Odnożyca jesionowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Plecha) |
|||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Plecha == | == Plecha == | ||
| − | Plecha odnożycy jesionowej jest krzaczkowata, duża, nawet do 30 cm długości, chociaż obecnie rzadko spotyka się okazy, które | + | Plecha odnożycy jesionowej jest krzaczkowata, duża, nawet do 30 cm długości, chociaż obecnie rzadko spotyka się okazy, które mają powyżej 15 cm. Odcinki plechy są sztywne, szarozielone, czasem o odcieniu oliwkowym, rozgałęzione, spłaszczone, pomarszczone lub dołeczkowate, z białawymi szczelinkami (pseudocyfele). Soraliów i izydiów brak. Owocniki prawie zawsze obecne, na brzegach lub na płaskiej stronie odcinków, duże (do 1 cm średnicy), zwykle bez brzeżka, o cielistych tarczkach. |
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
== Rozmieszczenie i ekologia == | == Rozmieszczenie i ekologia == | ||
Gatunek ten występuje na korze drzew liściastych rosnących pojedynczo, zwłaszcza na drzewach przydrożnych. Gatunek jeszcze niedawno pospolity w całym kraju, obecnie coraz rzadszy, w niektórych regionach zanikający. | Gatunek ten występuje na korze drzew liściastych rosnących pojedynczo, zwłaszcza na drzewach przydrożnych. Gatunek jeszcze niedawno pospolity w całym kraju, obecnie coraz rzadszy, w niektórych regionach zanikający. | ||
Wersja z 08:24, 28 lip 2014
| Odnożyca jesionowa | |
| | |
| Ramalina fraxinea | |
| (L.) Ach. | |
 Odnożyca jesionowa - odcinki plechy z owocnikami | |
| Systematyka | |
| Królestwo | grzyby |
| Gromada | grzyby workowe |
| Klasa | miseczniaki (Lecanoromycetes) |
| Rząd | misecznicowce |
| Rodzina | odnożycowate |
| Rodzaj | odnożyca |
| Gatunek | odnożyca jesionowa |
| Synonimy | |
Odnożyca jesionowa (Ramalina fraxinea (L.) Ach.) – gatunek zlichenizowanego grzyba workowego (porostu) z rodziny odnożycowatych (Ramalinaceae), rzędu misecznicowców (Lecanorales).
Spis treści
Plecha
Plecha odnożycy jesionowej jest krzaczkowata, duża, nawet do 30 cm długości, chociaż obecnie rzadko spotyka się okazy, które mają powyżej 15 cm. Odcinki plechy są sztywne, szarozielone, czasem o odcieniu oliwkowym, rozgałęzione, spłaszczone, pomarszczone lub dołeczkowate, z białawymi szczelinkami (pseudocyfele). Soraliów i izydiów brak. Owocniki prawie zawsze obecne, na brzegach lub na płaskiej stronie odcinków, duże (do 1 cm średnicy), zwykle bez brzeżka, o cielistych tarczkach.
Rozmieszczenie i ekologia
Gatunek ten występuje na korze drzew liściastych rosnących pojedynczo, zwłaszcza na drzewach przydrożnych. Gatunek jeszcze niedawno pospolity w całym kraju, obecnie coraz rzadszy, w niektórych regionach zanikający.
Wartość użytkowa
Gatunek ginący, umieszczony na "Czerwonej Liście" jako porost zagrożonych wymarciem (EN). W Polsce podlega ścisłej ochronie.
Ciekawostki
Na Warmii i Mazurach gatunek ten występuje jeszcze dość często. W wyniku modernizacji dróg i wycinania starych drzew przydrożnych liczba jego stanowisk ulega zmniejszeniu.
Odnożyca jesionowa jest porostem bardzo wrażliwym na zanieczyszczenia powietrza. Pełni rolę gatunku wskaźnikowego w różnych testach lichenoindykacyjnych (skala porostowa).
Bibliografia
W. Fałtynowicz: Wykorzystanie porostów do oceny zanieczyszczenia powietrza. Wyd. CEEW, Krosno, 1995.
U Bielczyk: Porosty. Instytut Botaniki im. W. Szafera, PAN, Kraków, 2001.
S. Cieśliński, K. Czyżewska, J. Fabiszewski: Czerwona lista porostów w Polsce. Red list of the lichens in Poland. W: Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Red list of plants and fungi in Poland, Z. Mirek, K. Zarzycki, W. Wojewoda, Z Szeląg (eds.). W. Szafer Inst. of Botany, PASc, Kraków, 71–89, 2006.
W. Fałtynowicz: Porosty w lasach. Przewodnik terenowy dla leśników i taksatorów. Centrum Informacyjne Lasów Państwowych: Warszawa, 2012.
Linki zewnętrzne
pl.wikipedia.org, Odnożyca jesionowa [21.04.2014]
