Brzozie Lubawskie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m (Jarekc przeniósł stronę Brzozie lubawskie na Brzozie Lubawskie, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
|||
Linia 7: | Linia 7: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Brzozia Lubawskiego | |dopełniacz wsi = Brzozia Lubawskiego | ||
− | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = [[File:Cmentarz Brzozie Lubawskie.jpg|thumb|Cmentarz z XIV/XV w., źródło: Janusz Laskowski ,www.schulzbratian.republika.pl, 12.09.2013.]] |
− | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = Cmentarz z XIV/XV w. |
|rodzaj miejscowości = wieś | |rodzaj miejscowości = wieś | ||
|województwo = warmińsko - mazurskie | |województwo = warmińsko - mazurskie | ||
Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
− | <big>'''Brzozie Lubawskie'''</big> (niem. Brozie) – wieś sołecka w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego. | + | <big>'''Brzozie Lubawskie'''</big> (Broza, Brosau, niem. Brozie) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego. |
<br/> | <br/> | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
− | Wieś na południowo – zachodnim skraju Garbu Lubawskiego. | + | |
+ | Wieś znajduje się na południowo – zachodnim skraju Garbu Lubawskiego. Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec Pojezierza Brodnickiego. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71 % użytków rolnych. Ponadto miejscowość znajduje się na obszarze powiatu nowomiejskiego, który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, Pojezierza Iławskiego, Garbu Lubawskiego i Pojezierza Dobrzyńskiego, w południowo – zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego. | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
− | Wieś lokował w 1310 r. biskup płocki . Najprawdopodobniej w tym samym czasie powstała parafia, która wzmiankowana jest w dokumentach w 1378 r. Kościół ostał się do XVI w. Na jego miejscu w XVIII postawiono nową murowaną świątynię. | + | Wieś lokował w 1310 r. biskup płocki. Najprawdopodobniej w tym samym czasie powstała parafia, która wzmiankowana jest w dokumentach w 1378 r. Kościół ostał się do XVI w. Na jego miejscu w XVIII postawiono nową murowaną świątynię. Wieś określano wieloma nazwami: Brosa, Broza, Brosau, Deutsche Brosau, Brzuzie Deutsche, a w latach 1920-1945 - Brzozie Niemieckie a w okresie międzywojennym było też Brzozie Polskie. Po wojnie zaś zmieniono nazwę na Brzozie Lubawskie.W XVII w. na terenie miejscowości powstała szkoła. W II poł. XIX w. w miejscowości założono Ochotniczą Straż Pożarną, która do 1920 r. nosiła nazwę Stowarzyszenie Świętego Floriana. W tym okresie wieś zajmowała 6757 mórg z 92 domami . Mieszkańców było 637 a w tym 634 katolików. Okres II wojny światowej przyniósł częściowe wysiedlenie ludności zamieszkującej wieś do Potulic. Wiadomo również, że w 1944 r. w Brzozie mieścił się podośrodek pracy obozu koncentracyjnego w Stuthofie . W tym samym roku do wsi przetransportowano około 500 Żydówek z Kamiennika Wielkiego, które skierowano do pracy przy budowie umocnień wojskowych. Następnie przeniesiono je do Wielkiego Głęboczka (do pięciu drewnianych baraków nad jeziorem) a jesienią do Jajkowa. Obecnie wieś leży na planie ulicówki a wokół niej znajdują się trzy osady: Brzozak, Mechacz, Wygoda. |
− | Wieś określano wieloma nazwami: Brosa, Broza, Brosau, Deutsche Brosau, Brzuzie Deutsche, a w latach 1920-1945 - Brzozie Niemieckie a w okresie międzywojennym było też Brzozie Polskie. Po wojnie zaś zmieniono nazwę na Brzozie Lubawskie. | + | |
− | + | <br/> | |
− | Okres II wojny światowej przyniósł częściowe wysiedlenie ludności zamieszkującej wieś do Potulic. Wiadomo również, że w 1944 r. w Brzozie mieścił się podośrodek pracy obozu koncentracyjnego w Stuthofie . W tym samym roku do wsi przetransportowano około 500 Żydówek z Kamiennika Wielkiego, które skierowano do pracy przy budowie umocnień wojskowych. Następnie przeniesiono je do Wielkiego Głęboczka (do pięciu drewnianych baraków nad jeziorem) a jesienią do Jajkowa. Obecnie wieś leży na planie ulicówki a wokół niej znajdują się trzy osady: Brzozak, Mechacz, Wygoda. | + | |
− | W | + | ===Gospodarka=== |
+ | |||
+ | W miejscowości działają firmy z zakresu motoryzacji, elektroniki i transportu. | ||
+ | |||
+ | <br/> | ||
+ | |||
+ | ===Kultura=== | ||
+ | |||
+ | We wsi znajduje się Szkoła Podstawowa. | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Ludzie związani z miejscowością: === | === Ludzie związani z miejscowością: === | ||
− | Ponadto ze wsią związane są postacie takie jak: ks. Ludwik Chyliński – członek Towarzystwa Naukowego Toruńskiego, członek Rady Ludowej Działdowie w latach 1918-1920, kuratus w Mikołajkach; Mieczysław Tomasz Malinowski - działacz społeczny, poseł do Sejmu V kadencji (1938-1939); Bolesław Krajnik - działacz ludowcy, członek PSL-Piast. | + | Ponadto ze wsią związane są postacie takie jak: [[ks. Ludwik Chyliński]] – członek Towarzystwa Naukowego Toruńskiego, członek Rady Ludowej Działdowie w latach 1918-1920, kuratus w Mikołajkach; [[Mieczysław Tomasz Malinowski]] - działacz społeczny, poseł do Sejmu V kadencji (1938-1939); [[Bolesław Krajnik]] - działacz ludowcy, członek PSL-Piast. |
<br/> | <br/> | ||
− | |||
− | |||
=== Zabytki: === | === Zabytki: === | ||
Linia 63: | Linia 70: | ||
=== Bibliografia: === | === Bibliografia: === | ||
− | + | Grabowski Stanisław,''Z dziejów Kurzętnika i okolic'', Warszawa 2008, 287 ss. | |
− | + | ||
− | Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. I | + | ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego t. I, Warszawa 1880, 960 ss. |
− | |||
Linia 72: | Linia 78: | ||
== Zobacz też == | == Zobacz też == | ||
+ | http://www.kurzetnik.pl | ||
+ | <br/> | ||
[[Kategoria: Miejscowość]] | [[Kategoria: Miejscowość]] | ||
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 14:09, 20 wrz 2013 (CEST) | [[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 14:09, 20 wrz 2013 (CEST) |
Wersja z 22:38, 27 wrz 2013
Brzozie Lubawskie | |
| |
[[Plik: Plik:Cmentarz Brzozie Lubawskie.jpg Cmentarz z XIV/XV w., źródło: Janusz Laskowski ,www.schulzbratian.republika.pl, 12.09.2013. Cmentarz z XIV/XV w.
| |
Rodzaj miejscowości | wieś |
Państwo | ![]() |
Województwo | warmińsko - mazurskie |
Powiat | nowomiejski |
Gmina | Kurzętnik |
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
Tablice rejestracyjne | NNM |
![]() {{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Brzozie Lubawskie (Broza, Brosau, niem. Brozie) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego.
Spis treści
[ukryj]Charakterystyka fizjograficzna
Wieś znajduje się na południowo – zachodnim skraju Garbu Lubawskiego. Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec Pojezierza Brodnickiego. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71 % użytków rolnych. Ponadto miejscowość znajduje się na obszarze powiatu nowomiejskiego, który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, Pojezierza Iławskiego, Garbu Lubawskiego i Pojezierza Dobrzyńskiego, w południowo – zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego.
Dzieje miejscowości
Wieś lokował w 1310 r. biskup płocki. Najprawdopodobniej w tym samym czasie powstała parafia, która wzmiankowana jest w dokumentach w 1378 r. Kościół ostał się do XVI w. Na jego miejscu w XVIII postawiono nową murowaną świątynię. Wieś określano wieloma nazwami: Brosa, Broza, Brosau, Deutsche Brosau, Brzuzie Deutsche, a w latach 1920-1945 - Brzozie Niemieckie a w okresie międzywojennym było też Brzozie Polskie. Po wojnie zaś zmieniono nazwę na Brzozie Lubawskie.W XVII w. na terenie miejscowości powstała szkoła. W II poł. XIX w. w miejscowości założono Ochotniczą Straż Pożarną, która do 1920 r. nosiła nazwę Stowarzyszenie Świętego Floriana. W tym okresie wieś zajmowała 6757 mórg z 92 domami . Mieszkańców było 637 a w tym 634 katolików. Okres II wojny światowej przyniósł częściowe wysiedlenie ludności zamieszkującej wieś do Potulic. Wiadomo również, że w 1944 r. w Brzozie mieścił się podośrodek pracy obozu koncentracyjnego w Stuthofie . W tym samym roku do wsi przetransportowano około 500 Żydówek z Kamiennika Wielkiego, które skierowano do pracy przy budowie umocnień wojskowych. Następnie przeniesiono je do Wielkiego Głęboczka (do pięciu drewnianych baraków nad jeziorem) a jesienią do Jajkowa. Obecnie wieś leży na planie ulicówki a wokół niej znajdują się trzy osady: Brzozak, Mechacz, Wygoda.
Gospodarka
W miejscowości działają firmy z zakresu motoryzacji, elektroniki i transportu.
Kultura
We wsi znajduje się Szkoła Podstawowa.
Ludzie związani z miejscowością:
Ponadto ze wsią związane są postacie takie jak: ks. Ludwik Chyliński – członek Towarzystwa Naukowego Toruńskiego, członek Rady Ludowej Działdowie w latach 1918-1920, kuratus w Mikołajkach; Mieczysław Tomasz Malinowski - działacz społeczny, poseł do Sejmu V kadencji (1938-1939); Bolesław Krajnik - działacz ludowcy, członek PSL-Piast.
Zabytki:
Na terenie miejscowości znajdują się następujące zabytki: kościół neoromański z XIX w., gotycka kaplica na cmentarzu przykościelnym z przełomu XIV i XV w.;
Bibliografia:
Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 2008, 287 ss.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego t. I, Warszawa 1880, 960 ss.