposobienia rolniczego. W 1970 roku miejscowość zamieszkiwały 203 osoby. W 1973 roku sołectwo Linkowo wchodzące w skład gminy Kętrzyn obejmowało swym zasięgiem trzy miejscowości.
Ludzie związani z miejscowością
- Stefan Sadorski (ok.1584–1640) – właściciel Linkowa, sekretarz króla Zygmunta III, poseł w Prusach Książęcych, mecenas zakonu jezuitów
- Jan Śmigulski – pierwszy powojenny wójt Linkowa, obrońca Westerplatte, robotnik przymusowy w jednym z majątków powiatu kętrzyńskiego
Zabytki
- park dworski
Przypisy
Bibliografia
Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.
Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic, przewodniczący komitetu redakcyjnego Andrzej Wakar, Olsztyn 1978.
Licharewa Zofia, Kętrzyn. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1962.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Bank Danych Lokalnych GUS [15.03.2014]
jerzysikorski.pl[05.03.2014]
Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków [05.03.2014]
