Anzelm

Anzelm
bp Anzelm
Data i miejsce urodzenia	1210 r. dokładnie nieznane
Data i miejsce śmierci	1278 r. Elbląg
Miejsce spoczynku	kaplica św. Anny w elbląskim zamku

Anzelm (ur. ok. 1210 r., zm. w 1278 r. w Elblągu) – biskup warmiński w latach 1250–1278.

Życiorys

Praca

Anzelm jako mnich franciszkański został wysłany do Prus przez papieża Innocentego IV w celu szerzenia wiary chrześcijańskiej. W 1250 r. został wybrany na biskupa warmińskiego. Pierwsze dokumenty Anzelma - ordynariusza warmińskiego - znane są z 1251 r. Biskup rezydował początkowo w Elblągu, ale już w 1254 r. na swoją siedzibę wybrał Braniewo.
Biskup wiele czasu spędzał na terenie Czech. Został także mianowany legatem papieskim na obszar Czech, Moraw oraz prowincji ryskiej, gnieźnieńskiej, salzburskiej.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Anzelm często przebywał poza biskupstwem warmińskim. Uczestniczył także w wyprawie krzyżowej przeciwko Sambom. Doprowadził do pokojowego uregulowania kwestii spornych pomiędzy zakonem a biskupem pomezańskim.
Za jego rządów ustalił się ostateczny podział biskupstwa warmińskiego między zakonem krzyżackim a Kościołem. W 1260 r. biskup rozpoczął budowę katedry w Braniewie. Powołał do życia kapitułę warmińską - w liczbie 16 kanoników.
Na jego lata władzy przypadły powstania pruskie. W 1277 r. Anzelm mógł już powrócić na Warmię. Stłumił powstanie oraz w Nowej Cerkwi potwierdził istnienie Kapituły warmińskiej.
Anzelm był członkiem zakonu krzyżackiego. Ugruntowało to pozycję zakonu na Warmii. Biskup działał także na rzecz zakonu.

Ciekawostki

Anzelm wywodził się najprawdopodobniej ze Śląska, Czech lub Miśni.

Bibliografia

Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej, Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010, 261 ss.

Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.