Maksymilian Kaller

Maksymilian Kaller
Maksymilian Kaller, źródło:Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.
Data i miejsce urodzenia	10 października 1880 Bytom
Data i miejsce śmierci	7 lipca 1947 Königstein im Taunus
Zawód	biskup warmiński

Maksymilian Kaller (ur. 10 października 1880 r. w Bytomiu, zm. 7 lipca 1947 r. w Königstein im Taunus) – duchowny katolicki, biskup warmiński w latach 1930-1947.

Życiorys

Praca

Święcenia kapłańskie przyjął w 1903 we Wrocławiu. Pracował jako duszpasterz w Strzelcach Opolskich, od 1906 był administratorem parafii, a później proboszczem w Bergen (Rugia), a od 1917 proboszczem parafii św. Mikołaja w Berlinie. Od 1926 sprawował funkcję administratora apostolskiego prałatury w Pile. 2 września 1930 roku został mianowany biskupem warmińskim (po uprzednim wyborze przez kapitułę warmińską 23 lipca). Sakrę biskupią przyjął 28 października w Pile z rąk nuncjusza apostolskiego Cesare Orsenigo. Rządy w diecezji objął 18 października 1930. 10 czerwca 1939 mianowany został dodatkowo administratorem apostolskim prałatury w Kłajpedzie.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Prowadził ożywioną działalność duszpasterską, przeprowadził synod diecezjalny (1932), dbał o rozwój kultu maryjnego oraz apostolstwa świeckich, szczególnie w ramach Akcji Katolickiej i Caritasu. Dostrzegał potrzeby duszpasterskie ludności polskiej. Z jego inicjatywy powstało nowe seminarium duchowne w Braniewie (wkrótce zniszczone w okresie działań wojennych).
7 lutego 1945 gestapo wywiozło biskupa do Gdańska, a następnie w głąb Niemiec. Po zakończeniu wojny powrócił (między 8, a 10 sierpnia 1945) do diecezji. Planował przenieść siedzibę diecezji do Olsztyna. Decyzję o jego wysiedleniu podjął 13 sierpnia 1945 Okręgowy Polski Komitet Narodowościowy w Olsztynie. 16 sierpnia 1945 po rozmowie z prymasem Polski kardynałem Augustem Hlondem, posiadającym specjalne pełnomocnictwa papieskie, zrezygnował z diecezji, zatrzymując tytuł biskupa warmińskiego. Wyjechał do Niemiec; w 1946 papież Pius XII mianował go specjalnym doradcą do spraw wysiedleńców. Zmarł na atak serca 7 lipca we Frankfurcie nad Menem, pochowano go 10 lipca w Königstein im Taunus.

Bibliografia

Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej,Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010, 261 ss.

Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.