Bolesław Laszka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 21: | Linia 21: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | '''Laszka | + | '''Bolesław Laszka''' – ur. 26 marca 1915r. w Skórczu, pow. starogardzki, s. Izydora i Bronisławy z d. Śmielewska. Zmarł 4 maja 1979 r. |
<br/> <br/> | <br/> <br/> | ||
==Życiorys== | ==Życiorys== | ||
| Linia 32: | Linia 32: | ||
== Bibliografia biograficzna == | == Bibliografia biograficzna == | ||
Bednarski Z. Rocznik Medyczny Tom V Volumen I s. 90-91, Olsztyn 1997. | Bednarski Z. Rocznik Medyczny Tom V Volumen I s. 90-91, Olsztyn 1997. | ||
| − | [[Kategoria: Zdrowie]] | + | [[Kategoria: Zdrowie|Laszka Bolesław]] |
Wersja z 00:35, 18 lis 2014
| Bolesław Laszka | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 26 marca 1915r. Skórcz |
| Data śmierci | 4 maja 1979r. |
| Zawód | lekarz |
Bolesław Laszka – ur. 26 marca 1915r. w Skórczu, pow. starogardzki, s. Izydora i Bronisławy z d. Śmielewska. Zmarł 4 maja 1979 r.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Ukończył Gimnazjum Staroklasyczne w Starogardzie i w 1934r. otrzymał świadectwo dojrzałości. W tym samym roku wstąpił na Wydział Lekarski UP w Poznaniu. W chwili wybuchu wojny w 1939r. Ukończył 5 rok medycyny.W 1939r. odbył trzymiesięczną wakacyjną praktykę lekarską w Bułgarii. W 1945r. powrócił do Poznania, gdzie 25 kwietnia 1945r. otrzymał dyplom lekarza.
Praca
Będąc studentem, w latach 1937-1939, pracował jako młodszy asystent w Zakładzie Medycyny Sądowej UP.W pierwszych miesiącach niemieckiej okupacji ukrywał się, gdyż groziła mu wywózka na przymusowe roboty.W latach 1940-1942 pracował jako robotnik na kolei w Poznaniu, a następnie przedostał się do Warszawy, gdzie od 1941 do 1944r. odbył staż w Szpitalu Dzieciątka Jezus na oddziałach chorób wewnętrznych, chirurgii, ginekologii i położnictwa.W 1945r. rozpoczął pracę jako starszy asystent w Klinice Laryngologii UP. Od maja 1948r. do sierpnia 1949r. był szefem oddziału laryngologicznego w Wojskowym Szpitalu Okręgowym w Lublinie. 1 listopada 1949r. został skierowany przez Ministerstwo Zdrowia do Olsztyna w celu zorganizowania oddziału laryngologicznego w Szpitalu Wojewódzkim. W styczniu 1950r. Otworzył 15 łóżkowy oddział laryngologii i został jego ordynatorem. W lutym 1951r. oddział liczył 30 łóżek. W 1970r. Przeniósł się do nowego budynku WSZ. Był specjalistą II st. z otolaryngologii.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Stopień dr n.med otrzymał na podstawie pracy: „Badania doświadczalne nad zatruciem kokainą i środkami przeciwdziałającymi temu zatruciu” a tytuł docenta na podstawie pracy: „ Zapalenie wyrostków sutkowatych u niemowląt ze szczególnym uwzględnieniem utajonego zapalenia”. Za pracę zawodową odznaczony Złotym KZ i „Za wzorową pracę w służbie zdrowia”
Bibliografia biograficzna
Bednarski Z. Rocznik Medyczny Tom V Volumen I s. 90-91, Olsztyn 1997.
