Wojciech Turowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 6: Linia 6:
 
  |opis grafiki        = Wojciech Turowski - tablica pamiątkowa umieszczona w Sząbruku
 
  |opis grafiki        = Wojciech Turowski - tablica pamiątkowa umieszczona w Sząbruku
 
  |podpis              =
 
  |podpis              =
  |data urodzenia      = 21 V 1894 r.
+
  |data urodzenia      = 21.05.1894 r.
 
  |miejsce urodzenia    = Unieszewo
 
  |miejsce urodzenia    = Unieszewo
 
  |imię przy narodzeniu =
 
  |imię przy narodzeniu =
  |data śmierci        = 20 XII 1959 r.  
+
  |data śmierci        = 20.12.1959 r.  
 
  |miejsce śmierci      = Rzym
 
  |miejsce śmierci      = Rzym
 
  |przyczyna śmierci    =
 
  |przyczyna śmierci    =
Linia 21: Linia 21:
 
}}
 
}}
  
'''Wojciech Turowski''' (ur. 21 V 1894 r. w [[Unieszewo|Unieszewie]], zm. 20 XII 1959 r. w Rzymie) – ksiądz katolicki, generał Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, czyli Księży Pallotynów (był on pierwszym Polakiem, który objął to stanowisko), biskup nominat diecezji częstochowskiej.  
+
'''Wojciech Turowski''' (ur. 21.05.1894 r. w [[Unieszewo|Unieszewie]], zm. 20.12.1959 r. w Rzymie) – ksiądz katolicki, generał Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, czyli Księży Pallotynów (był on pierwszym Polakiem, który objął to stanowisko), biskup nominat diecezji częstochowskiej.  
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 
== Życiorys ==  
 
== Życiorys ==  
Linia 39: Linia 39:
 
<br/>
 
<br/>
 
=== Ciekawostki ===
 
=== Ciekawostki ===
Turowski poważnie chorował. Zanoszono modły do bł. Wincentego Pallotiego o zdrowie. Nastąpiło niespodziewane uzdrowienie, potwierdzone orzeczeniem lekarzy i to wydarzenie uznano za cud.  
+
Kiedy Turowski poważnie chorował, zanoszono modły do bł. Wincentego Pallotiego o jego zdrowie. Nastąpiło niespodziewane uzdrowienie, potwierdzone orzeczeniem lekarzy. To wydarzenie uznano za cud.  
  
 
Po tym wydarzeniu Turowski żył jeszcze i aktywnie pracował przez dziewięć lat. Uzdrowienie to zostało uznane przez władze kościelne za nadnaturalne i przyjęte za jeden z cudów wymaganych do kanonizacji Pallotiego. W kościele parafialnym w [[Sząbruk|Sząbruku]] w [[Powiat olsztyński|powiecie olsztyńskim]] wmurowano po wojnie tablicę dla uczczenia pamięci księdza Turowskiego.
 
Po tym wydarzeniu Turowski żył jeszcze i aktywnie pracował przez dziewięć lat. Uzdrowienie to zostało uznane przez władze kościelne za nadnaturalne i przyjęte za jeden z cudów wymaganych do kanonizacji Pallotiego. W kościele parafialnym w [[Sząbruk|Sząbruku]] w [[Powiat olsztyński|powiecie olsztyńskim]] wmurowano po wojnie tablicę dla uczczenia pamięci księdza Turowskiego.

Wersja z 17:21, 24 kwi 2014

Wojciech Turowski

Wojciech Turowski - tablica pamiątkowa umieszczona w Sząbruku
Wojciech Turowski - tablica pamiątkowa umieszczona w Sząbruku
Data i miejsce urodzenia 21.05.1894 r.
Unieszewo
Data i miejsce śmierci 20.12.1959 r.
Rzym

Wojciech Turowski (ur. 21.05.1894 r. w Unieszewie, zm. 20.12.1959 r. w Rzymie) – ksiądz katolicki, generał Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, czyli Księży Pallotynów (był on pierwszym Polakiem, który objął to stanowisko), biskup nominat diecezji częstochowskiej.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Wojciech Turowski, pragnąc zostać księdzem, w wieku 14 lat (1908 r.) rozpoczął naukę w niższym seminarium pallotyńskim w Jajkowcu. Dalsze kształcenie kontynuował w wadowickim Collegium Marianum, gdzie wstąpił do nowicjatu księży pallotynów. W Limburgu w kolegium pallotynów studiował filozofię i technologię. Niższe święcenia kapłańskie przyjął w 1913 r., a w 1921 r. święcenia kapłańskie. Na terenie Gdańska służył w wojsku niemieckim (w kolumnie sanitarnej) w latach 1915-1918.

Praca

Turowski początkowo pracował w Sucharach. W roku 1922 został profesorem i rektorem Collegium Marianum, mistrzem nowicjatu i doradcą księdza Alojzego Majewskiego. W 1925 r. został wybrany przełożonym Okręgu Polskiego Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego. Ustanowił wtedy trzy nowe kolegia: w Wadowicach, Sucharach, Chełmnie oraz studium filozoficzne. Dbał o kształcenie księży w Polsce i zagranicą. Jako superior polskiej wspólnoty przyczynił się do rozbudowy szkolnictwa i wydawnictwa pallotyńskiego. W Warszawie zawiązał Koła Współpracowników, które współpracowały z Akcją Katolicką oraz Koła Misyjne.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Turowski był głównym organizatorem I Międzynarodowego Kongresu Misjologicznego w Poznaniu w 1927 r. oraz pierwszym delegatem episkopatu do Związku Akademickich Kół Misjologicznych w Polsce. Zorganizował wydawanie czasopisma "Rodzina Polska" i "Apostoł wśród Świata" oraz dziennika "Polska".

W 1927 r. przejął od archidiecezji warszawskiej księgarnię i drukarnię przyczyniając się w ten sposób do ożywienia ruchu wydawniczego. W "Przeglądzie Katolickim" publikował artykuły. Zostając wybrany na radcę i sekretarza generalnego księży pallotynów objął w Rzymie urzędowanie (1937-1940), następnie w Lizbonie. Od czerwca 1940 r. stał na czele placówki Towarzystwa św. Rafała w Lizbonie, które niosło pomoc Polakom tułającym się na obczyźnie.

W latach 1947-195 Turowski pełnił funkcję generalnego przełożonego Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego z siedzibą w Rzymie. Gdy został mianowany biskupem tytularnym i sufraganem częstochowskim, zrzekł się stanowiska za zgodą papieża. W połowie roku 1953 ustąpił z powodu choroby.

Ciekawostki

Kiedy Turowski poważnie chorował, zanoszono modły do bł. Wincentego Pallotiego o jego zdrowie. Nastąpiło niespodziewane uzdrowienie, potwierdzone orzeczeniem lekarzy. To wydarzenie uznano za cud.

Po tym wydarzeniu Turowski żył jeszcze i aktywnie pracował przez dziewięć lat. Uzdrowienie to zostało uznane przez władze kościelne za nadnaturalne i przyjęte za jeden z cudów wymaganych do kanonizacji Pallotiego. W kościele parafialnym w Sząbruku w powiecie olsztyńskim wmurowano po wojnie tablicę dla uczczenia pamięci księdza Turowskiego.

Bibliografia

Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla od połowy XV wieku do 1945 roku, Warszawa 1963.
Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku), Warszawa 1983.
Leksykon Historii Polski, red. Michał Czajka, Marcin Kamler, Witold Sienkiewicz, Warszawa 1995.