Bielistka siwa

Bielistka siwa
Leucobryum glaucum
Hedw.
Bielistka siwa w runie boru świeżego
Systematyka
Królestwo	rośliny
Gromada	mchy
Klasa	prątniki
Rząd	widłozębowce
Rodzina	widłozębowate
Rodzaj	bielistka
Gatunek	bielistka siwa
Synonimy

Bielistka siwa (Leucobryum glaucum Hedw.) - gatunek mchu należący do rodziny widłozębowatych (Dicranaceae).

Morfologia

Bielistka siwa występuje w postaci dużych, często wysokich poduszkowatych skupisk, w sprzyjających warunkach dorastających do 1 metra średnicy. Gametofit jest krótki, dorastający od 1 do 12,5 cm długości, widlasto rozgałęziony i gęsto ulistniony. Listki są wzniesione, około 3–9 mm długości, lancetowate. Sporofit ma około 8–18 mm długości i jest czerwonawy. Puszka zarodniowa jest silnie zagięta, długości 1,5–2 mm. Wieczko długości 1,5-2 mm, czerwone lub czerwonobrązowe, z ciemnoczerwonym perystomem.

Rozmieszczenie i ekologia

Roślina pospolita w prawie całym kraju - występuje w podmokłych lasach, głównie iglastych, na wilgotnych łąkach, skałach oraz wrzosowiskach. Jest to gatunek wyróżniający rozpowszechnionego na znacznej powierzchni kraju zespołu leśnego określanego jako suboceaniczny bór sosnowy świeży Leucobryo-Pinetum.

Wartość użytkowa

Bielistka siwa objęta jest częściową ochroną na terenie Polski na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin.

Ciekawostki

Drzewostan zespołu Leucobryo-Pinetum tworzy sosna zwyczajna z domieszką brzozy brodawkowatej, dębu bezszypułkowego i świerka. W podszycie dominują jałowce, kruszyna i jarzębina, w runie - borówka czarna, borówka brusznica, wrzos oraz śmiałek pogięty. Bujna jest także warstwa mszysta utworzona między innymi przez rokiet, płonnik i bielistkę w miejscach bardziej wilgotnych. Miejsca suchsze i prześwietlone opanowują porosty. Zespół ten występuje niemal całej Polsce, z wyjątkiem części północno-wschodniej. W tej części kraju zastępuje go zespół kontynentalnego boru sosnowego świeżego Peucedano-Pinetum. W runie tego zespołu występuje kostrzewa owcza. Bujna warstwa mszysta pozbawiona jest ponadto bielistki.

Bibliografia

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin. [1]

A. Stebel: Bielistka siwa Leucobryum glaucum (Hedw.) Angstr. W: Biblioteka Monitoringu Środowiska, 52-62. [2]

Linki zewnętrzne

http://pl.wikipedia.org/wiki/Bielistka_siwa

http://pl.wikipedia.org/wiki/Suboceaniczny_b%C3%B3r_sosnowy_%C5%9Bwie%C5%BCy

http://pl.wikipedia.org/wiki/Kontynentalny_b%C3%B3r_sosnowy_%C5%9Bwie%C5%BCy