Jan Stryprock

Jan Stryprock
Jan Stryprock, źródło: Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.
Data urodzenia	ok. 1300 r.
Data i miejsce śmierci	wrzesień 1373 r. Awinion
Przyczyna śmierci	prawdopodobnie otrucie
Miejsce spoczynku	kościół Dominikanów w Awinionie
Zawód	biskup warmiński

Jan Stryprock (ur. ok. 1300 r., zm. we wrześniu 1373 r. w Awinionie) – biskup warmiński w latach 1355-1373.

Życiorys

Praca

Nie wiadomo kiedy Jan Stryprock został przyjęty do grona kanoników warmiński. W 1328 r. był już na pewno kustoszem kapitulnym. W 1343 r. Jana mianowano na wikariusza generalnego biskupstwa warmińskiego.
2 sierpnia 1355 r. - w trzecim dniu po śmierci Jana z Miśni - kapituła warmińska wybrała na biskupa Jana Stryprocka. Kapituła nie wiedziała, że papież Innocenty VI zarezerwował obsadzanie tronu biskupiego na Warmii dla siebie. W wyniku braku zatwierdzenia przez papieża, Jan Stryprock udał się do Awinionu. W Awinionie zdołał przekonać papieża, że nic nie wiedział o wydanym dekrecie. Ostatecznie Innocenty VI powołał go na biskupa warmińskiego. W listopadzie 1355 r. konsekrował go kardynał Taliarand z Albano.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Jan Stryprock jawnie występował przeciwko Zakonowi Krzyżackiemu. Wspierała go w tym rodzina Flemingów z Lubeki. Rodzina biskupa również pochodziła z Lubeki skąd przeniosła się do Elbląga i do Braniewa. Jan bronił uposażenia i prerogatyw kościoła na Warmii przed Zakonem Krzyżackim. Spotkał się nawet z wielkim mistrzem Winrychem von Kniprode w Podgrodziu koło Tolkmicka. Rozmowa dwóch dostojników szybko przerodziła się w konflikt. Winrych von Kniprode rzucił się na Jana ze sztyletem. Biskup udał się do Awinionu i przedstawił zaistniałą sytuację papieżowi. Jednocześnie wytoczył proces Zakonowi Krzyżackiemu. Grzegorz XI wyznaczył rozjemców sporu: kanoników wrocławskich, którzy wstrzymali się od ostatecznej decyzji. Jan nie doczekał rozwiązania sprawy, gdyż zmarł we wrześniu 1373 r. w Awinionie.
Biskup Jan w 1357 r. powołał prałaturę dziekana w kapitule kolegiackiej. W 1364 r. lokował Barczewo.

Ciekawostki

Jan pochodził z lubeckiej rodziny mieszczańskiej osiadłej w Elblągu. Pewna gałąź jego rodziny zamieszkała w Braniewie. Jego herb rodowy przypominał pasiasty surdut.

Bibliografia

Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej,Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010, 261 ss.

Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.