Ścieżka kościelna w Elblągu: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 9: Linia 9:
 
  |parafia      = rzymsko-katolicka
 
  |parafia      = rzymsko-katolicka
 
}} <br/>
 
}} <br/>
''' Kościół '''  
+
''' Ścieżka kościelna w Elblągu'''  
 
<br/>
 
<br/>
 
== Położenie ==
 
== Położenie ==
 
+
[[Plik:el1.jpg|left|thumb|250px|Kapliczka w Bukwałdzie. © Stanisław Kuprjaniuk]]
 +
[[Plik:el2.jpg|right|thumb|350px|Kapliczka w Bukwałdzie. © Stanisław Kuprjaniuk]]
 +
Ścieżka kościelna stanowi jeden z oryginalnych i nielicznych zachowanych średniowiecznych elementów na elbląskim Starym Mieście obok katedry św. Mikołaja, Bramy Targowej i podominikańskiego klasztoru NMP. Jest jednocześnie unikatem w skali kraju.
 
<br/>
 
<br/>
 
== Opis ==
 
== Opis ==
 
+
Ścieżkę, z racji jej skromnej szerokości, trudno nazwać ulicą. Ścieżka powstała wraz z zabudową miasta w czasach średniowiecznych i swoją długością odpowiadała prawie długości ulicy Stary Rynek. Od początku stanowiła wąskie przejście między kamienicami, łącząc trzy kościoły Starego Miasta. Prowadziła ona od, znajdującego się w południowej części miasta, kościoła św. Ducha, przebiegała następnie przy kościele św. Mikołaja i kończyła się przed bramą, znajdującego się po północnej części miasta, podominikańskiego klasztoru NMP. Ścieżka była najszybszą i najkrótszą drogę pomiędzy nimi, stąd też jej prawdopodobna nazwa. W średniowieczu ścieżka kościelna służyła wiernym i zakonnikom do szybszego przemieszczania się z jednego kościoła do drugiego. Wspomina się także konduktach żałobnych, które prawdopodobnie tędy przechodziły. Podczas II wojny światowej Stare Miasto Elbląg legło w gruzach, a z nim część ścieżki kościelnej, prowadzącej od kościoła św. Mikołaja do klasztoru Najświętszej Marii Panny. Ocalał tylko odcinek łączący ulice Świętego Ducha i Mostową, który w trosce przed dewastacją był niedostępny dla zwiedzających. Dopiero po uporządkowaniu i konserwacji w 2006 roku, ścieżka kościelna została udostępniona turystom w czasie czerwcowych obchodów Dni Elbląga. Dostępu do niej obecnie bronią dwie żelazne bramki zamykane na kłódkę. Na szczególną uwagę zasługuje 10 rozporowych i dwupoziomowych gotyckich łęków, które można je podziwiać codziennie od godz. 9.00 do 17.00.
 
<br/>
 
<br/>
 
== Ciekawostki ==
 
== Ciekawostki ==
 
+
Do 1945 roku obowiązywały następujące dla niej określenia jak: KörperStrasse - ulica Ciał, Kirchensteig - Ścieżka Kościelna, Kleine Schuhmachergasse - uliczka Mała Szewska – nazwa dotyczyła odcinka pomiędzy ul. Kuśnierską a ul. Studzienną.
 
<br/>
 
<br/>
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
  
 
<br/>
 
<br/>
[[Kategoria: Turystyka]][[Kategoria: Architektura]][[Kategoria: Budownictwo ludowe]][[Kategoria: Zabytki]][[Kategoria: cmentarze]][[Kategotia: zabytki techniki]]
+
[[Kategoria: Turystyka]][[Kategoria: Architektura]] [[Kategoria: Zabytki]]
<br/>
 
 
 
Ścieżka kościelna stanowi jeden z oryginalnych i nielicznych zachowanych średniowiecznych elementów na elbląskim Starym Mieście obok katedry św. Mikołaja, Bramy Targowej i podominikańskiego klasztoru NMP. Jest jednocześnie unikatem w skali kraju.
 
 
 
Ścieżkę, z racji jej skromnej szerokości, trudno nazwać ulicą. Ścieżka powstała wraz z zabudową miasta w czasach średniowiecznych i swoją długością odpowiadała prawie długości ulicy Stary Rynek. Od początku stanowiła wąskie przejście między kamienicami, łącząc trzy kościoły Starego Miasta. Prowadziła ona od, znajdującego się w południowej części miasta, kościoła św. Ducha, przebiegała następnie przy kościele św. Mikołaja i kończyła się przed bramą, znajdującego się po północnej części miasta, podominikańskiego klasztoru NMP. Ścieżka była najszybszą i najkrótszą drogę pomiędzy nimi, stąd też jej prawdopodobna nazwa. W średniowieczu ścieżka kościelna służyła wiernym i zakonnikom do szybszego przemieszczania się z jednego kościoła do drugiego. Wspomina się także konduktach żałobnych, które prawdopodobnie tędy przechodziły. Do 1945 roku obowiązywały następujące dla niej określenia jak: KörperStrasse - ulica Ciał, Kirchensteig - Ścieżka Kościelna, Kleine Schuhmachergasse - uliczka Mała Szewska – nazwa dotyczyła odcinka pomiędzy ul. Kuśnierską a ul. Studzienną.
 
 
 
Podczas II wojny światowej Stare Miasto Elbląg legło w gruzach, a z nim część ścieżki kościelnej, prowadzącej od kościoła św. Mikołaja do klasztoru Najświętszej Marii Panny. Ocalał tylko odcinek łączący ulice Świętego Ducha i Mostową, który w trosce przed dewastacją był niedostępny dla zwiedzających. Dopiero po uporządkowaniu i konserwacji w 2006 roku, ścieżka kościelna została udostępniona turystom w czasie czerwcowych obchodów Dni Elbląga. Dostępu do niej obecnie bronią dwie żelazne bramki zamykane na kłódkę. Na szczególną uwagę zasługuje 10 rozporowych i dwupoziomowych gotyckich łęków, które można je podziwiać codziennie od godz. 9.00 do 17.00.
 
[[Plik:el1.jpg|right|thumb|300px|Kapliczka w Bukwałdzie. © Stanisław Kuprjaniuk]]
 
[[Plik:el2.jpg|right|thumb|300px|Kapliczka w Bukwałdzie. © Stanisław Kuprjaniuk]]
 
<br/>
 
== Bibliografia ==
 
 
 
[[Kategoria:Turystyka]][[Kategoria: Architektura]][[Kategoria: Budownictwo ludowe]][[Kategoria: Zabytki]]
 
 
<br/>
 
<br/>

Wersja z 18:54, 21 sty 2014

Wielka architektura sakralna

typ obiektu: kościół
datacja: 1763
powiat: nowo miejski
gmina: Lubawa
miejscowość: Rożental
parafia: rzymsko-katolicka

Ścieżka kościelna w Elblągu

Położenie

Kapliczka w Bukwałdzie. © Stanisław Kuprjaniuk
Kapliczka w Bukwałdzie. © Stanisław Kuprjaniuk

Ścieżka kościelna stanowi jeden z oryginalnych i nielicznych zachowanych średniowiecznych elementów na elbląskim Starym Mieście obok katedry św. Mikołaja, Bramy Targowej i podominikańskiego klasztoru NMP. Jest jednocześnie unikatem w skali kraju.

Opis

Ścieżkę, z racji jej skromnej szerokości, trudno nazwać ulicą. Ścieżka powstała wraz z zabudową miasta w czasach średniowiecznych i swoją długością odpowiadała prawie długości ulicy Stary Rynek. Od początku stanowiła wąskie przejście między kamienicami, łącząc trzy kościoły Starego Miasta. Prowadziła ona od, znajdującego się w południowej części miasta, kościoła św. Ducha, przebiegała następnie przy kościele św. Mikołaja i kończyła się przed bramą, znajdującego się po północnej części miasta, podominikańskiego klasztoru NMP. Ścieżka była najszybszą i najkrótszą drogę pomiędzy nimi, stąd też jej prawdopodobna nazwa. W średniowieczu ścieżka kościelna służyła wiernym i zakonnikom do szybszego przemieszczania się z jednego kościoła do drugiego. Wspomina się także konduktach żałobnych, które prawdopodobnie tędy przechodziły. Podczas II wojny światowej Stare Miasto Elbląg legło w gruzach, a z nim część ścieżki kościelnej, prowadzącej od kościoła św. Mikołaja do klasztoru Najświętszej Marii Panny. Ocalał tylko odcinek łączący ulice Świętego Ducha i Mostową, który w trosce przed dewastacją był niedostępny dla zwiedzających. Dopiero po uporządkowaniu i konserwacji w 2006 roku, ścieżka kościelna została udostępniona turystom w czasie czerwcowych obchodów Dni Elbląga. Dostępu do niej obecnie bronią dwie żelazne bramki zamykane na kłódkę. Na szczególną uwagę zasługuje 10 rozporowych i dwupoziomowych gotyckich łęków, które można je podziwiać codziennie od godz. 9.00 do 17.00.

Ciekawostki

Do 1945 roku obowiązywały następujące dla niej określenia jak: KörperStrasse - ulica Ciał, Kirchensteig - Ścieżka Kościelna, Kleine Schuhmachergasse - uliczka Mała Szewska – nazwa dotyczyła odcinka pomiędzy ul. Kuśnierską a ul. Studzienną.

Bibliografia