Kazimierz Szwajcowski

Nadinspektor Policji Kazimierz Szwajcowski (ur. 6 stycznia 1951 r. w Sosnowcu)

Komendant-Rektor Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie (31 VIII 2006 – 19 III 2008)

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Kazimierz Szwajcowski urodził się 6 stycznia 1951 r. w Sosnowcu. W 1975 r. ukończył studia na Wydziale Mechaniczno Energetycznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach, po których podjął pracę w hucie „Szopienice”. Wszczął jednocześnie starania o przyjęcie do MO.

Praca

Kazimierz Szwajcowski rozpoczął służbę w MO 25 września 1976 r. na stanowisku referenta operacyjnego Wydziału do Walki z Przestępczością Gospodarczą Komendy Miejskiej MO w Sosnowcu. Rok później ukończył Studium Podyplomowe Akademii Spraw Wewnętrznych, co było warunkiem nominacji na pierwszy stopień oficerski, podporucznika MO – uzyskał go 18 czerwca 1977 r.

W Milicji Obywatelskiej K. Szwajcowski pracował w ogniwach służby kryminalnej, początkowo w sekcji do zwalczania przestępczości dewizowo-przemytniczej, a od 1983 r. sekcji obrotu towarowego i usług niematerialnych. Dowodem dobrych wyników służby, były awanse K. Szwajcowskiego. W 1983 r. został starszym inspektorem, a w lutym 1987 r. kierownikiem jednej z sekcji Wydziału do Walki z Przestępczością Gospodarczą Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w Katowicach.

Po przekształceniu MO w Policję K. Szwajcwski kontynuował służbę w pionie policji kryminalnej KWP w Katowicach – w sekcji przestępstw przeciwko życiu i zdrowiu. Od listopada 1993 r., po podjęciu decyzji o organizacji w Policji pionu zwalczającego przestępczość zorganizowaną, tworzył jego struktury w woj. katowickim, a potem śląskie struktury Centralnego Biura Śledczego. Pod jego kierownictwem rozbito m.in. duże śląskie gangi: Simona, Krakowiaka, Sandokana i Pokida. Po raz pierwszy zastosowano wówczas nowe w Polsce instytucje świadka koronnego i zakupu kontrolowanego. 15 kwietnia 2000 r. został zastępcą dyrektora Zarządu II Centralnego Biura Śledczego KGP w Katowicach, a 27 listopada 2001 dyrektorem Centralnego Biura Śledczego Komendy Głównej Policji w Warszawie. W tym czasie podnosząc swoje kwalifikacje ukończył kurs w Akademii FBI w Quantico (USA).

7 listopada 2003 r. K. Szwacjowski wrócił na Śląsk, by objąć stanowisko komendanta wojewódzkiego Policji w Katowicach. Pełnił je do 31 sierpnia 2006 r., kiedy na wniosek komendanta głównego Policji został powołany decyzją ministra spraw wewnętrznych i administracji Ludwika Dorna, na stanowisko komendanta-rektora Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie. Nowy komendant, co osobiście wyjaśnił minister L. Dorn na uroczystości wręczenia nominacji K. Szwajcowskiemu, otrzymał m.in. zadanie dostosowania WSPol do wymogów uczelni publicznej, bowiem od 1 października miano w niej również prowadzić studia dla osób cywilnych.

WSPol w okresie kierowania nią przez K. Szwajcowskiego rozszerzyła zdecydowanie profil kształcenia. Stała się uczelnią realizującą z jednej strony tradycyjne, a przy tym różnorodne zadania dydaktyczne na rzecz Policji, z drugiej otworzyła studia dla osób cywilnych, początkowo na kierunku administracja, a później bezpieczeństwo wewnętrzne. Innym charakterystycznym rysem tego okresu była próba mocniejszego akcentowania polskich tradycji policyjnych. Odbyło się wówczas kilka konferencji popularno-naukowych zorganizowanych przy współudziale Warszawskiego Stowarzyszenia Rodzina Policyjna 1939 r. Podczas jednej z nich – 15 listopada 2007 r., aula WSPol otrzymała imię zmarłego wówczas ks. prałata Zdzisława J. Peszkowskiego – więźnia obozu w Kozielsku, kapelana Rodzin Katyńskich. Tego samego dnia uroczyście otworzono również Izbę Pamięci Polskiej Policji. Przedsięwzięciem bardziej długofalowym było doprowadzenie do stadium realizacji projektu „Rozwój Wyższej Szkoły Policji z funduszy Unii Europejskiej”. Uzyskane z niego środki pozwoliły na wzbogacenie infrastruktury WSPol o niezmiernie potrzebne obiekty, tj. Centrum Naukowo-Badawcze i Bibliotekę.

16 marca 2008 r. K. Szwajcowski został odwołany z funkcji komendanta-rektora WSPol, by dzień później objąć stanowisko zastępcy komendanta głównego Policji ds. kryminalnych. 16 listopada 2009 r. został dodatkowo mianowany pierwszym zastępcą komendanta głównego Policji. 15 stycznia 2012 r., został z tej funkcji odwołany, w związku z czym wystąpił o zwolnienie ze służby w Policji. Jego prośba została spełniona z dniem 24 lutego 2012 r. – po 36 latach służby.

Bibliografia

• Centralne Biuro Śledcze. Dziesięć lat doświadczeń (2000-2010), pod red. A. Misiuka, Szczytno 2010;
• Kamasa D. , Kronika Policji, [w:] Przegląd Policyjny, roczniki z lat 2004-2009;
• Majer P, Kronika Policji, [w:] Przegląd Policyjny, roczniki z lat 1990-2003;Tom (dyskusja) 17:17, 18 wrz 2013 (CEST)