Bagnica torfowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia) |
|||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
|Synonimy = Synonimy | |Synonimy = Synonimy | ||
|Lista synonimów = }} | |Lista synonimów = }} | ||
| − | |||
'''Bagnica torfowa''' (''Scheuchzeria palustris'' L.) – gatunek rośliny należący do rodziny bagnicowatych (''Scheuchzeriaceae''). | '''Bagnica torfowa''' (''Scheuchzeria palustris'' L.) – gatunek rośliny należący do rodziny bagnicowatych (''Scheuchzeriaceae''). | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
| + | {{Galeria|Nazwa=Aglity|wielkość=290|pozycja=right | ||
| + | |Plik:bagnica.jpg|Bagnica torfowa na torfowisku w Nadleśnictwie Kudypy | ||
| + | }} | ||
== Morfologia == | == Morfologia == | ||
Pionowe łodygi wyrastają z ukośnego kłącza z cienkimi rozłogami. Łodyga jest prosta, wzniesiona, szarozielona. W górnej części wyrasta kilka kwiatów. Liście są wąskie, a kwiaty niepozorne, obupłciowe, żółtawozielone, długości do 3 mm, zebrane w luźne grono złożone z 3–6 kwiatów. Okwiat jest podwójny, okółki kwiatu są trzylistkowe, zielonawe. Pręcików jest sześć, otaczają kilka prawie niezrośniętych słupków. Kwitnie od maja do lipca. Jest rośliną wiatropylną. Owocem jest mieszek o długości 5–7 mm, zawierający 2 nasiona rozsiewane przy udziale zwierząt (zoochoria). | Pionowe łodygi wyrastają z ukośnego kłącza z cienkimi rozłogami. Łodyga jest prosta, wzniesiona, szarozielona. W górnej części wyrasta kilka kwiatów. Liście są wąskie, a kwiaty niepozorne, obupłciowe, żółtawozielone, długości do 3 mm, zebrane w luźne grono złożone z 3–6 kwiatów. Okwiat jest podwójny, okółki kwiatu są trzylistkowe, zielonawe. Pręcików jest sześć, otaczają kilka prawie niezrośniętych słupków. Kwitnie od maja do lipca. Jest rośliną wiatropylną. Owocem jest mieszek o długości 5–7 mm, zawierający 2 nasiona rozsiewane przy udziale zwierząt (zoochoria). | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
== Rozmieszczenie i ekologia == | == Rozmieszczenie i ekologia == | ||
Występuje w umiarkowanej strefie półkuli północnej, na terenie Europy, Ameryki Północnej i Azji. W Europie zwarty obszar zasięgu tego gatunku obejmuje południową część Półwyspu Skandynawskiego, wschodnią część Niżu Środkowoeuropejskiego, Alpy i Niż Wschodnioeuropejski. W Polsce występuje dość rzadko, najliczniej na Pomorzu, [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierzu Mazurskim]], Polesiu i Roztoczu. Na pozostałych obszarach niżu i w Sudetach występuje na rozproszonych stanowiskach. W Karpatach jest gatunkiem bardzo rzadkim i występuje tylko na kilku stanowiskach w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej i na jednym stanowisku w Tatrach (Toporowy Staw Wyżni). | Występuje w umiarkowanej strefie półkuli północnej, na terenie Europy, Ameryki Północnej i Azji. W Europie zwarty obszar zasięgu tego gatunku obejmuje południową część Półwyspu Skandynawskiego, wschodnią część Niżu Środkowoeuropejskiego, Alpy i Niż Wschodnioeuropejski. W Polsce występuje dość rzadko, najliczniej na Pomorzu, [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierzu Mazurskim]], Polesiu i Roztoczu. Na pozostałych obszarach niżu i w Sudetach występuje na rozproszonych stanowiskach. W Karpatach jest gatunkiem bardzo rzadkim i występuje tylko na kilku stanowiskach w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej i na jednym stanowisku w Tatrach (Toporowy Staw Wyżni). | ||
Wersja z 23:44, 22 sty 2015
| Bagnica torfowa | |
| | |
| Scheuchzeria palustris | |
| L. | |
![Scheuchzeria palustris – bagnica torfowa, źródło: pl.wikipedia.org [20.05.2014]](/index.php/Plik:ScheuchzeriaPalustris.jpg) Scheuchzeria palustris – bagnica torfowa, źródło: pl.wikipedia.org [20.05.2014] | |
| Systematyka | |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | rośliny naczyniowe |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | jednoliścienne |
| Rząd | żabieńcowce |
| Rodzina | bagnicowate |
| Rodzaj | bagnica |
| Gatunek | bagnica torfowa |
| Synonimy | |
Bagnica torfowa (Scheuchzeria palustris L.) – gatunek rośliny należący do rodziny bagnicowatych (Scheuchzeriaceae).
Bagnica torfowa na torfowisku w Nadleśnictwie Kudypy
Spis treści
Morfologia
Pionowe łodygi wyrastają z ukośnego kłącza z cienkimi rozłogami. Łodyga jest prosta, wzniesiona, szarozielona. W górnej części wyrasta kilka kwiatów. Liście są wąskie, a kwiaty niepozorne, obupłciowe, żółtawozielone, długości do 3 mm, zebrane w luźne grono złożone z 3–6 kwiatów. Okwiat jest podwójny, okółki kwiatu są trzylistkowe, zielonawe. Pręcików jest sześć, otaczają kilka prawie niezrośniętych słupków. Kwitnie od maja do lipca. Jest rośliną wiatropylną. Owocem jest mieszek o długości 5–7 mm, zawierający 2 nasiona rozsiewane przy udziale zwierząt (zoochoria).
Rozmieszczenie i ekologia
Występuje w umiarkowanej strefie półkuli północnej, na terenie Europy, Ameryki Północnej i Azji. W Europie zwarty obszar zasięgu tego gatunku obejmuje południową część Półwyspu Skandynawskiego, wschodnią część Niżu Środkowoeuropejskiego, Alpy i Niż Wschodnioeuropejski. W Polsce występuje dość rzadko, najliczniej na Pomorzu, Pojezierzu Mazurskim, Polesiu i Roztoczu. Na pozostałych obszarach niżu i w Sudetach występuje na rozproszonych stanowiskach. W Karpatach jest gatunkiem bardzo rzadkim i występuje tylko na kilku stanowiskach w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej i na jednym stanowisku w Tatrach (Toporowy Staw Wyżni).
Gatunek związany jest z torfowiskami, głównie niskimi i przejściowymi, rzadziej spotykany na torfowiskach wysokich i obrzeżach jezior dystroficznych.
W regionie Warmii i Mazur roślina występuje m.in. na terenie Nadleśnictwa Kudypy.
Wartość użytkowa
W Polsce jest to gatunek rzadko spotykany, objęty ochroną ścisłą. Roślina umieszczona jest na czerwonej liście w grupie gatunków wymierających (kategoria zagrożenia E).
Ciekawostki
W ostatnich dziesięcioleciach obserwuje się spadek liczby stanowisk. Roślina ginie wskutek osuszania i eksploatacji torfowisk.
Zobacz też
pl.wikipedia.org, bagnica torfowa [20.04.2014]
jezioro.com.pl, bagnica torfowa [20.04.2014]
Bibliografia
Flora i Fauna wód śródlądowych. Przewodnik, pod. red. Wolfganga Engelhardta, Warszawa 1998.
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, Red list of the vascular plants in Poland, [w:] Red lists of plants and fungi in Poland, red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006 s. 11–20.
