Gustaw Działowski

Gustaw Działowski
Dwór Działowskich w Uciążu, w którym prawdopodobnie mieszkał Gustaw Działowski [2]
Data i miejsce urodzenia	1 kwietnia 1872 r. Uciąż
Data i miejsce śmierci	10 czerwca 1940 r. Pieniążkowo
Miejsce spoczynku	Pieniążkowo
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Polonia Restituta

Gustaw Działowski (ur. 1 kwietnia 1872 r. w Uciążu, zm. 10 czerwca 1940 r. w Pieniążkowie) – polski działacz na Mazurach i Pomorzu.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Czując Boże powołanie rozpoczął studia teologiczne w Pelplinie. Doktorat teologii ukończył w 1900 r. w Monasterze. Tam też przyjął święcenia kapłańskie.

Praca

Jego posługa duszpasterska rozpoczęła się na Warmii i Mazurach. Jako wikariusz pracował w Chełmnie i Lidzbarku Welskim. Funkcję administratora pełnił w Łobdowie, Plowężu, Turowie. 15 sierpnia 1920 r. doszło do napadu na plebanię. Dokonały tego bojówki niemieckie. Działowski został pobity i zawieziony na granicę polsko-pruską i przemocą wywieziony z terów Polski. Był to odwet za aktywną działalność w okresie plebiscytu. Od 1921 r. Działowski był proboszczem parafii w Pieniążkowie.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Jako proboszcz w Turowie, w latach 1906-1920, czynnie uczestniczył w życiu polskich towarzystw i organizacji oświatowych oraz politycznych. Założył kasę pożyczkową dla niezamożnych Mazurów i był pierwszym prezesem Rady Nadzorczej Banku Ludowego w Olsztynie – 1911 r. Będąc proboszczem parafii w Pieniążkowie uczestniczył w życiu społecznym. Był członkiem Wydziału Powiatowego i Sejmiku Powiatowego w Gniewie. Od 1912 r. był członkiem Towarzystwa Naukowego w Toruniu.

Działowski w 1928 r. otrzymał tytuł szambelana papieskiego. Dwa lata później został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Polonia Restituta. Był autorem pracy "Isidor und Ildefons als Litterarhistoriker".

Bibliografia

Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla od połowy XV wieku do 1945 roku, Warszawa 1963.