Wojciech Turowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
|grafika = Wojciech Turowski.jpg | |grafika = Wojciech Turowski.jpg | ||
| − | |opis grafiki = Wojciech Turowski - tablica pamiątkowa umieszczona w Sząbruku | + | |opis grafiki = Wojciech Turowski - tablica pamiątkowa umieszczona w Sząbruku |
|podpis = | |podpis = | ||
| − | |data urodzenia = 21 | + | |data urodzenia = 21 V 1894 r. |
|miejsce urodzenia = Unieszewo | |miejsce urodzenia = Unieszewo | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
| − | |data śmierci = 20 | + | |data śmierci = 20 XII 1959 r. |
|miejsce śmierci = Rzym | |miejsce śmierci = Rzym | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
}} | }} | ||
| − | '''Wojciech Turowski''' (ur. 21 | + | '''Wojciech Turowski''' (ur. 21 V 1894 r. w [[Unieszewo|Unieszewie]], zm. 20 XII 1959 r. w Rzymie) – ksiądz katolicki, generał Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, czyli Księży Pallotynów (był on pierwszym Polakiem, który objął to stanowisko), biskup nominat diecezji częstochowskiej. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
=== Szkoła i wykształcenie === | === Szkoła i wykształcenie === | ||
| − | Wojciech Turowski pragnąc zostać księdzem w wieku 14 lat (1908) | + | Wojciech Turowski, pragnąc zostać księdzem, w wieku 14 lat (1908 r.) rozpoczął naukę w niższym seminarium pallotyńskim w Jajkowcu. Dalsze kształcenie kontynuował w wadowickim Collegium Marianum, gdzie wstąpił do nowicjatu księży pallotynów. W Limburgu w kolegium pallotynów studiował filozofię i technologię. Niższe święcenia kapłańskie przyjął w 1913 r., a w 1921 r. święcenia kapłańskie. Na terenie Gdańska służył w wojsku niemieckim (w kolumnie sanitarnej) w latach 1915-1918. |
<br/> | <br/> | ||
=== Praca === | === Praca === | ||
| − | Turowski początkowo pracował w Sucharach. W roku 1922 został profesorem i rektorem Collegium Marianum, mistrzem nowicjatu i doradcą księdza Alojzego Majewskiego. W 1925 | + | Turowski początkowo pracował w Sucharach. W roku 1922 został profesorem i rektorem Collegium Marianum, mistrzem nowicjatu i doradcą księdza Alojzego Majewskiego. W 1925 r. został wybrany przełożonym Okręgu Polskiego Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego. Ustanowił wtedy trzy nowe kolegia: w Wadowicach, Sucharach, Chełmnie oraz studium filozoficzne. Dbał o kształcenie księży w Polsce i zagranicą. Jako superior polskiej wspólnoty przyczynił się do rozbudowy szkolnictwa i wydawnictwa pallotyńskiego. W Warszawie zawiązał Koła Współpracowników, które współpracowały z Akcją Katolicką oraz Koła Misyjne. |
<br/> | <br/> | ||
=== Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna === | === Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna === | ||
| − | Turowski był głównym organizatorem I Międzynarodowego Kongresu Misjologicznego w Poznaniu w 1927 | + | Turowski był głównym organizatorem I Międzynarodowego Kongresu Misjologicznego w Poznaniu w 1927 r. oraz pierwszym delegatem episkopatu do Związku Akademickich Kół Misjologicznych w Polsce. Zorganizował wydawanie czasopisma "Rodzina Polska" i "Apostoł wśród Świata" oraz dziennika "Polska". |
| − | W 1927 | + | W 1927 r. przejął od archidiecezji warszawskiej księgarnię i drukarnię przyczyniając się w ten sposób do ożywienia ruchu wydawniczego. W "Przeglądzie Katolickim" publikował artykuły. Zostając wybrany na radcę i sekretarza generalnego księży pallotynów objął w Rzymie urzędowanie (1937-1940), następnie w Lizbonie. Od czerwca 1940 r. stał na czele placówki Towarzystwa św. Rafała w Lizbonie, które niosło pomoc Polakom tułającym się na obczyźnie. |
| − | W latach 1947-195 Turowski pełnił funkcję generalnego przełożonego Stowarzyszenia Apostolstwa | + | W latach 1947-195 Turowski pełnił funkcję generalnego przełożonego Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego z siedzibą w Rzymie. Gdy został mianowany biskupem tytularnym i sufraganem częstochowskim, zrzekł się stanowiska za zgodą papieża. W połowie roku 1953 ustąpił z powodu choroby. |
<br/> | <br/> | ||
=== Ciekawostki === | === Ciekawostki === | ||
| − | Turowski poważnie chorował. Zanoszono modły do | + | Turowski poważnie chorował. Zanoszono modły do bł. Wincentego Pallotiego o zdrowie. Nastąpiło niespodziewane uzdrowienie, potwierdzone orzeczeniem lekarzy i to wydarzenie uznano za cud. |
| − | Po tym wydarzeniu Turowski żył jeszcze i aktywnie pracował przez dziewięć lat. Uzdrowienie to zostało uznane przez władze kościelne za nadnaturalne i przyjęte za jeden z cudów wymaganych do kanonizacji Pallotiego. W kościele parafialnym w [[Sząbruk|Sząbruku]] w [[ | + | Po tym wydarzeniu Turowski żył jeszcze i aktywnie pracował przez dziewięć lat. Uzdrowienie to zostało uznane przez władze kościelne za nadnaturalne i przyjęte za jeden z cudów wymaganych do kanonizacji Pallotiego. W kościele parafialnym w [[Sząbruk|Sząbruku]] w [[Powiat olsztyński|powiecie olsztyńskim]] wmurowano po wojnie tablicę dla uczczenia pamięci księdza Turowskiego. |
<br/> | <br/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Wersja z 22:48, 29 mar 2014
| Wojciech Turowski | |
| | |
 Wojciech Turowski - tablica pamiątkowa umieszczona w Sząbruku
| |
| Data i miejsce urodzenia | 21 V 1894 r. Unieszewo |
| Data i miejsce śmierci | 20 XII 1959 r. Rzym |
Wojciech Turowski (ur. 21 V 1894 r. w Unieszewie, zm. 20 XII 1959 r. w Rzymie) – ksiądz katolicki, generał Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, czyli Księży Pallotynów (był on pierwszym Polakiem, który objął to stanowisko), biskup nominat diecezji częstochowskiej.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Wojciech Turowski, pragnąc zostać księdzem, w wieku 14 lat (1908 r.) rozpoczął naukę w niższym seminarium pallotyńskim w Jajkowcu. Dalsze kształcenie kontynuował w wadowickim Collegium Marianum, gdzie wstąpił do nowicjatu księży pallotynów. W Limburgu w kolegium pallotynów studiował filozofię i technologię. Niższe święcenia kapłańskie przyjął w 1913 r., a w 1921 r. święcenia kapłańskie. Na terenie Gdańska służył w wojsku niemieckim (w kolumnie sanitarnej) w latach 1915-1918.
Praca
Turowski początkowo pracował w Sucharach. W roku 1922 został profesorem i rektorem Collegium Marianum, mistrzem nowicjatu i doradcą księdza Alojzego Majewskiego. W 1925 r. został wybrany przełożonym Okręgu Polskiego Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego. Ustanowił wtedy trzy nowe kolegia: w Wadowicach, Sucharach, Chełmnie oraz studium filozoficzne. Dbał o kształcenie księży w Polsce i zagranicą. Jako superior polskiej wspólnoty przyczynił się do rozbudowy szkolnictwa i wydawnictwa pallotyńskiego. W Warszawie zawiązał Koła Współpracowników, które współpracowały z Akcją Katolicką oraz Koła Misyjne.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Turowski był głównym organizatorem I Międzynarodowego Kongresu Misjologicznego w Poznaniu w 1927 r. oraz pierwszym delegatem episkopatu do Związku Akademickich Kół Misjologicznych w Polsce. Zorganizował wydawanie czasopisma "Rodzina Polska" i "Apostoł wśród Świata" oraz dziennika "Polska".
W 1927 r. przejął od archidiecezji warszawskiej księgarnię i drukarnię przyczyniając się w ten sposób do ożywienia ruchu wydawniczego. W "Przeglądzie Katolickim" publikował artykuły. Zostając wybrany na radcę i sekretarza generalnego księży pallotynów objął w Rzymie urzędowanie (1937-1940), następnie w Lizbonie. Od czerwca 1940 r. stał na czele placówki Towarzystwa św. Rafała w Lizbonie, które niosło pomoc Polakom tułającym się na obczyźnie.
W latach 1947-195 Turowski pełnił funkcję generalnego przełożonego Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego z siedzibą w Rzymie. Gdy został mianowany biskupem tytularnym i sufraganem częstochowskim, zrzekł się stanowiska za zgodą papieża. W połowie roku 1953 ustąpił z powodu choroby.
Ciekawostki
Turowski poważnie chorował. Zanoszono modły do bł. Wincentego Pallotiego o zdrowie. Nastąpiło niespodziewane uzdrowienie, potwierdzone orzeczeniem lekarzy i to wydarzenie uznano za cud.
Po tym wydarzeniu Turowski żył jeszcze i aktywnie pracował przez dziewięć lat. Uzdrowienie to zostało uznane przez władze kościelne za nadnaturalne i przyjęte za jeden z cudów wymaganych do kanonizacji Pallotiego. W kościele parafialnym w Sząbruku w powiecie olsztyńskim wmurowano po wojnie tablicę dla uczczenia pamięci księdza Turowskiego.
Bibliografia
Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla od połowy XV wieku do 1945 roku, Warszawa 1963.
Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku), Warszawa 1983.
Leksykon Historii Polski, red. Michał Czajka, Marcin Kamler, Witold Sienkiewicz, Warszawa 1995.
