Maksymilian Andryson

Maksymilian Andryson Maksymilian Królewiecki
Data i miejsce urodzenia	12 październik 1856 Chełmno
Data i miejsce śmierci	23 lipiec 1884 Królewiec

Maksymilian Andryson (ur. 12 października 1856 roku w Chełmnie, zm. 23 lipca 1884 roku w Królewcu) – działacz społeczno-oświatowy, organizator bibliotek.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Był stypendystą Poznańskiego Towarzystwa Pomocy naukowej. Dzięki stypendium Andryson w 1875 roku rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Królewieckim. W 1882 roku przygotował doktorat. Nie ograniczał się jednak tylko do pracy naukowej.

Praca

Zorganizował kulturalno-oświatowe Kółko Towarzyskie Polskie w 1877 roku. W skład zarządu tej organizacji wchodzili: prezes- Leon Grabski, wiceprezes - Jarosław Franke, sekretarz - Juliusz Ossowski, skarbnik - Kotowski. Andryson został zastępcą sekretarza i bibliotekarza. Posiedzenia odbywały się w każdy piątek. Wygłaszano na nich odczyty z różnych dziedzin: medycyny, prawa, literatury, historii, filozofii i filologii klasycznej. Będąc bibliotekarzem, Andryson ogłaszał w prasie wielkopolskiej i pomorskiej oraz w czasopismach wychodzących w Królestwie Polskim i Galicji apele do rodaków, zawierające prośby o dary w postaci książek i czasopism. Wśród darczyńców znaleźli się wybitni działacze z Pomorza i Wielkopolski, między innymi Józef Chociszewski, pisarz ludowy, redaktor i wydawca, oraz ziemianie: Józef i Roman Janta-Połczyńscy, znani działacze ruchu polskiego. Dzięki zabiegom Andrysona, biblioteka Towarzystwa liczyła około 250 książek. Znajdowały się w niej także czasopisma takie, jak Dziennik Poznański, Orędownik, Pielgrzym, Ateneum. Maksymilian Andryson, choć studiował medycynę, miał szerokie zainteresowania humanistyczne, głównie w dziedzinie historii i literatury. Poważnie interesował się sanskrytem. Pisał artykuły miedzy innymi do Dziennika Poznańskiego, Przeglądu Polskiego i pelplińskiego Pielgrzyma, które często drukował bez podpisu lub pod pseudonimami, ja np. Maksymilian Królewiecki czy Student na Wydziale Lekarskim. Opracował nekrolog swego przyjaciela Juliusza Ossowskiego, a z jego papierów pośmiertnych ogłosił szkic Przyczynki do literatury mazurskiej.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Działalność Andrysona, który nie ograniczał się tylko do pracy w Królewcu, śledziły władze pruskie poprzez swoich agentów. Podróżował na tereny Warmii i Mazur, gdzie zakładał pierwsze biblioteki z ramienia Towarzystwa Czytelni Ludowych w Poznaniu. W 1881 roku w Prusach Wschodnich były dwie polskie biblioteki: w Królewcu (u Andrysona) i w Giżycku (u Marcina Gerssa). W rok później powstały cztery nowe w powiatach: ostródzkim, ełckim, oleckim i tylżyckim. W 1884 roku uruchomiono sześć bibliotek w powiatach: olsztyńskim, nidzickim, kętrzyńskim. Był to rezultat działalności społecznooświatowej Andrysona, który dobrze znał sytuację społeczną i narodową na Warmii i Mazurach. Świadczy o tym między innymi ogłoszony przez niego w Dzienniku Poznańskim szkic reportażowy,(pod pseudonimem Maksymiliana Królewieckiego) pt. Notatki warmińsko-mazurskie (1882, nr 85, 87, 89, 93, 95, 97-99, 102, 107, 109-111.).

Andrysona zalicza się do grupy historyków i etnografów, którzy w sposób pozbawiony sentymentów, przedstawiali w swych pracach smutną sytuację społeczno-narodową na Warmii i Mazur. Był świetnie przygotowany pod względem historycznym, ubolewał nad postępującymi procesami germanizacji. Starał się temu zaradzić, proponując na Warmii polskie gazety, a wśród Mazurów rozbudzenie zainteresowania utrzymaniem języka polskiego w szkołach.

Ciekawostki

Prowadząc aktywna działalność, Maksymilian Andryson zachorował na gruźlice. Po czterotygodniowej chorobie zmarł. Ukazały się krótkie nekrologi w prasie pomorskiej, wielkopolskiej i warszawskiej. Zwracano w nich uwagę na pracowitość zmarłego, a przede wszystkim na jego działalność społecznooświatową, której celem była obrona polskości na terenach, gdzie germanizacja czyniła duże spustoszenia wśród ludności polskiej. Spośród rodzeństwa Andrysona można wymienić braci: Jana - stypendystę Towarzystwa Pomocy Naukowej dla Młodzieży Prus Zachodnich oraz Ludwika - Sekretarza Towarzystwa Przemysłowców Polskich w Berlinie.

Bibliografia

Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla od połowy XV wieku do 1945 roku, Warszawa 1963.
Wybitni Polacy w Królewcu XVI-XX wiek, red. Sławomir Augusiewicz, Janusz Jasiński, Tadeusz Oracki, Olsztyn 2005.
Szkice olsztyńskie, red. Janusz Jasiński, Olsztyn 1967.
Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku), Warszawa 1983.