Czesław Zaworski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Działalność społeczna, naukowa, polityczna) |
|||
Linia 33: | Linia 33: | ||
Od 1959 r. był ordynatorem i konsultantem Oddziału Gruźliczego Szpitala Zakładu Karnego w [[Barczewo|Barczewie]]. Był specjalistą II st. z ftyzjatrii oraz organizacji ochrony zdrowia. | Od 1959 r. był ordynatorem i konsultantem Oddziału Gruźliczego Szpitala Zakładu Karnego w [[Barczewo|Barczewie]]. Był specjalistą II st. z ftyzjatrii oraz organizacji ochrony zdrowia. | ||
=== Działalność społeczna, naukowa, polityczna === | === Działalność społeczna, naukowa, polityczna === | ||
− | Stopień dr n. med. uzyskał w 1932 r. na podstawie pracy: ''Próba standaryzacji odczynu Widala''. Był jednym z założycieli Oddziału Olsztyńskiego Towarzystwa Ftyzjatrycznego i czynnym członkiem Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny. Był wykładowcą na kursach PCK (1946–1949) i w Państwowej Szkole Pielęgniarskiej w Olsztynie. <br/> | + | Stopień dr n. med. uzyskał w 1932 r. na podstawie pracy: ''Próba standaryzacji odczynu Widala''. |
+ | |||
+ | Był jednym z założycieli Oddziału Olsztyńskiego Towarzystwa Ftyzjatrycznego i czynnym członkiem Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny. Był wykładowcą na kursach PCK (1946–1949) i w Państwowej Szkole Pielęgniarskiej w Olsztynie. <br/> | ||
+ | |||
===Odznaczenia=== | ===Odznaczenia=== | ||
Został odznaczony: | Został odznaczony: |
Wersja z 11:23, 16 sty 2015
Czesław Zaworski | |
| |
Data i miejsce urodzenia | 11 maja 1906 r. Bartkówka |
Data i miejsce śmierci | 17 marca 1980 r. Olsztyn |
Miejsce spoczynku | cmentarz komunalny w Olsztynie |
Zawód | lekarz |
Zaworski Czesław (ur. 11 maja 1906 r. w Bratkówce, zm. 17 marca 1980 r. w Olsztynie) – lekarz, doktor nauk medycznych, specjalista II st. z ftyzjatrii oraz organizacji ochrony zdrowia.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Świadectwo dojrzałości otrzymał w 1926 r. w Gimnazjum Humanistycznym w Poznaniu. W latach 1926–1932 studiował na Wydziale Lekarskim UP, gdzie w 1932 r. otrzymał dyplom lekarza.
Praca
W latach 1932–1934 odbywał staż w poznańskich klinikach oraz jednorocznie służbę wojskową w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Warszawie. Został zmobilizowany w 1939 r. i pełnił funkcję kierownika laboratorium analityczno-bakteriologicznego 101 Szpitala Polowego WP w okolicy Warszawy. Pod koniec października 1939 r. został zwolniony z niemieckiej niewoli. Do końca okupacji pracował w Trzemesznie jako lekarz Ubezpieczalni Społecznej.
W sierpniu 1945 r. ponownie został powołany do służby wojskowej i pracował jako lekarz w Centralnym Laboratorium Sanitarno-Epidemiologicznym w Warszawie. Od 1 maja 1946 r. był naczelnikiem Wydziału Zdrowia Urzędu Wojewódzkiego w Olsztynie. W latach 1948–1958 był dyrektorem Centralnej Wojewódzkiej Poradni Przeciwgruźliczej w Olsztynie. Od 1955 r. równocześnie był dyrektorem i ordynatorem PSP w Olsztynie.
Od 1959 r. był ordynatorem i konsultantem Oddziału Gruźliczego Szpitala Zakładu Karnego w Barczewie. Był specjalistą II st. z ftyzjatrii oraz organizacji ochrony zdrowia.
Działalność społeczna, naukowa, polityczna
Stopień dr n. med. uzyskał w 1932 r. na podstawie pracy: Próba standaryzacji odczynu Widala.
Był jednym z założycieli Oddziału Olsztyńskiego Towarzystwa Ftyzjatrycznego i czynnym członkiem Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny. Był wykładowcą na kursach PCK (1946–1949) i w Państwowej Szkole Pielęgniarskiej w Olsztynie.
Odznaczenia
Został odznaczony:
- Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Złotym Krzyżem Zasługi
= Bibliografia
Bednarski Z., Rocznik Medyczny, tom V, volumen I, Olsztyn 1997, s. 192.