Przewarszyty: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Zabytki) |
|||
| Linia 41: | Linia 41: | ||
Po II wojnie światowej wieś włączono do sołectwa Wodukajmy. Teren dawnego folwarku początkowo przejęły Państwowe Nieruchomości Ziemskie, ale już w lutym 1948 roku odkupiła je Państwowa Stadnina Koni w [[Liski (gmina Sępopol)|Liskach]]. Według spisu powszechnego z 1983 roku miejscowość składała się z siedmiu budynków mieszkalnych tworzących zwartą zabudowę, posiadała punkt biblioteczny oraz elektryczne oświetlenie ulic. Przewarszyty liczyły wówczas 153 mieszkańców. | Po II wojnie światowej wieś włączono do sołectwa Wodukajmy. Teren dawnego folwarku początkowo przejęły Państwowe Nieruchomości Ziemskie, ale już w lutym 1948 roku odkupiła je Państwowa Stadnina Koni w [[Liski (gmina Sępopol)|Liskach]]. Według spisu powszechnego z 1983 roku miejscowość składała się z siedmiu budynków mieszkalnych tworzących zwartą zabudowę, posiadała punkt biblioteczny oraz elektryczne oświetlenie ulic. Przewarszyty liczyły wówczas 153 mieszkańców. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
== Zabytki == | == Zabytki == | ||
*zespół folwarczny z przełomu XIX/XX wieku: rządcówka, trzy stajnie, spichlerz, kuźnia, stolarnia, garaż maszyn, szopa, obora; domy robotników folwarcznych: sześciorak, dwojak, dwa ośmioraki, czworak, z towarzyszącymi im zabudowaniami gospodarczymi; układ zespołu bardzo dobrze zachowany | *zespół folwarczny z przełomu XIX/XX wieku: rządcówka, trzy stajnie, spichlerz, kuźnia, stolarnia, garaż maszyn, szopa, obora; domy robotników folwarcznych: sześciorak, dwojak, dwa ośmioraki, czworak, z towarzyszącymi im zabudowaniami gospodarczymi; układ zespołu bardzo dobrze zachowany | ||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
<references/> | <references/> | ||
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
''Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic'', red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.<br/> | ''Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic'', red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.<br/> | ||
Wersja z 13:46, 7 sty 2015
| Przewarszyty | |
| | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | bartoszycki |
| Gmina | Bartoszyce |
| Sołectwo | Wodukajmy |
| Liczba ludności (2010) | 86 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Przewarszyty | |
| Położenie na mapie Polski  Przewarszyty | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Przewarszyty (niem. Prauerschitten) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Sępopol. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 86 mieszkańców. Wieś wchodzi w skład sołectwa Wodukajmy, w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie Anatol Wołosiuk[1].
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 9,5 km na północny wschód od Bartoszyc i 12 km na północny zachód od Sępopola.
Dzieje miejscowości
Brak jest informacji na temat okoliczności i daty powstania wsi. Prawdopodobnie przez większość swoich dziejów był to niewielki majątek ziemski. W 1857 roku Przewarszyty liczyły 126 mieszkańców. W 1889 roku tutejszy folwark należał do potężnego rodu von Kunheimów z Judyt, który wraz z dwoma innymi folwarkami – Parkiem i Gulkajmami – zajmował powierzchnię 1121 ha. Do 1945 roku Przewarszyty wchodziły w skład parafii ewangelickiej w Bartoszycach. W pierwszej połowie XX wieku przy wsi przebiegała linia kolejowa Bartoszyce – Frydland (Prawdińsk, obwód kaliningradzki); obecnie linia nie istnieje.
Po II wojnie światowej wieś włączono do sołectwa Wodukajmy. Teren dawnego folwarku początkowo przejęły Państwowe Nieruchomości Ziemskie, ale już w lutym 1948 roku odkupiła je Państwowa Stadnina Koni w Liskach. Według spisu powszechnego z 1983 roku miejscowość składała się z siedmiu budynków mieszkalnych tworzących zwartą zabudowę, posiadała punkt biblioteczny oraz elektryczne oświetlenie ulic. Przewarszyty liczyły wówczas 153 mieszkańców.
Zabytki
- zespół folwarczny z przełomu XIX/XX wieku: rządcówka, trzy stajnie, spichlerz, kuźnia, stolarnia, garaż maszyn, szopa, obora; domy robotników folwarcznych: sześciorak, dwojak, dwa ośmioraki, czworak, z towarzyszącymi im zabudowaniami gospodarczymi; układ zespołu bardzo dobrze zachowany
Przypisy
- ↑ free.of.pl [05.03.2014]
Bibliografia
Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Sępopol, Sępopol 2005 [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
