Tarczownica pogięta: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 19: | Linia 19: | ||
|Lista synonimów = ''Parmelia contorta'' Duby}} | |Lista synonimów = ''Parmelia contorta'' Duby}} | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
| − | |||
'''Tarczownica pogięta''' (''Parmelia submontana'' Nadv. ex Hale) – gatunek zlichenizowanego grzyba workowego (porostu) z rodziny tarczownicowatych (''Parmeliaceae''), rzędu misecznicowców (''Lecanorales''). | '''Tarczownica pogięta''' (''Parmelia submontana'' Nadv. ex Hale) – gatunek zlichenizowanego grzyba workowego (porostu) z rodziny tarczownicowatych (''Parmeliaceae''), rzędu misecznicowców (''Lecanorales''). | ||
| − | |||
=== Plecha === | === Plecha === | ||
| − | |||
Jest to jeden z bardziej okazałych i ładniejszych makroporostów w lichenobiocie Polski. Gatunek ten tworzy plechy listkowate, zwykle duże - do 15 cm średnicy, początkowo rozetkowate, później rosnące zwykle w jednym kierunku. Odcinki plechy są taśmowato wydłużone, często mocno pogięte lub rolkowato zwinięte. | Jest to jeden z bardziej okazałych i ładniejszych makroporostów w lichenobiocie Polski. Gatunek ten tworzy plechy listkowate, zwykle duże - do 15 cm średnicy, początkowo rozetkowate, później rosnące zwykle w jednym kierunku. Odcinki plechy są taśmowato wydłużone, często mocno pogięte lub rolkowato zwinięte. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
=== Rozmieszczenie i ekologia === | === Rozmieszczenie i ekologia === | ||
| Linia 36: | Linia 32: | ||
Tarczownica pogięta rośnie na korze drzew liściastych, rzadziej iglastych, w lasach i przy drogach, w miejscach zacienionych i o dużej wilgotności powietrza, często na epifitycznych mszakach. | Tarczownica pogięta rośnie na korze drzew liściastych, rzadziej iglastych, w lasach i przy drogach, w miejscach zacienionych i o dużej wilgotności powietrza, często na epifitycznych mszakach. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
=== Wartość użytkowa === | === Wartość użytkowa === | ||
| − | |||
Tarczownica pogięta jest taksonem ginącym w Polsce i zagrożonym w obrębie całego swojego zasięgu występowania. Przyczyną tego, oprócz zanieczyszczenia powietrza, są niekorzystne zmiany w strukturze gatunkowej lasów powodujące m.in. zmiany mikroklimatyczne. | Tarczownica pogięta jest taksonem ginącym w Polsce i zagrożonym w obrębie całego swojego zasięgu występowania. Przyczyną tego, oprócz zanieczyszczenia powietrza, są niekorzystne zmiany w strukturze gatunkowej lasów powodujące m.in. zmiany mikroklimatyczne. | ||
| Linia 45: | Linia 39: | ||
Gatunek objęty w Polsce ścisła ochroną. | Gatunek objęty w Polsce ścisła ochroną. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
=== Ciekawostki === | === Ciekawostki === | ||
| Linia 62: | Linia 55: | ||
Motiejūnaitė Jurga, Kukwa Martin, Prigodina-Lukošienė Ingrida: ''Parmelia submontana in Lithuania and northern Poland''. Graphis Scripta 14: 62–64, 2003. | Motiejūnaitė Jurga, Kukwa Martin, Prigodina-Lukošienė Ingrida: ''Parmelia submontana in Lithuania and northern Poland''. Graphis Scripta 14: 62–64, 2003. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
== Linki zewnętrzne == | == Linki zewnętrzne == | ||
| − | |||
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Grzyby]] [[Kategoria: Porosty]] [[Kategoria: Porosty chronione]][[Kategoria: Porosty Warmii i Mazur]] | [[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Grzyby]] [[Kategoria: Porosty]] [[Kategoria: Porosty chronione]][[Kategoria: Porosty Warmii i Mazur]] | ||
Wersja z 10:04, 11 cze 2014
| Tarczownica pogięta | |
| | |
| Parmelia submontana | |
| Nadv. ex Hale | |
 Tarczownica pogieta | |
| Systematyka | |
| Królestwo | grzyby |
| Gromada | grzyby workowe |
| Klasa | miseczniaki (Lecanoromycetes) |
| Rząd | misecznicowce |
| Rodzina | tarczownicowate |
| Rodzaj | tarczownica |
| Gatunek | tarczownica pogieta |
| Synonimy | |
| Parmelia contorta Duby | |
Tarczownica pogięta (Parmelia submontana Nadv. ex Hale) – gatunek zlichenizowanego grzyba workowego (porostu) z rodziny tarczownicowatych (Parmeliaceae), rzędu misecznicowców (Lecanorales).
Spis treści
Plecha
Jest to jeden z bardziej okazałych i ładniejszych makroporostów w lichenobiocie Polski. Gatunek ten tworzy plechy listkowate, zwykle duże - do 15 cm średnicy, początkowo rozetkowate, później rosnące zwykle w jednym kierunku. Odcinki plechy są taśmowato wydłużone, często mocno pogięte lub rolkowato zwinięte.
Rozmieszczenie i ekologia
Parmelia submontana jest gatunkiem submediterrańskim o stanowiskach położonych w zasięgu wpływu klimatu suboceanicznego. Występuje na rozproszonych stanowiskach głównie w zachodniej części Europy. W Polsce występuje na kilkunastu poznanych stanowiskach w górach oraz północnych regionach kraju.
Tarczownica pogięta rośnie na korze drzew liściastych, rzadziej iglastych, w lasach i przy drogach, w miejscach zacienionych i o dużej wilgotności powietrza, często na epifitycznych mszakach.
Wartość użytkowa
Tarczownica pogięta jest taksonem ginącym w Polsce i zagrożonym w obrębie całego swojego zasięgu występowania. Przyczyną tego, oprócz zanieczyszczenia powietrza, są niekorzystne zmiany w strukturze gatunkowej lasów powodujące m.in. zmiany mikroklimatyczne.
Gatunek objęty w Polsce ścisła ochroną.
Ciekawostki
Na Warmii i Mazurach gatunek ten występuje m.in. w Puszczy Boreckiej oraz w Olsztynie - na pojedynczych stanowiskach w Lesie Miejskim oraz w rezerwacie "Redykajny".
Bibliografia
Fałtynowicz Wiesław: Parmelia submontana Nádv. ex Hale. [w] Cieśliński Stanisław, Fałtynowicz Wiesław (red.), Atlas of geographical distribution of lichens in Poland 1: 41-46, 1993.
Cieśliński Stanisław , Czyżewska Krystyna, Fabiszewski Jerzy: Czerwona lista porostów w Polsce. Red list of the lichens in Poland. [w]: Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Red list of plants and fungi in Poland, Z. Mirek, K. Zarzycki, W. Wojewoda, Z Szeląg (eds.). W. Szafer Inst. of Botany, PASc, Kraków, 71–89, 2006.
Kubiak Dariusz, Fiedorowicz Grzegorz: Tarczownica pogięta Parmelia submontana na obszarze miejskim Olsztyna. Chrońmy Przyr. Ojcz. 56 (6): 123-125, 2000.
Motiejūnaitė Jurga, Kukwa Martin, Prigodina-Lukošienė Ingrida: Parmelia submontana in Lithuania and northern Poland. Graphis Scripta 14: 62–64, 2003.
