Tomasz Wilczyński: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) (→Szkoła i wykształcenie) |
||
Linia 27: | Linia 27: | ||
=== Szkoła i wykształcenie === | === Szkoła i wykształcenie === | ||
− | Tomasz Wilczyński szkołę podstawową ukończył w Parczewie, a | + | Tomasz Wilczyński szkołę podstawową ukończył w Parczewie, a gimnazjum w Lublinie. Po krótkim pobycie w wojsku, w 1920 r. powrócił na studia do Lublina. Jeszcze przed święceniami kapłańskimi uczęszczał na Uniwersytet Gregoriański w Rzymie. 1 sierpnia 1926 r. w Lublinie przyjął święcenia kapłańskie. We Włoszech zdobył doktoratu z teologii i licencjat z biblistyki. |
<br/> | <br/> | ||
+ | |||
=== Działalność === | === Działalność === | ||
Wilczyński po powrocie do Polski objął stanowisko profesora, a następnie wicedyrektora w lubelskim seminarium. Po wybuchu II wojny światowej przeją parafię w Bełżycach. Zajął się tam ochroną kapłanów poszukiwanych przez Niemców. Po zakończeniu wojny ponownie objął stanowisko rektora w seminarium w Lublinie. | Wilczyński po powrocie do Polski objął stanowisko profesora, a następnie wicedyrektora w lubelskim seminarium. Po wybuchu II wojny światowej przeją parafię w Bełżycach. Zajął się tam ochroną kapłanów poszukiwanych przez Niemców. Po zakończeniu wojny ponownie objął stanowisko rektora w seminarium w Lublinie. |
Wersja z 20:48, 29 mar 2014
Tomasz Wilczyński (ur. 18 IX 1903 r. w Parczewie, zm. 5 VIII 1965 r. w Olsztynie) – duchowny katolicki, biskup warmiński w latach 1956-1965.
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Tomasz Wilczyński szkołę podstawową ukończył w Parczewie, a gimnazjum w Lublinie. Po krótkim pobycie w wojsku, w 1920 r. powrócił na studia do Lublina. Jeszcze przed święceniami kapłańskimi uczęszczał na Uniwersytet Gregoriański w Rzymie. 1 sierpnia 1926 r. w Lublinie przyjął święcenia kapłańskie. We Włoszech zdobył doktoratu z teologii i licencjat z biblistyki.
Działalność
Wilczyński po powrocie do Polski objął stanowisko profesora, a następnie wicedyrektora w lubelskim seminarium. Po wybuchu II wojny światowej przeją parafię w Bełżycach. Zajął się tam ochroną kapłanów poszukiwanych przez Niemców. Po zakończeniu wojny ponownie objął stanowisko rektora w seminarium w Lublinie.
12 czerwca 1952 r. mianowano go biskupem pomocniczym diecezji lubelskiej i biskupem tytularnym Polybotus. 29 czerwca 1952 r. otrzymał święcenia biskupie, a 1 grudnia 1956 r. został ordynariuszem diecezji warmińskiej.
Wilczyński ustalił nowy podział administracyjny diecezji warmińskiej. 15 marca 1957 r. erygował Sąd Biskupi Diecezji Warmińskiej. W 1959 r. zwiększył liczbę kanoników w kapitule warmińskiej.
Utworzył Instytut Katechetyczny w Gietrzwałdzie. Wspierał wychowawców i wykładowców seminaryjnych w badaniach naukowych i popularyzacji wiedzy teologicznej oraz regionalnej. W 1959 r. z jego inicjatywy założono Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne.
Wilczyński przywiązywał dużą uwagę do tworzenia nowych placówek duszpasterskich. Zabiegał o zorganizowanie duszpasterstwa dla grekokatolików.
Walczył na rzecz wolności Kościoła i posługi duszpasterskiej. Wprowadzał posługę parafialną do kaplic szpitalnych. Zapewnił wolność Kościoła. Otworzył go dla większej liczby wiernych.
Ciekawostki
Wilczyński pochodził z rodziny rolnika Stanisława i Bronisławy z Dąbrowskich.
Bibliografia
Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej, Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010, 261 ss.
Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.