Widłaczek torfowy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 18: | Linia 18: | ||
|Synonimy = Synonimy | |Synonimy = Synonimy | ||
|Lista synonimów = }} | |Lista synonimów = }} | ||
| − | |||
| − | |||
'''Widłaczek torfowy''', widłak torfowy (''Lycopodiella inundata'' (L.) Holub) – gatunek rośliny zaliczany do rodziny widłakowatych (''Lycopodiaceae''). | '''Widłaczek torfowy''', widłak torfowy (''Lycopodiella inundata'' (L.) Holub) – gatunek rośliny zaliczany do rodziny widłakowatych (''Lycopodiaceae''). | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
| − | + | == Morfologia == | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Drobna roślina o pełzających pędach do 20 cm długości. Pędy te zakorzeniają się i wytwarzają 1–2 wzniesione gałązki o wysokości do 10 cm. Są gęsto ulistnione (skrętolegle). Na szczycie pędów powstają kłosy zarodnionośne bardzo podobne do pędu płonnego, tylko nasady ich listków są szersze. Ulistnienie skrętoległe, liście równowąskolancetowate. Zarodniki są żółte i bardzo liczne. Dojrzewają w Polsce w sierpniu i wrześniu. Według badań angielskich botaników widłaczek torfowy rozmnaża się głównie wegetatywnie. | Drobna roślina o pełzających pędach do 20 cm długości. Pędy te zakorzeniają się i wytwarzają 1–2 wzniesione gałązki o wysokości do 10 cm. Są gęsto ulistnione (skrętolegle). Na szczycie pędów powstają kłosy zarodnionośne bardzo podobne do pędu płonnego, tylko nasady ich listków są szersze. Ulistnienie skrętoległe, liście równowąskolancetowate. Zarodniki są żółte i bardzo liczne. Dojrzewają w Polsce w sierpniu i wrześniu. Według badań angielskich botaników widłaczek torfowy rozmnaża się głównie wegetatywnie. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | == Rozmieszczenie i ekologia == | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Gatunek atlantycki o zasięgu wokółbiegunowym. Zwarty obszar jego zasięgu obejmuje większą część Europy i wschodnie obszary Ameryki Północnej, w Europie Wschodniej występuje tylko na rozproszonych i izolowanych stanowiskach po Kaukaz. W Europie Północnej sięga po 67° szerokości geograficznej. Występuje także na Azorach, w Japonii i nad Bajkałem. W Polsce występuje tylko na rozproszonych stanowiskach, głównie w paśmie pojezierzy, w dolinie środkowej Warty, na Nizinie Śląskiej, Nizinie Mazowieckiej, Wysoczyźnie Siedleckiej, Polesiu Lubelskim i Roztoczu. W polskich górach występuje bardzo rzadko, jedyne jego potwierdzone stanowisko (2005 r.) znajduje się na torfowisku w Wołosatem (Bieszczady). Występuje natomiast na słowackich stokach Babiej Góry i Beskidu Żywieckiego. | Gatunek atlantycki o zasięgu wokółbiegunowym. Zwarty obszar jego zasięgu obejmuje większą część Europy i wschodnie obszary Ameryki Północnej, w Europie Wschodniej występuje tylko na rozproszonych i izolowanych stanowiskach po Kaukaz. W Europie Północnej sięga po 67° szerokości geograficznej. Występuje także na Azorach, w Japonii i nad Bajkałem. W Polsce występuje tylko na rozproszonych stanowiskach, głównie w paśmie pojezierzy, w dolinie środkowej Warty, na Nizinie Śląskiej, Nizinie Mazowieckiej, Wysoczyźnie Siedleckiej, Polesiu Lubelskim i Roztoczu. W polskich górach występuje bardzo rzadko, jedyne jego potwierdzone stanowisko (2005 r.) znajduje się na torfowisku w Wołosatem (Bieszczady). Występuje natomiast na słowackich stokach Babiej Góry i Beskidu Żywieckiego. | ||
Rośnie na otwartych i wilgotnych torfowiskach przejściowych, na kwaśnych młakach turzycowych, na mokrych łąkach i wrzosowiskach, na piaszczystych brzegach jezior. Coraz częściej notuje się jego występowanie na stanowiskach antropogenicznych, np. w dołach potorfowych, piaskowniach itp. Roślina światłolubna, źle znosząca konkurencję innych roślin. | Rośnie na otwartych i wilgotnych torfowiskach przejściowych, na kwaśnych młakach turzycowych, na mokrych łąkach i wrzosowiskach, na piaszczystych brzegach jezior. Coraz częściej notuje się jego występowanie na stanowiskach antropogenicznych, np. w dołach potorfowych, piaskowniach itp. Roślina światłolubna, źle znosząca konkurencję innych roślin. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | == Wartość użytkowa == | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Podobnie jak wszystkie widłakowate, widłaczek torfowy objęty jest w Polsce ścisłą ochroną. | Podobnie jak wszystkie widłakowate, widłaczek torfowy objęty jest w Polsce ścisłą ochroną. | ||
Roślina umieszczona na "Czerwonej Liście" w grupie gatunków narażonych na wyginięcie (kategoria zagrożenia V). Głównymi czynnikami zagrożenia jest osuszanie się jego stanowisk oraz konkurencja innych gatunków roślin. Bywa też zbierany do celów leczniczych i ozdobnych. | Roślina umieszczona na "Czerwonej Liście" w grupie gatunków narażonych na wyginięcie (kategoria zagrożenia V). Głównymi czynnikami zagrożenia jest osuszanie się jego stanowisk oraz konkurencja innych gatunków roślin. Bywa też zbierany do celów leczniczych i ozdobnych. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | == Ciekawostki == | |
| − | + | Na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] widłaczek torfowy znany jest z nielicznych stanowisk, rośnie m.in. w specjalnym obszarze ochrony siedlisk [[Natura 2000]] "[[Ostoja Iławska]]". | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | Na [[Warmia i Mazury| | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | |||
| − | |||
K. Zarzycki, Z. Szeląg: ''Red list of the vascular plants in Poland''. W: Z. Mirek, . Zarzycki, W. Wojewoda Z. Szelag (red.), ''Red lists of plants and fungi in Poland''. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006, 11-20. | K. Zarzycki, Z. Szeląg: ''Red list of the vascular plants in Poland''. W: Z. Mirek, . Zarzycki, W. Wojewoda Z. Szelag (red.), ''Red lists of plants and fungi in Poland''. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006, 11-20. | ||
| − | + | <br/> | |
H. Wójciak: ''Porosty, mszaki, paprotniki. Flora Polski''. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa: 2003. | H. Wójciak: ''Porosty, mszaki, paprotniki. Flora Polski''. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa: 2003. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
== Linki zewnętrzne == | == Linki zewnętrzne == | ||
| − | + | [http://pl.wikipedia.org/wiki/Wid%C5%82aczek_torfowy pl.wikipedia.org, Widłaczek torfowy] [19.05.2014] | |
| − | + | <br/> | |
| − | http://pl.wikipedia.org/wiki/Wid%C5%82aczek_torfowy | + | [http://obszary.natura2000.org.pl/index.php?s=obszar&id=556 obszary.natura2000.org.pl] [19.05.2014] |
| − | |||
| − | http://obszary.natura2000.org.pl/index.php?s=obszar&id=556 | ||
<br/> | <br/> | ||
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Rośliny]] [[Kategoria: Rośliny chronione]] [[Kategoria:Rośliny Warmii i Mazur]] | [[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Rośliny]] [[Kategoria: Rośliny chronione]] [[Kategoria:Rośliny Warmii i Mazur]] | ||
Wersja z 15:37, 9 lip 2014
| Widłaczek torfowy | |
| | |
| Lycopodiella inundata | |
| (L.) Holub | |
![Widłaczek torfowy [1]](/index.php/Plik:Lycopodiella_inundata_001.jpg) Widłaczek torfowy [2] | |
| Systematyka | |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | rośliny naczyniowe |
| Gromada | widłaki |
| Klasa | widłaki jednakozarodnikowe |
| Rząd | widłakowce |
| Rodzina | widłakowate |
| Rodzaj | widłaczek |
| Gatunek | widłaczek torfowy |
| Synonimy | |
Widłaczek torfowy, widłak torfowy (Lycopodiella inundata (L.) Holub) – gatunek rośliny zaliczany do rodziny widłakowatych (Lycopodiaceae).
Spis treści
Morfologia
Drobna roślina o pełzających pędach do 20 cm długości. Pędy te zakorzeniają się i wytwarzają 1–2 wzniesione gałązki o wysokości do 10 cm. Są gęsto ulistnione (skrętolegle). Na szczycie pędów powstają kłosy zarodnionośne bardzo podobne do pędu płonnego, tylko nasady ich listków są szersze. Ulistnienie skrętoległe, liście równowąskolancetowate. Zarodniki są żółte i bardzo liczne. Dojrzewają w Polsce w sierpniu i wrześniu. Według badań angielskich botaników widłaczek torfowy rozmnaża się głównie wegetatywnie.
Rozmieszczenie i ekologia
Gatunek atlantycki o zasięgu wokółbiegunowym. Zwarty obszar jego zasięgu obejmuje większą część Europy i wschodnie obszary Ameryki Północnej, w Europie Wschodniej występuje tylko na rozproszonych i izolowanych stanowiskach po Kaukaz. W Europie Północnej sięga po 67° szerokości geograficznej. Występuje także na Azorach, w Japonii i nad Bajkałem. W Polsce występuje tylko na rozproszonych stanowiskach, głównie w paśmie pojezierzy, w dolinie środkowej Warty, na Nizinie Śląskiej, Nizinie Mazowieckiej, Wysoczyźnie Siedleckiej, Polesiu Lubelskim i Roztoczu. W polskich górach występuje bardzo rzadko, jedyne jego potwierdzone stanowisko (2005 r.) znajduje się na torfowisku w Wołosatem (Bieszczady). Występuje natomiast na słowackich stokach Babiej Góry i Beskidu Żywieckiego.
Rośnie na otwartych i wilgotnych torfowiskach przejściowych, na kwaśnych młakach turzycowych, na mokrych łąkach i wrzosowiskach, na piaszczystych brzegach jezior. Coraz częściej notuje się jego występowanie na stanowiskach antropogenicznych, np. w dołach potorfowych, piaskowniach itp. Roślina światłolubna, źle znosząca konkurencję innych roślin.
Wartość użytkowa
Podobnie jak wszystkie widłakowate, widłaczek torfowy objęty jest w Polsce ścisłą ochroną.
Roślina umieszczona na "Czerwonej Liście" w grupie gatunków narażonych na wyginięcie (kategoria zagrożenia V). Głównymi czynnikami zagrożenia jest osuszanie się jego stanowisk oraz konkurencja innych gatunków roślin. Bywa też zbierany do celów leczniczych i ozdobnych.
Ciekawostki
Na Warmii i Mazurach widłaczek torfowy znany jest z nielicznych stanowisk, rośnie m.in. w specjalnym obszarze ochrony siedlisk Natura 2000 "Ostoja Iławska".
Bibliografia
K. Zarzycki, Z. Szeląg: Red list of the vascular plants in Poland. W: Z. Mirek, . Zarzycki, W. Wojewoda Z. Szelag (red.), Red lists of plants and fungi in Poland. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006, 11-20.
H. Wójciak: Porosty, mszaki, paprotniki. Flora Polski. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa: 2003.
Linki zewnętrzne
pl.wikipedia.org, Widłaczek torfowy [19.05.2014]
obszary.natura2000.org.pl [19.05.2014]
![[2]](http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Lycopodiella_inundata_001.jpg){kind=link}