Florian Piotrowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Praca) |
(→Szkoła i wykształcenie) |
||
| Linia 26: | Linia 26: | ||
=== Szkoła, wykształcenie i losy wojenne === | === Szkoła, wykształcenie i losy wojenne === | ||
Szkołę średnią ukończył w Petersburgu.Jednocześnie z pracą nauczycielską studiował biologię na USB w Wilnie, później przeniósł się na Wydział Lekarski. Ukończył go 17 sierpnia 1931 r. kiedy to otrzymał dyplom lekarza. | Szkołę średnią ukończył w Petersburgu.Jednocześnie z pracą nauczycielską studiował biologię na USB w Wilnie, później przeniósł się na Wydział Lekarski. Ukończył go 17 sierpnia 1931 r. kiedy to otrzymał dyplom lekarza. | ||
| + | |||
=== Praca === | === Praca === | ||
W 1921r. przyjechał do Wilna gdzie przez wszystkie lata studiów pracował jako nauczyciel w szkole powszechnej. Od 1 września 1931r do 20 marca 1934r. Pracował w Poradni Przeciwgruźliczej w Wilnie, od 1934 do 1939r. Wyspecjalizował się w chirurgii. Od września do grudnia 1939r. był lekarzem szkolnym, a od stycznia 1940r. pracował w Szpitalu Św Józefa a od 1941 do 1942r. w szpitalu dla jeńców wojennych, od 16 maja 1942 do 15 grudnia 1944r. W Przychodni Chirurgicznej i II Poliklinice. Był chirurgiem AK w zgrupowaniu „Szczerbca”. Wysiedlony z Wileńszczyzny przeniósł się do Białegostoku, gdzie pracował w Szpitalu PKP. 19 lutego 1945r. Znalazł się w Olsztynie by tu zorganizować kolejową służbę zdrowia. Po wybuchu epidemii duru organizował na przełomie marca i kwietnia 1945r. Szpital PKP w Olsztynie. Od 1 września 1945r. Do 31 października 1950r. pracował na oddziale chirurgicznym [[Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w Olsztynie|Szpitala Wojewódzkiego w Olsztynie]] i przeprowadził w nim 20 stycznia 1946r. pierwszą operację amputacji stopy. Od 1 listopada 1950r. pracował jako lekarz w Pogotowiu Ratunkowym a od 26 sierpnia 1951r. do 31 maja 1961 roku był jego dyrektorem. 1 września 1970r. przeszedł na emeryturę. | W 1921r. przyjechał do Wilna gdzie przez wszystkie lata studiów pracował jako nauczyciel w szkole powszechnej. Od 1 września 1931r do 20 marca 1934r. Pracował w Poradni Przeciwgruźliczej w Wilnie, od 1934 do 1939r. Wyspecjalizował się w chirurgii. Od września do grudnia 1939r. był lekarzem szkolnym, a od stycznia 1940r. pracował w Szpitalu Św Józefa a od 1941 do 1942r. w szpitalu dla jeńców wojennych, od 16 maja 1942 do 15 grudnia 1944r. W Przychodni Chirurgicznej i II Poliklinice. Był chirurgiem AK w zgrupowaniu „Szczerbca”. Wysiedlony z Wileńszczyzny przeniósł się do Białegostoku, gdzie pracował w Szpitalu PKP. 19 lutego 1945r. Znalazł się w Olsztynie by tu zorganizować kolejową służbę zdrowia. Po wybuchu epidemii duru organizował na przełomie marca i kwietnia 1945r. Szpital PKP w Olsztynie. Od 1 września 1945r. Do 31 października 1950r. pracował na oddziale chirurgicznym [[Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w Olsztynie|Szpitala Wojewódzkiego w Olsztynie]] i przeprowadził w nim 20 stycznia 1946r. pierwszą operację amputacji stopy. Od 1 listopada 1950r. pracował jako lekarz w Pogotowiu Ratunkowym a od 26 sierpnia 1951r. do 31 maja 1961 roku był jego dyrektorem. 1 września 1970r. przeszedł na emeryturę. | ||
Wersja z 19:33, 19 paź 2014
| Florian Piotrowski | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 30 listopada 1898r. Petersburg |
| Data i miejsce śmierci | 16 listopada 1973r Olsztyn |
| Miejsce spoczynku | cmentarz komunalny w Olsztynie |
| Zawód | lekarz |
Piotrowski Florian ur. 30 listopada 1898r w Petersburgu, s. Konstantego i Urszuli z d. Bukowska. Zmarł 16 listopada 1973r.
Spis treści
Życiorys
Szkoła, wykształcenie i losy wojenne
Szkołę średnią ukończył w Petersburgu.Jednocześnie z pracą nauczycielską studiował biologię na USB w Wilnie, później przeniósł się na Wydział Lekarski. Ukończył go 17 sierpnia 1931 r. kiedy to otrzymał dyplom lekarza.
Praca
W 1921r. przyjechał do Wilna gdzie przez wszystkie lata studiów pracował jako nauczyciel w szkole powszechnej. Od 1 września 1931r do 20 marca 1934r. Pracował w Poradni Przeciwgruźliczej w Wilnie, od 1934 do 1939r. Wyspecjalizował się w chirurgii. Od września do grudnia 1939r. był lekarzem szkolnym, a od stycznia 1940r. pracował w Szpitalu Św Józefa a od 1941 do 1942r. w szpitalu dla jeńców wojennych, od 16 maja 1942 do 15 grudnia 1944r. W Przychodni Chirurgicznej i II Poliklinice. Był chirurgiem AK w zgrupowaniu „Szczerbca”. Wysiedlony z Wileńszczyzny przeniósł się do Białegostoku, gdzie pracował w Szpitalu PKP. 19 lutego 1945r. Znalazł się w Olsztynie by tu zorganizować kolejową służbę zdrowia. Po wybuchu epidemii duru organizował na przełomie marca i kwietnia 1945r. Szpital PKP w Olsztynie. Od 1 września 1945r. Do 31 października 1950r. pracował na oddziale chirurgicznym Szpitala Wojewódzkiego w Olsztynie i przeprowadził w nim 20 stycznia 1946r. pierwszą operację amputacji stopy. Od 1 listopada 1950r. pracował jako lekarz w Pogotowiu Ratunkowym a od 26 sierpnia 1951r. do 31 maja 1961 roku był jego dyrektorem. 1 września 1970r. przeszedł na emeryturę.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Odznaczony m.in. Złotym KZ.
Bibliografia biograficzna
Bednarski Z. Rocznik Medyczny Tom V Volumen I s. 129, Olsztyn 1997.
