Żyłkowiec różowawy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Ciekawostki)
Linia 16: Linia 16:
  
  
Gatunek szeroko rozpowszechniony, znany ze wschodniej części Ameryki Północnej, Afryki Północnej, Europy, Azji i Nowej Zelandii. Na całym obszarze występowania jest gatunkiem rzadkim. W Polsce znany jest współcześnie tylko z jednego stanowiska w Puszczy Białowieskiej.
+
Gatunek szeroko rozpowszechniony, znany ze wschodniej części Ameryki Północnej, Afryki Północnej, Europy, Azji oraz z Tasmanii. Na całym obszarze występowania jest gatunkiem rzadkim. W Polsce znany jest współcześnie tylko z jednego stanowiska w Puszczy Białowieskiej.
Owocniki pojawiają się od września do grudnia. Wyrastają w kępach na pniakach i zwalonych pniach drzew, zwłaszcza wiązów (w Europie notowany także na kasztanowcach).
+
Owocniki pojawiają się od września do grudnia. Wyrastają w kępach na pniakach i zwalonych pniach drzew, zwłaszcza wiązów (w Europie notowany także na kasztanowcach i dębach).
 
<br/>
 
<br/>
  
Linia 31: Linia 31:
  
  
Gatunek w Polsce wyjątkowo rzadki, zaliczony do gatunków wymierających (Kategoria "E" na Czerwonej Liście).  
+
W 1916 roku gatunek ten został stwierdzony przez niemieckiego mykologa Kaufmanna w Elblągu (jako ''Pleurotus subpalmatus''). Przez prawie sto lat nie był notowany z obszaru Polski. Całkiem niedawno stwierdzony został ponownie w naszym kraju w Puszczy Białowieskiej.  
  
Nieco częstszemu, w pewnych regionach (np. Illinois, USA), występowaniu tego gatunku może sprzyjać masowe wymieranie wiązów zakażonych grzybem ''Ophiostoma ulmi'' (syn. ''Ceratocystis ulmi''), powodującym tzw. holenderska chorobę wiązów (naczyniowa choroba wiązu, grafioza wiązu). Choroba ta była przyczyną masowego wymierania wiązów w Europie (od 1910 r.) i Ameryce Północnej (od 1930 r.).
+
Żyłkowiec różowawy jest grzybem uznanym za wymierający na obszarze Polski (Kategoria "E" na Czerwonej Liście).
 +
 
 +
Nieco częstszemu, w skali lokalnej, występowaniu tego gatunku może sprzyjać masowe wymieranie wiązów zakażonych grzybem ''Ophiostoma ulmi'' (syn. ''Ceratocystis ulmi''), powodującym tzw. holenderska chorobę wiązów (naczyniowa choroba wiązu, grafioza wiązu). Choroba ta była w nieodległej przeszłości przyczyną masowego wymierania wiązów w Europie (od 1910 r.) i Ameryce Północnej (od 1930 r.).
 
<br/>
 
<br/>
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 +
 +
A. Bujakiewicz: ''''Rhodotus palmatus'' (Bull.: Fr.) R. Maire''. W: W. Wojewoda (red.), Atlas of the geographical distribution of fungi in Poland 2: 95-98, 2002. Kraków: W. Szafer Institute of Botany Polish Academy of Sciences.
  
 
D. Pegler: ''Grzyby Polski i Europy''. Wrocław: Larousse Polska, 2003.
 
D. Pegler: ''Grzyby Polski i Europy''. Wrocław: Larousse Polska, 2003.

Wersja z 09:27, 27 lis 2013


Żyłkowiec różowawy (Rhodotus palmatus (Bull.: Fr.) R. Maire) – gatunek grzyba wielkoowocnikowego z rodziny Physalacriaceae, rzędu pieczarkowców (Agaricales)


Rhodotus palmatus - żyłkowiec różowawy (Media:http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Rhodotus_palmatus_19776.jpg#file.ogg)

Owocnik

Kapelusz 4-8 cm średnicy, mocno wypukły, później spłaszczony, z zawiniętym brzegiem, jasnopomarańczowy do ciemnoróżowego, z elastyczną, galaretowatą, zmarszczoną powierzchnią. Blaszki zatokowato wcięte, gęste, płowożółte lub czerwonawe, z krótszymi flaszeczkami. Trzon 2-5 x 0,5-1 cm, mimośrodkowy lub boczny, białawy do różowego, pokryty białymi włókienkami. Miąższ gruby, jasny, o owocowym zapachu i bardzo gorzkim smaku. Wysyp zarodników różowy.


Rozmieszczenie i ekologia

Gatunek szeroko rozpowszechniony, znany ze wschodniej części Ameryki Północnej, Afryki Północnej, Europy, Azji oraz z Tasmanii. Na całym obszarze występowania jest gatunkiem rzadkim. W Polsce znany jest współcześnie tylko z jednego stanowiska w Puszczy Białowieskiej. Owocniki pojawiają się od września do grudnia. Wyrastają w kępach na pniakach i zwalonych pniach drzew, zwłaszcza wiązów (w Europie notowany także na kasztanowcach i dębach).


Wartość użytkowa

W zależności od źródła informacji, określany jako gatunek niejadalny lub o nieznanych właściwościach.


Ciekawostki

W 1916 roku gatunek ten został stwierdzony przez niemieckiego mykologa Kaufmanna w Elblągu (jako Pleurotus subpalmatus). Przez prawie sto lat nie był notowany z obszaru Polski. Całkiem niedawno stwierdzony został ponownie w naszym kraju w Puszczy Białowieskiej.

Żyłkowiec różowawy jest grzybem uznanym za wymierający na obszarze Polski (Kategoria "E" na Czerwonej Liście).

Nieco częstszemu, w skali lokalnej, występowaniu tego gatunku może sprzyjać masowe wymieranie wiązów zakażonych grzybem Ophiostoma ulmi (syn. Ceratocystis ulmi), powodującym tzw. holenderska chorobę wiązów (naczyniowa choroba wiązu, grafioza wiązu). Choroba ta była w nieodległej przeszłości przyczyną masowego wymierania wiązów w Europie (od 1910 r.) i Ameryce Północnej (od 1930 r.).

Bibliografia

A. Bujakiewicz: 'Rhodotus palmatus (Bull.: Fr.) R. Maire. W: W. Wojewoda (red.), Atlas of the geographical distribution of fungi in Poland 2: 95-98, 2002. Kraków: W. Szafer Institute of Botany Polish Academy of Sciences.

D. Pegler: Grzyby Polski i Europy. Wrocław: Larousse Polska, 2003.

A., Bujakiewicz, J. Nita: Żyłkowiec różowawy Rhodotus palmatus (Bull.: Fr.) R. Maire) – mieszkaniec białowieskich ostępów. Chrońmy Przyrodę Ojczystą 60(5), 2004: 82-85.

http://en.wikipedia.org/wiki/Rhodotus

http://www.grzyby.pl/gatunki/Rhodotus_palmatus.htm