Lilia złotogłów

Lilia złotogłów
Lilium martagon L.
{{{L}}}
Lilia złotogłów (Lilium martagon) Fot. http://commons.wikimedia.org/wiki/File:T%C3%BCrkenbund_Lilie,_Lilium_martagon_2.JPG
Systematyka
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny naczyniowe
Gromada	okrytonasienne
Klasa	jednoliścienne
Rząd	liliowce
Rodzina	liliowate
Rodzaj	lilia
Gatunek	Lilia złotogłów
Synonimy

Lilia złotogłów (Lilium martagon L) – gatunek rośliny należący do rodziny liliowatych (Liliaceae).

Morfologia

Lilia złotogłów wykształca prosty, sztywny pęd nagi lub owłosiony, w górnej części czasem purpurowo nakrapiany, wyrastający z podziemnej cebuli, osiągający wysokość od 40 do 150 cm. Liście stosunkowo duże długości 8-12 cm, szerokie na 2–5 cm owalne, siedzące, podłużne, eliptycznie lancetowate, całobrzegie, są wyraźnie unerwione. Ustawione na łodydze skrętolegle, tworzą zwykle 2–4 nibyokółki. Kwiaty pojawiają się od czerwca do lipca, na wierzchołku łodygi w postaci luźnego grona. Kwiaty barwy od brudno-rózowo-czerwone, ciemnopurpurowo nakrapiane, w liczbie od trzech do dwunastu, osadzone są na długich, łukowato zwieszających się szypułkach. Okwiat nie zróżnicowany na kielich i koronę, sześciodziałkowy, ze środka wystaje maczugowaty słupek otoczony przez sześć pręcików o dużych purpurowo-czerwonych pylnikach. W miarę dojrzewania mięsiste działki okwiatu odginają się coraz mocniej na zewnątrz, aż zawinięte dotkną nasady kwiatu. Środkiem każdego płatka biegnie rynienka, wypełniona nektarem. Owocem jest duża trójkątno- kulista torebka z płaskimi, ciemnożółtymi, szeroko oskrzydlonymi nasionami. Nasiona rozsiewane są przez wiatr.

Rozmieszczenie i ekologia

Występuje w Europie i Azji. Gatunek występujący na przeważającej części Europy z wyjątkiem Półwyspu Skandynawskiego i Wysp Brytyjskich aż po Kaukaz. W Azji zasięg występowania ciągnie się przez centralną część kontynentu przez wschodnią i zachodnią Syberię aż po północną Mongolię i prowincję Sinciang w Chinach. Gatunek introdukowano we wschodnich prowincjach Kanady. W Polsce jest rośliną rzadką, spotykana w Sudetach i Karpatach, na niżu bardzo rzadka.
Na Warmii i Mazurach notowana w Parku Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej oraz w Brodnickim Parku Krajobrazowym . Jest to roślina wieloletnia
Rośnie w miejscach półcienistych, na glebach piaszczysto-gliniastych i gliniastych świeżych, zasobnych w substancje mineralno-próchniczne, o zróżnicowanym składzie granulometrycznym – od piasków luźnych, piasków gliniastych mocnych po glinę ciężką. Spotykana w rzadkich, widnych lasach, zaroślach, zrębach, rzadziej wśród ziołorośli. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Fagetalia.

Wartość użytkowa

Cebulki zawierają sporą ilość skrobi, dlatego dawniej uchodziły za przysmak w każdej postaci: surowej, gotowanej i pieczonej. W postaci suszonej i mielonej wraz z pałką szerokolistną i korzeniami łącznia baldaszkowatego uchodziły za swego rodzaju mąkę.

Ciekawostki

Listki okwiatu są gładkie i śliskie, co utrudnia siadanie owadom. Dlatego kwiaty lilii złotogłów zapylane są głównie przez długotrąbkowe motyle z rodziny zawisaków.
Jest to gatunek stanowiący często motyw w sztuce ludowej (leluja) Podhala , szczególnie w rzeźbie góralskiej.
Cebulki lilii złotogów (często w odmianach) dostępne są już w dobrych centrach ogrodniczych. Odmianą ozdobna jest kultywar Lilium martagon 'Album' – nieco niższy od form dzikich, osiąga do 120 cm o woskowobiałych kwiatach.

Bibliografia

Polakowski B. Rośliny chronione. Atlas. PWN Warszawa, 1995.

Linki zewnętrzne

http://pl.wikipedia.org/wiki/Lilia_z%C5%82otog%C5%82%C3%B3w
http://www.pkwe.pl/?p=p_53&
http://www.przyroda.mazury.pl/index.php?page=nature&id=325