Aleksander Kłębukowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia biograficzna) |
|||
| Linia 40: | Linia 40: | ||
Za pracę w cywilnej służbie zdrowia otrzymał m.in. Krzyż Oficerski i Kawalerski OOP. | Za pracę w cywilnej służbie zdrowia otrzymał m.in. Krzyż Oficerski i Kawalerski OOP. | ||
== Bibliografia biograficzna == | == Bibliografia biograficzna == | ||
| − | Bednarski Z., "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, | + | Bednarski Z., "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, vol. I, s.74-73.<br/> |
[[Kategoria: Zdrowie|Kłębukowski, Aleksander]] | [[Kategoria: Zdrowie|Kłębukowski, Aleksander]] | ||
[[Kategoria: Ochrona zdrowia|Kłębukowski, Aleksander]][[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Kłębukowski, Aleksander]] [[Kategoria: Olsztyn|Kłębukowski, Aleksander]][[Kategoria: 1918-1944|Kłębukowski, Aleksander]][[Kategoria: 1945-1989|Kłębukowski, Aleksander]] | [[Kategoria: Ochrona zdrowia|Kłębukowski, Aleksander]][[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Kłębukowski, Aleksander]] [[Kategoria: Olsztyn|Kłębukowski, Aleksander]][[Kategoria: 1918-1944|Kłębukowski, Aleksander]][[Kategoria: 1945-1989|Kłębukowski, Aleksander]] | ||
Wersja z 19:45, 30 gru 2014
| Aleksander Ryszard Kłębukowski | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 26 kwietnia 1911 r. Puchaczów |
| Zawód | lekarz |
Aleksander Ryszard Kłębukowski (ur. 26 kwietnia 1911 r. we wsi Puchaczów, woj. lubelskie) – lekarz, specjalista otolaryngologii.
Spis treści
Życiorys
Syn Bronisława i Aleksandry z d. Wasilewicz. 27 września 1995 r. przeniósł się do Domu Lekarza Seniora w Warszawie.
Szkoła i wykształcenie
Ukończył Gimnazjum Humanistyczne w Hrubieszowie i otrzymał świadectwo dojrzałości w 1929r. Studiował na Wydziale Lekarskim UW w latach 1929–1935. Dyplom lekarza uzyskał 28 stycznia 1949 r. po uzupełnieniu egzaminów dyplomowych.
Praca
Zasadniczą służbę wojskową odbył w latach 1936–1937. Wcielony ponownie do wojska w 1944 r. był starszym lekarzem 35 pp., a następnie szefem służby zdrowia dywizji w okresie od 1944 do 1954 r.
Po zwolnieniu z wojska był kierownikiem Wydziału Zdrowia i Opieki Społecznej w Olsztynie i asystentem oddziału laryngologicznego w Szpitalu Wojewódzkim w Olsztynie. W latach 1961–1975 był dyrektorem Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego w Olsztynie.
Był sekretarzem Zarządu ZZPSZ w Olsztynie, Zarządu Okręgu PTL, okręgowym rzecznikiem dobra służby zdrowia przy OKKZ, członkiem komisji inwalidztwa zawodowego ds. byłych więźniów obozów koncentracyjnych oraz członkiem Zarządu Wojewódzkiego ZBoWiD.
W maju 1976 r. przeszedł na emeryturę. Posiadał specjalizację II st. z otolaryngologii.
Odznaczenia
Za udział w walkach frontowych odznaczony Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.
Za pracę w cywilnej służbie zdrowia otrzymał m.in. Krzyż Oficerski i Kawalerski OOP.
Bibliografia biograficzna
Bednarski Z., "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, vol. I, s.74-73.
