Maksymilian Piotrowski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m (MagdaS przeniósł stronę Maksymilian Antoni Piotrowski do Maksymilian Piotrowski) |
|
(Brak różnic)
|
Wersja z 14:55, 14 sty 2015
Maksymilian Antoni Piotrowski | |
| |
Data i miejsce urodzenia | 8 czerwca 1813 roku Bydgoszcz |
Data i miejsce śmierci | 29 listopada 1875 roku Królewiec |
Zawód | malarz, profesor ASP w Królewcu |
Maksymilian Antoni Piotrowski (ur. 8 czerwca 1813 r. w Bydgoszczy, zm. 29 listopada 1875 r. w Królewcu) – malarz, profesor pracujący na Akademii Sztuk Pięknych w Królewcu.
Życiorys
Maksymilian Antoni Piotrowski urodził się jako syn Andrzeja i Teresy z Baranowskich. Ojciec był piekarzem.
Edukację rozpoczął w chojnickim gimnazjum, następnie uczęszczał do szkoły w Bydgoszczy. W 1813 roku podjął naukę w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie na kierunku malarstwo.
Swoje pierwsze prace zaprezentował w Berlinie, Gdańsku oraz Poznaniu. Miało to miejsce w latach 1838–1840. Wiele podróżował po Europie. Był m.in. w Düsseldorfie, Monachium, Rzymie, Neapolu. W 1844 roku powrócił do Berlina, gdzie przebywał przez 4 lata.
W 1848 roku wziął udział w Wiośnie Ludów. W II połowie 1849 roku przeprowadził się do Królewca, gdzie powierzono mu funkcję profesora malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych. Twórczość Piotrowskiego związana była silnie z Królewcem, współpracował również z rodzinnym miastem. Od 1857 roku uczestniczył w wystawach, które organizowane były przez Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. W Polsce przebywał w 1857 roku, zwiedzając m.in. Warszawę, Wilanów, Częstochowę oraz Kraków.
W trakcie powstania styczniowego Maksymilian Antoni Piotrowski poznał Wojciecha Kętrzyńskiego. Znajomość ta spowodowała, że Piotrowski zainteresował się historią Polski oraz dziejami powstania.
Malarz zmarł 29 listopada 1875 roku w Królewcu. Dzięki zabiegom rodziny pochowano go na Cmentarzu Starofarnym w Bydgoszczy.
Bibliografia
Wybitni Polacy w Królewcu XVI-XX wiek, red. S. Augusiewicz, J. Jasiński, T. Oracki, Olsztyn 2005, s. 224-227.